ترس از کامپیوتر

اصولا یک قائده کلی وجود دارد که انسان از چیزهای ناشناخته می ترسد و این ترس تا حدودی درست است ترس از خراب شدن وسیله ای مانند کامپیوتر از ان جهت درست است که یا هزینه بردار است مانند مراجعه به یک کارشناس و یا ترس از آبرو که به این معنی است که فرد بیسواد نمایان شود

ترس از بیسواد بودن یک ترس طبیعی است زیرا انسان همیشه می خواهد بهترین شکل و شمایل را از خود به جا بگذارد به همین خاطر ترسها و ضعف ها و ذلت ها برایش درد ناک است 

بهترین شیوه مبارزه با این ترس دل به دریا زدن و بالا بردن آگاهی از طریق مطالعه است که خوشبختانه اینترنت منبع خوبی است 

اما بهتر است غرور کاذب را به کناری گذاشت و بلد نبودن را طبیعی داست و می دانیم که در مورد کامپیوتر افراد درجه بندی دارند مسلم است که آنهایی که برنامه های نرم افزاری مهم را می نویسند کارشناسان حرفه ای هستند و سایرین به آنها نمی رسند مگر با بالا بردن آگاهی

فهم چگونگی کار با نرم افزارها بهترین شیوه برای توسعه اطلاعات است و هرچه بیشتر با نرم افزارها کار شود تسلط بیشتر می شود

مثلا اگر ما نتوانیم در ورد با همه انگشتان کار کنیم اشکالی ندارد همین که ان قدر تایپ کنیم که خود کار جای حروف را بدست آوریم کافی است لازم هم نیست که مثل تایپیست های حرفه ای تنها با نگاه به مونیتور تایپ کنیم بلکه ابتدا با نگاه به صفجه کلید تایپ می کنیم کم کم با نگاه کردن به مونیتور نیز می توانیم تایپ کنیم

یعنی نگاه را به صفحه کلید و به مونیتور با هم در این صورت کم کم اینقدر جرفه ای می شویم که با نگاه به مونیتور نیز می توانیم اقدام به تایپ کنیم 

تایپ حرفه ای تنها با زیاد تایپ کردن بدست می آید و راه دیگری ندارد