معصومین (ع) آب را بهترین نوشیدنی در دنیا و آخرت، اولین آفریده، اولین چیزی که در قیامت از آن سؤال میشود و ... معرفی کردهاند. برخی روایات در این مورد عبارتند از:
رسول اکرم (ص) میفرمایند: خداوند 3 چیز با برکت را نازل کرده است: آب، آتش و گوسفند[1].
پیامبر (ص) در این سخن کوتاه، جامع و پرمعنا ابتدا از آب نام میبرد زیرا دو مورد دیگر نیز از وجود آب به هستی رسیدهاند. اگر آب وسیله آتش را فراهم نمیکرد آتشی پدید نمیآمد و اگر منابع وجودی گوسفند را مهیا نمیساخت گوسفندی وجود نداشت، پس برکت آب، حرف اول را میزند.
امام صادق (ع) فرمودند: پایداری دنیا با سه چیز است: آتش، نمک و آب[2]
امام صادق (ع) فرمودند:برای زمین پایداری نیست مگر با آب (زمین بدون آب پایدار نمیماند)[3]
امام صادق (ع) فرمودند: ای مفضل! بدان که اساسیترین نیاز زندگی مادی انسان آب است و نان. بنگر که خداوند چگونه در این دو تدبیر کرده است: نیاز انسان به آب بیشتر از نیازش به نان است زیرا انسان آب را هم برای خوردن استفاده میکند و هم برای وضو، غسل، شستشوی لباسها، سیرابسازی حیوانات و آبیاری باغ و مزارع، از این رو آب خرید و فروش نمیشود[4]
امام علی (ع) میفرمایند: کسی که آب و خاک یعنی نیروی طبیعی دارد و نیروی انسانی خود را برای بهرهبرداری به کار نمیبندد و با فقر و گدایی میگذراند نفرین و لعنت بر او باد[5]
امام رضا (ع) میفرمایند: نام آب خشیهالله است، یعنی مخلوقی که از خدا ترسیده، زیرا خداوند با هیبت به آن گوهر نظر افکند و تبدیل به آب شد[6]
امام علی (ع) فرمودند: شریفترین نوشیدنی، آب است[7].
در جای دیگر میفرمایند: بهترین نوشیدنی در دنیا و آخرت، آب است.[8]
در مورد علت این حکم، ابتدا باید در نظر داشت که این حکم نجاست مربوط به جسم و بدن است؛ اما روح و جان انسان که اساس انسانیت انسان است، مشمول این حکم نیست.
در مورد علت این حکم، ابتدا باید در نظر داشت که این حکم نجاست مربوط به جسم و بدن است؛ اما روح و جان انسان که اساس انسانیت انسان است، مشمول این حکم نیست.
انسان با برداشت بی حدوحساب از منابع آب زیرزمینی وتلف کردن آب در مصارف خانگی.شهری.کشاورزی وصنعتی.موجب از بین رفتن این موهبت می شود.
انسان از دو راه باعث کاهش منابع آبی می شود.یکی از طریق نابود کردن جنگلها وپوشش گیاهی زمین که ازذخیره سازان آبهای زیرزمینی هستند ودیگراز طریق برداشت بی اندازه آب همراه با آلوده کردن منابع آبی.افزایش جمعیت درهر دومورد اثر تشدید کننده دارد.
آبهای سطحی از طریق فعالیتهای مختلف انسان به طور مستقیم وغیر مستقیم آلوده می شود.
آلودگی مستقیم با ریختن فاضلابهای خانگی.صنعتی.پسابهای کشاورزی وانواع زباله به رودخانه .
دریاچه هاودریاها و آلودگی غیرمستقیم .بافعالیتهای صنعتی آلوده کننده هوا که منجربه بارش بارانهای اسیدی می شود ایجاد می گردد.
آبهای زیرزمینی نیز از طرق مختلف در معرض آلودگی هستند.
نشت نفت وبنزین از مخازن زیرزمینی.نفوذ شیرابه زباله در مکانهای جمع آوری زباله.نفوذ باقیمانده کودها وسموم کشاورزی همراه با آب آبیاری زمینهای کشاورزی ونفوذ فاضلابهای خانگی. منابع زیرزمینی آب را آلوده می کنند.
فاضلابهای صنعتی. کشاورزی و خانگی حاوی مواد خطرناکی هستند که می توانند زندگی انسان و دیگر جانوران را دچار مخاطره کنند.
ازت وفسفر موجود در کودهای شیمیایی.سرب موجود دربنزین .جیوه ودیگر عناصر شیمیایی موجود در فاضلاب صنعتی ومیکروبها وانگلهای شیرابه زباله ها. چنانچه وارد آبهای مورد استفاده انسان شوند. منجربه بیماریهای خطرناک وگاهی غیر قابل درمان می شوند.انواع سرطان از جمله بیماریهایی هستند که مواد شیمیایی در ایجاد آنها دخالت دارند.بیماریهای وبا.حصبه. اسهال خونی و بسیاری بیماریهای عفونی دیگر از طریق آب آلوده منتقل می شوند.
این که حسین (ع) فریاد میزند:آیا کسی هست که مرا یاری کند و انتقام کشد؟» «هل من ناصر ینصرنی؟» مگر نمی داند که کسی نیست که او را یاری کند و انتقام گیرد؟ این سؤال، سؤال از تاریخ فردای بشری است و این پرسش از آینده است و از همه ماست.
حسین علیه السلام زنده جاویدی است که هر سال، دوباره شهید میشود و همگان را به یاری جبهه حق زمان خود، دعوت میکند
حسین (ع) یک درس بزرگتر ازشهادتش به ما داده است و آن نیمهتمام گذاشتن حج و به سوی شهادت رفتن است. مراسم حج را به پایان نمیبرد تا به همه حجگزاران تاریخ، نمازگزاران تاریخ، مؤمنان به سنت ابراهیم، بیاموزد که اگر هدف نباشد، اگر حسین (ع) نباشد و اگر یزید باشد، چرخیدن بر گرد خانه خدا، با خانه بت، مساوی است.
مسؤولیت شیعه بودن یعنی چه، مسؤولیت آزاده انسان بودن یعنی چه، باید بداند که در نبرد همیشه تاریخ و همیشه زمان و همه جای زمین ـ که همه صحنهها کربلاست، و همه ماهها محرم و همه روزها عاشورا ـ باید انتخاب کنند: یا خون را، یا پیام را، یا حسین بودن یا زینب بودن را، یا آنچنان مردن را، یا اینچنین ماندن را ...
حسین ضعیفی که باید برای او گریست نبود... آموزگار بزرگ شهادت اکنون برخاسته است تا به همه آنها که جهاد را تنها در توانستن مى فهمند و به همه آنها که پیروزى بر خصم را تنها در غلبه، بیاموزد که شهادت نه یک باختن، که یک انتخاب است؛ انتخابى که در آن، مجاهد با قربانى کردن خویش در آستانه معبد آزادى و محراب عشق، پیروز مى شود و حسین «وارث آدم» - که به بنىآدم زیستن داد - و «وارث پیامبران بزرگ» - که به انسان چگونه باید زیست را آموختند ...