Neuroscience & Medicine, 2011, 2, 78-86
doi:10.4236/nm.2011.22012 Published Online June 2011
(http://www.SciRP.org/journal/nm)
Effectiveness of EEG Biofeedback as Compared with Methylphenidate in the Treatment of Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder: A Clinical Outcome Study
Mohammad Ali Nazari1,2, Laurent Querne1, Alain De Broca1, Patrick Berquin1
1. Department of Paediatric Neurology, Lab. Neurosciences Fonction- nelles & Pathologies, Amiens, France.
2. Department of Psychology, University of Tabriz, Tabriz, Iran
شرطی سازی عاملی امواج مغزی (نوروفیدبک) به عنوان یک روش موثر در درمان کودکان دارای نقص توجه/بیش فعالی مورد بحث قرار گرفته است. این مطالعه برای مقایسه اثربخشی نوروفیدبک با داروی متیل فنیدیت صورت گرفت. 39 کودک 7-12 سال در این مطالعه شرکت داشته اند. 13 نفر از این کودکان دارای نقص توجه/بیش فعالی با استفاده از نوروفیدبک [افزایش دامنه امواج بتا (15-18 هرتز) و کاهش دامنه امواج تتا (4-8 هرتز)] و 13 نفر نیز صرفا با استفاده از داروی متیل فنیدیت مورد درمان قرار گرفتند.. 13 کودک سالم نیز هیچ گونه مداخله ی درمانی را دریافت نکردند. آزمون های مختلف رفتاری، نورفیزیولوژیکی و کامپیوتری قبل و پس از مداخله های درمانی مورد استفاده قرار گرفت. اگرچه نتایج به دست آمده از "شاخص های رفتاری" حاکی از بهبود با هر دو روش بود اما متیل فنیدیت به طور مشخصی از نوروفیدبک در این زمینه موثرتر بود. بازداری پاسخ تنها در روش نوروفیدبک بهبود پیدا کرده بود. هر دو مداخله درمانی نوروفیدبک و داروی متیل فنیدیت شاخص های به دست آمده از آزمون های کامپیوتری را بهبود بخشیده بودند. هوش نیز در هر دو روش افزایش یافته بود. اگرچه به نظر می رسد میانگین تاثیر داروی متیل فنیدیت بیشتر از نوروفیدبک است، اما تفاوت ها قابل توجه نیست. اگر سایر مطالعات صورت گرفته را نیز در نظر داشته باشیم این یافته ها نشان می دهد که نوروفیدبک به طور موثری بسیاری از کارکردهای رفتاری و شناختی را بهبود می بخشد و می تواند به عنوان یک روش درمانی جایگزین در افرادی که به درمان دارویی مقاوم هستند، افرادی که تنها دارودرمانی برای آنان موثر نیست و یا افرادی که والدین آن ها علاقمند به استفاده از روش های درمانی غیردارویی هستند مورد استفاده قرار بگیرد
لینک دانلود
http://www.farmedschool.org/Newsletter1-NFB_ADHD.pdf