درمان های طبیعی تبخال

دو ویروس عامل تب‌خال از سال‌ها پیش شناخته شده‌اند اما مکانیسم عمل آن ها هنوز در ابهام قرار دارد. این ویروس‌ها در غده های عصبی به شکل خفته جای می‌گیرند. بسیاری از مردم حامل ویروس عامل تبخال لب هستند اما علائم آن متفاوت است.

 

استرس و سوء تغذیه تبخال می آورد

تبخال های مکرر که تعدادشان بیش از 12 بار در سال باشد یا کل دهان را فرا بگیرد نیازمند درمان های دارویی تحت نظارت پزشک است، در غیر این صورت بدون نیاز به درمان و با گذشت 7 الی 10 روز خود به خود درمان می‌شود. تبخال نوعی ویروس است که در نوع اول روی لب و در نوع دوم در دستگاه تناسلی انسان ظاهر می‌شود. تب، سرماخوردگی، استرس، سوءتغذیه و در معرض آفتاب قرار گرفتن عواملی هستند که در ایجاد تبخال نقش دارند و رعایت بهداشت فردی و خودداری از تماس‌های مستقیم پوستی مثل بوسیدن از انتقال این ویروس به دیگران جلوگیری می‌کند. در ادامه درمان‌های طبیعی برای بهبود این مشکل، آورده شده است؛ با ما همراه باشید...

 

بادرنجبویه؛ تسریع بهبود تبخال

عصاره گل‌های بادرنجبویه تاثیر خوبی در درمان تبخال لب دارد. مطالعات نشان می‌دهد استفاده از کرم حاوی عصاره این گیاه؛ 4 تا 5 مرتبه در روز روی قسمت‌های مبتلا، مجموعه علائم را کاهش می‌دهد و روند بهبود را تسریع می‌کند.

همچنین می‌توان روغن معطر بادرنجبویه را همراه با یک روغن گیاهی مناسب برای پوست مانند روغن بادام شیرین یا آلوئه ورا رقیق کرد و با تکه‌ای پنبه روی تبخال گذاشت.

به علاوه کرم حاوی 1% عصاره بادرنجبویه 2 تا 4 بار در روز تا زمان بهبودی یا کمپرس جوشانده آن نیز مفید است.

 

رژیم غذایی سرشار از لیزین؛ مفید برای پیشگیری

ویروس‌های تبخال نیاز بالایی به آرژنین؛ یکی از 20 اسید آمینه ای که پروتئین‌های بدن را می‌سازند، دارند. لیزین اسید آمینه دیگری است که می‌تواند با مکانیسم‌های مختلف، مقدار آرژنین را کاهش دهد. یکی از این روش‌ها برای توقف رشد ویروس‌ها، افزایش دریافت مواد غذایی حاوی لیزین و کاهش خوراکی‌هایی حاوی آرژنین است؛ به منظور اینکه مواد لازم برای ویروس‌ها تامین نشود. از همین رو توصیه می‌شود سبزیجات و پروتئین‌های حیوانی که غنی از لیزین هستند بیشتر مصرف گردد و دانه‌ها و قندهای تصفیه شده که سرشار از آرژنین هستند محدود شود. این توصیه می‌تواند در پیشگیری از بروز تبخال موثر باشد اما ثابت نشده که در تسریع روند بهبودی مفید است.

رژیم غنی از لایزین و فقیر از آرژنین می‌تواند به کاهش عود و شدت عفونت‎های تبخالی کمک نماید

 

 

 

چای؛ داروی تکمیلی

خواص چای معمولا به تاثیرات آنتی اکسیدانی آن برمی گردد که کاتچین‌ها؛ ترکیبات گروه فلاونوئیدها عامل آن هستند. این ترکیبات باعث می‌شوند تا چای برای مقابله با تبخال موثر باشد. عصاره چای سبز نیز مانند چای سیاه می‌تواند مانع از تکثیر برخی ویروس‌ها شود.

برای بهره مندی از این تاثیر چای، یک چای کیسه‌ای را چند لحظه در آب گرم نگه دارید و سپس با قرار دادن در آب سرد اجازه دهید تا خنک شود. چای کیسه‌ای را چند دقیقه‌ای روی تبخال بگذارید.

 

ویتامین C؛ کاهش علائم تبخال

ویتامین C همیشه برای پیشگیری از سرماخوردگی شناخته شده بود اما می‌تواند برای بهبود تبخال نیز بسیار مفید باشد. مطالعات نشان می‌دهد مصرف این ویتامین موجب می‌شود که مدت زمان ابتلا به تبخال در افرادی که از تبخال رنج می‌برند، کمتر شود. فلفل قرمز، کیوی، پرتقال وانبه بهترین منابع غذایی حاوی ویتامین C هستند. مکمل های این ویتامین نیز به طور آزاد در داروخانه ها به فروش می رسد.

 

تغذیه صحیح برای جلوگیری از عود تبخال

برای افراد مبتلا به تبخال، تغذیه مطلوب و کاهش استرس احتمالا به کاهش تکرر و شدت عفونت‌ها کمک می‌کند. احتمالا نسبت دو اسید آمینه بر عفونت تبخالی تاثیرگذار است. دریافت زیاد آرژینین رشد ویروس را سرعت می بخشد (ویروس تبخال برای رشد به آرژنین نیاز دارد). در حالی که دریافت بیشتر لایزین رشد را به ویژه از طریق کم کردن مقدار آرژینین در دسترس برای ویروس، مهار می‌کند؛ بنابراین رژیم غنی از لایزین و فقیر از آرژنین می‌تواند به کاهش عود و شدت عفونت‎های تبخالی کمک نماید. غذاهایی که باید از آن‌ها پرهیز شود:

* مغزها (به ویژه بادام، فندق، بادام زمینی و پسته)

* شکلات

* دانه های روغنی و برخی غلات (گندم و جو دو سر)

* کشمش و ژلاتین

 

نقش رژیم غذایی در کودکان بیش فعال

کربوهیدرات های تصفیه شده را کمتر کنید، از این دسته می توان به انواع آبنبات، عسل، شکر و محصولات تهیه شده با آرد سفید اشاره کرد، هم چنین در برنج سفید و سیب زمینی نیز محتاط باشید.

 

آیا رژیم غذایی می تواند بر علایم ADHD  کودکان مؤثر باشد؟
درست است، نقش رژیم غذایی در بهبود و حتی تشدید علایم ADHD انکار ناپذیر و دو سویه است. غذاهای مفید کمک می کنند تا مغز بهتر کار کند و علایم و نشانه های ADHD از قبیل ناآرامی و عدم تمرکز را بهبود می بخشند. در مقابل، غذاهای ناسالم می توانند موجب پررنگ شدن و تشدید علایم در این زمینه شوند. بنابراین، حذف آن ها از رژیم غذایی مورد توجه قرار دارد.

 

افزایش سرعت در مبارزات

چگونه سرعت مبارزاتی خود را افزایش دهیم؟

علاوه بر مهارت و دقت ، سرعت نقش بسیار کلیدی و مهمی در ورزشهای رزمی دارد .                     

این مثال کافیست که شما در نظر داشته باشید در مبارزه ای دو مبارز هم رده روبروی هم قرار میگیرند   و علیرغم اینکه هر دو استراتژی مبارزه و توانایی مبارزه نزدیکی دارند آن شخصی نهایتا  پیروز میدان است که علیرغم اجرای اصولی تکنیک سرعت بالاتری داشته باشد.

با فراگیری و تمرین ۷ مرحله  سرعت در هنرهای رزمی، فواید تمرینات افزایش یافته و مهارت‌های      ما در رقابت و دفاع شخصی بهبود می‌یابد. برای موفقیت در یک رقابت و یا اجراء به موقع دفاع شخصی، سرعت حائز اهمیت است. تنها فرق بین بردن یا باختن در یک برخورد فیزیکی، بیش از هر چیز دیگر، عکس‌العمل سریع می‌باشد.

بهترین روش قطعی برای دستیابی به کلیدهای سرعت در هنرهای رزمی، سیستم آموزشی حلقه سرعت Speed Loop است. سیستم آموزشی دور سرعت برای مجزا کردن، تغییر دادن، به حداکثر رساندن، و هماهنگ کردن ۷ ویژگی سرعت به‌شرح ذیل در هنرهای رزمی طراحی شده است:

مرحله اول (سرعت دیدن)

● عکس‌العمل‌های بصری (بینائی): یکی از روش‌های آموزشی است که توانائی تشخیص فرصت‌ها و شناخت حرکات بعدی را افزایش می‌دهد. واکنش‌های بصری این امکان را به ما می‌دهد که حرکات را با دقت و اطمینان بیشتری شناسائی و پیگیری کنیم و با تشخیص و تغییر به موقع، نسبت به آن عکس‌العمل یا واکنش نشان دهیم. در هنرهای رزمی، واکنش‌های بصری در طول رقابت‌های طولانی به‌کار می‌رود. به‌علاوه، این واکنش‌ها برای موفقیت ورزشکاران جهانی در تمامی رقابت‌های ورزشی از اهمیت به‌سزائی برخوردار است.

مرحله دوم : (سرعت عصبی حس لامسه)

● عکس‌العمل‌های لمسی (لامسه‌ای) از دیگر روش‌های آموزشی است که واکنش‌های لمسی را بهبود می‌بخشد. حس لامسه به مرور زمان با تمرین کردن افزایش می‌یابد و در نتیجه می‌توان جهت یا مسیر نیروی بدنی حریف را سریعاً تشخیص داد. در هنگام مبارزه با رقیب خود باید هر حرکت او را پیش‌بینی کنیم. اکثر پیکارها و رقابت‌های تنگاتنگ به پایان می‌رسد، پس بایستی خود را بیش از پیش آماده نمائید تا برتری نسبی خود را با حریف به اثبات برسانید.

مرحله سوم : (سرعت شنیدن و تشخیص صدا)

● عکس‌العمل‌های شنیداری واکنش‌های شنیداری با تقویت مهارت‌های شنیدن بهبود می‌یابد. عکس‌العمل سریع به آنچه می‌شنویم از اهمیت بالائی برخوردار است. وقتی مجبوریم در مقابل چندین مهاجم از خود دفاع کنیم احتمالاً بیش از دیدن فرد مهاجم، صدای آن را می‌شنویم. اگر تا به حال مبارزه در تاریکی یا دید کم را تجربه کرده باشید، به اهمیت این ویژگی پی خواهید برد.

مرحله چهارم : (سرعت انطباق پذیری با شرایط)

● سرعت انطباق (تغییر یا تنظیم) این بخش، توانائی ذهنی برای انتخاب سریع و واکنش مناسب و دقیق در پاسخگوئی به یک حمله یا موقعیت را افزایش می‌ دهد. باید توانائی خود، در انتخاب سریع مؤثرترین حرکات در هر لحظه از مبارزه را تقویت کنید. سرعت انطباق بسیار بالا، به عکس‌العمل‌های ما اجازه می‌دهد تا روند انتخاب حرکات، به‌طور خودکار انجام شود. با آموزش این بخش یاد می‌گیریم سریع، دقیق و بدون فکر عکس‌العمل نشان دهیم.

مرحله پنجم : (سرعت اجرا و بموقع حرکات)

● سرعت در اجراء (شروع حمله) به محض اینکه روش مناسبی را برای شروع حمله انتخاب کردید. باید آرامش خود را حفظ کنید. منظور چگونگی سرعت حرکت شما نیست بلکه به این معنی است که چطور خیلی زود به آنجائی برسید که ارزش داشته باشد. ممکن است حمله شما در جریان مسابقه سرعت مناسبی داشته باشد اما عدم شروع به موقع از این فرصت عملاً سبب کاهش شدید شانس شما در رسیدن به نتیجه مورد نظر خواهد شد .

مرحله ششم : (سرعت در انتقال و جابجایی)

● سرعت در حرکت : توانائی انتقال سریع همه یا بخشی از بدن، از مکانی به مکان دیگر است (که در کاراته به آن ساباکی می‌گویند). سرعتی است که بیشتر توسط عامه مردم در سطح گسترده تشخیص داده می‌شود. میزان وزن بدن و نیز تاریخ منقبض و ریلکس شدن ماهیچه‌ها، علاوه بر عوامل ژنتیکی از جمله عواملی هستند که به تشخیص و تعیین سرعت حرکت در شخص کمک خواهند کرد. نگران سرعت خود نباشید. سرعت کاربردی و عملی خود را بهبود ببخشید و در یادگیری آن تمرکز کافی داشته باشید. سرعتی که در غلبه کردن و تحت کنترل درآوردن حریف بارها و بارها به شما کمک می‌کند.

مرحله هفتم : (سرعت تغییر جهت وتغییر تکنیک)

● سرعت تغییر (اصلاح) در طول مدت آموزش، یقین حاصل کنید. به تمریناتی می‌پردازید که سرعت تغییر را تقویت می‌کند. سرعت تغییر، دربرگیرنده توانائی تغییر سریع جهت‌ها در کانون حرکت و در اصل، کنترل تعادل و غلبه بر سستی و رخوت است. با تسلط بر مکانیک بدن، می‌توانید در لحظه مناسب حرکت خود را متوقف کنید؛ احتمالاً به این خاطر که ممکن است حرکت اشتباهی را انجام داده‌اید.

علاوه بر این هفت کلید، باید تمرینات مانعی (بازدارنده) سرعت را در آموزش خود، جهت افزایش سرعت بگنجانید. منظور این است که بتوانید زمان واکنش حریف را در برابر حملات، به‌طور مؤثری کاهش دهید. داشتن مهارت‌های مناسب در این زمینه، سبب افزایش توانائی‌ ما برای گیج‌ کردن، از حرکت انداختن، و شکست دادن رقیب می‌شود. با تمرکز بر روی بهبود هر یک از بخش‌های جداگانهٔ سرعت، یادگیری مؤثر و مفیدتر خواهد بود. این مهم شما را در دستیابی به سرعت بالاتر و عکس‌العمل نشان دادن در کوتاه‌ترین زمان ممکن یاری می‌کند.

تاثیر نوروفیدبک در مقایسه با متیل فنیدیت در درمان اختلال نقص توجه/بیش فعالی

Neuroscience & Medicine, 2011, 2, 78-86
doi:10.4236/nm.2011.22012 Published Online June 2011
(http://www.SciRP.org/journal/nm)
 

Effectiveness of EEG Biofeedback as Compared with Methylphenidate in the Treatment of Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder: A Clinical Outcome Study

Mohammad Ali Nazari^1,2, Laurent Querne¹, Alain De Broca¹, Patrick Berquin¹

1. Department of Paediatric Neurology, Lab. Neurosciences Fonction- nelles & Pathologies, Amiens, France.
2. Department of Psychology, University of Tabriz, Tabriz, Iran

 

شرطی سازی عاملی امواج مغزی (نوروفیدبک) به عنوان یک روش موثر در درمان کودکان دارای نقص توجه/بیش فعالی مورد بحث قرار گرفته است. این مطالعه برای مقایسه اثربخشی نوروفیدبک با داروی متیل فنیدیت صورت گرفت. 39 کودک 7-12 سال در این مطالعه شرکت داشته اند. 13 نفر از این کودکان دارای نقص توجه/بیش فعالی با استفاده از نوروفیدبک [افزایش دامنه امواج بتا (15-18 هرتز) و کاهش دامنه امواج تتا (4-8 هرتز)] و 13 نفر نیز صرفا با استفاده از داروی متیل فنیدیت مورد درمان قرار گرفتند.. 13 کودک سالم نیز هیچ گونه مداخله ی درمانی را دریافت نکردند. آزمون های مختلف رفتاری، نورفیزیولوژیکی و کامپیوتری قبل و پس از مداخله های درمانی مورد استفاده قرار گرفت. اگرچه نتایج به دست آمده از "شاخص های رفتاری" حاکی از بهبود با هر دو روش بود اما متیل فنیدیت به طور مشخصی از نوروفیدبک در این زمینه موثرتر بود. بازداری پاسخ تنها در روش نوروفیدبک بهبود پیدا کرده بود. هر دو مداخله درمانی نوروفیدبک و داروی متیل فنیدیت شاخص های به دست آمده از آزمون های کامپیوتری را بهبود بخشیده بودند. هوش نیز در هر دو روش افزایش یافته بود. اگرچه به نظر می رسد میانگین تاثیر داروی متیل فنیدیت بیشتر از نوروفیدبک است، اما تفاوت ها قابل توجه نیست. اگر سایر مطالعات صورت گرفته را نیز در نظر داشته باشیم این یافته ها نشان می دهد که نوروفیدبک به طور موثری بسیاری از کارکردهای رفتاری و شناختی را بهبود می بخشد و می تواند به عنوان یک روش درمانی جایگزین در افرادی که به درمان دارویی مقاوم هستند، افرادی که تنها دارودرمانی برای آنان موثر نیست و یا افرادی که والدین آن ها علاقمند به استفاده از روش های درمانی غیردارویی هستند مورد استفاده قرار بگیرد

 

لینک دانلود

http://www.farmedschool.org/Newsletter1-NFB_ADHD.pdf

آیا افزایش حافظه RAM عملکرد کامپیوتر را بهبود می‌دهد؟

مشکلی که اغلب کاربران کامپیوتر‌های قدیمی با سیستم خود دارند، لگ و تاخیر‌های پی در پی در هنگام انجام کار‌های سنگین است. بیشتر افراد در این صورت اقدام به تعویض کامپیوتر خود می‌کنند اما برخی نیز افزایش حافظه رم را راه‌کار مناسب می‌دانند.

حال آیا افزایش رم باعث بهبود کارایی دستگاه می‌شود؟ برای دریافت پاسخ این سوال، ابتدا شما را به مطالعه سوال یکی از کاربران در این خصوص و سپس پاسخ یک کاربر حرفه‌ای دعوت می‌کنیم:

متن سوال: من یک کامپیوتر قدیمی (از سال 2008) دارم که چندان سخت افزار قدرتمندی ندارد. اما کار‌های من را راه می‌اندازد. اما مشکل از آن‌جایی شروع می‌شود که کار‌های نسبتا سنگینی را از دستگاه می خواهم، کار‌هایی نظیر اجرای مرورگر کروم و… که در این صورت سیستم با تاخیر و لگ عمل می‌کند.

کامپیوتر من 2 گیگابایت حافظه رم (1 گیگابایت در هر 2 شیار) دارد و من می‌خواهم رم خود را به 4 گیگابایت (2 گیگابایت در هر 2 شیار) افزایش دهم. اما نمی‌دانم که این کار را بکنم یا خیر.

من می‌دانم که کامپیوترم ضعیف است. اما آیا این افزایش رم عملکرد کامپیوترم را بهبود خواهد داد یا خیر؟

پاسخ: افزایش رم یکی از راه‌های سریع و آسان برای بهبود عملکرد کامپیوتر است. اما پیش از اینکه شما اقدام به خرید رم کنید بهتر است یک بار عملکرد رم و سخت افزار خود را بسنجید تا مشکل اصلی کامپیوتر شما مشخص شود. برای این کار یک عملیات سنگین از کامپیوتر بخواهید (از همان‌هایی که باعث لگ سیستم‌تان می‌شود) سپس از طریق Windows Task Manager و سربرگ Performance عملکرد پردازنده (cpu) و رم را بسنجید. بدین صورت که در صورت فشار زیاد به دستگاه آیا عملکرد حافظه رم شما به بیشترین حد خود می‌رسد یا خیر. اگر در چنین شراطی رم از حداکثر فضای خود استفاده کند، افزایش رم بهترین راه برای بهبود عملکرد دستگاه است.

اما اگر رم از حداکثر فضای خود استفاده نکند و در مقابل پردازنده (cpu) با بیشترین توان خود کار کند در این صورت افزایش حافظه رم بر عملکرد سیستم شما تاثیر چندانی نخواهد داشت.