آیا زیارت آل یاسین مخصوص امام زمان عج است؟

(بسم الله الرحمن الرحیم)

آیا زیارت آل یاسین مخصوص امام زمان عج است یعنی برای ایشان بوده یا فرازهایی از این زیارت منسوب به ایشان می شود؟

این زیارت مختص به امام مهدی علیه‌السلام و منسوب به حضرت می‌باشد. زیارت آل یاسین، یکی از زیارت‌های مشهور حضرت صاحب الامرعلیه‌السلام است. راوی و ناقل این زیارت جناب ابوجعفر محمدبن‌عبدالله بن‌جعفر بن‌الحسین بن مالک جامع الحمیری القمی است که همه علمای رجال و بزرگان راوی شناس از او به بزرگی و قداست یاد کرده اند. او صاحب کتابهای متعددی بود که ظاهرا چیزی از آنها در دست نیست و چون در اواخر دوران غیبت صغری می زیسته مکاتبات بسیاری با ناحیه مقدسه حضرت صاحب الامرعلیه السلام داشته و به افتخار جواب نائل آمده است. توقیعات متعددی به وسیله او نقل شده است که جمله آنها توقیعی است که متضمن زیارت شریف آل یاسین است. در آغاز توقیع مزبور چنین می خوانیم: به نام خدای رحمان رحیم. شما نه نسبت به امر پروردگار تعقل می کنید و نه از اولیای او پذیرایید. حکمتی بس کامل و تمام ولی چه سودی دارد بیم‌ها و رهنمون‌ها نسبت به جمعی که ایمان نمی آورند. سلام بر ما و بندگان شایسته خدا. هر گاه خواستید به وسیله ما به پروردگار توجه پیدا کنید و به ما متوجه شوید، پس آن گونه که خدای تعالی فرموده ست بگویید: بر آل یس درود و سلام باد... 

دلائل محکم بر رد کسانی که مخالف مولود هستند

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیماَلحَمدُ للهِ  رَبِّ العالمینَ حَمداً یُوافی نِعَمَهُ وَ یُکافِیءُ مَزیدَه وَ الصَّلاةُ وَ السّلامُ علی سیّدنا و حبیبنا و شفیعنا مُحمَّدٍ وَ عَلی آلِهِ و أصحابه أجمعین .و اما بعد ؛ مجلس مبارک مولودی حضرت رسول صلی الله علیه و سلم ، صدها سال است که در تمامی کشورهای اسلامی برپا می شود و با استقبال بسیار گرم علما ء و فضلاء و صاحب نظران در شریعت ، روبرو شده است و در جهت تأیید آن از سوی عالمان هر عصر کتابها و رساله ها نوشته شده و فتواها صادر شده است.تنها گروهی که به مخالفت با آن پرداخته اند ، فرقه نو ظهوری است که ادعای سلفیت می کند. این مدعیان از روی عدم آگاهی به شریعت و نیز بی مهری  نسبت به صاحب رسالت صَلی الله علیه وسلم ؛ مولودی را بدعت ناپسند و حرام می دانند. اما از آنجا که خداوند جل جلاله ، نام حبیب خود را بلند گردانیده است Ø وَرَفَعنا لک ذِکرکَ)× سوره انشراح آیه 4) ، لذا ثمره ی این کج اندیشی و عناد و مخالفت با مجلس مولودی شریف ، چیزی نیست جز اثبات جهل و نادانی خود بر همگان و خواری و ذلت در دنیا و خسران و نقمت در آخرت . چراغی را که ایزد برفروزد                    هر آنکس پف کند ، ریشش بسوزد در این گزیده ی مختصر ، تعدادی از دلایل و نظریات و فتاوای علمای اهل سنت و جماعت درتأیید مجلس مبارک مولودی جمع آوری شده است . امید است که مسلمانان بیش از پیش و با اهتمامی بیشتر به برپایی جشن مولود شریف ، کمر همت بسته تا رحمت الهی و خیر کثیر او شامل حال همه شرکت کنندگان در آن شود .مناجاتی اگر باید بیان کرد                    به یک بیتی قناعت می توان کردمحمّد! از تو می خواهم خدا را                      الهی ! از تو حبّ مصطفی راما مَدَحتُ مُحَمَّداً بمَقالَتی         ولکن مَدَحتُ  مَقالَتی بِمُحَمَّدٍ(صلی الله تعالی علیه وسلم)علامه سیّد محمّد بن علوی مالکی ، مدرس علوم حدیث در مکه مکرمه  رحمة الله علیه در کتاب ارزشمند Øالإعلام بفتاوی ائمّة الإسلام حول مولده علیه الصلاة و السلام ×به طور مشروح و مفصّل آراء دانشمندان اسلامی را گردآوری کرده است که خلاصه و گزیده ی آن را در اینجا بیان می داریم ؛علامه بزرگوار می فرماید: قبل از ذکر دلائل جواز مجلس شریف مولودی ، دوست دارم مسائل زیر را عنوان کنم :1- ما جشن میلاد مبارک سید و سرورمان حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و سلم را علی الدوام و برای همیشه و در هر وقت و به هر مناسبتی که در آن شادی و سرور باشد برپا    می کنیم و البته در ماه تولد ایشان یعنی ماه ربیع الاول بیشتر به آن می پردازیم.برای هیچ شخص عاقلی صحیح نیست که بپرسد چرا جشن می گیرید؟ زیرا این سؤال همانند آن است که بپرسد:چرا برای پیامبر صلی الله علیه و سلم شادی می کنید؟ آیا درست است که این سوال از مسلمانی صادر شود که شهادت می دهد کهØلا إله إِلا الله و مُحَمَّداً رسول الله× ؟بدرستی که این سؤال سست و سبک است و نیازی به جواب دادن ندارد و کافی است که در جواب او گفته شود:من جشن می گیرم زیرا به مناسبت تولد حضرت رسول الله صلّی الله علیه وسلم ، شاد و مسرور هستم و این شادی و سرور من به خاطر دوستی من نسبت به ایشان است به عبارت دیگر محبّ و دوستدار ایشان هستم و بدیهی است که این محبت من نسبت به حضرت رسول صلی الله علیه وسلم ، نشان دهنده ایمان من است در نتیجه من مؤمن هستم .2- منظور ما از جشن مولودی یعنی گردهمایی مسلمانان برای شنیدن سیرت آن أسوه ی حسنه و قدوه ی کامله و صلوات و سلام فرستادن بر آن جناب مستطاب و گوش دادن به مدایح و نعت هایی که در حق حضرتش سروده شده است و نیز خوراندن طعام و شیرینی به مؤمنین و نواختن فقراء و گرامی داشتن آنها و شادمان ساختن قلوب محبّان و دوستدارانش .3- ما نمی گوییم که مجلس مبارک مولودی در شبی مخصوص و با آن کیفیتی که در نزد ما شناخته شده است عملی است که در شریعت به نص صریح وارد شده است (همانگونه که درباره نماز و روزه ... نصوص صریحه آمده است) .بلکه می گوییم در شریعت هیچ نصی یافت نمی شود که از انجام مولودی شریف منع کند ، زیرا که اجتماع مؤمنان برای ذکر و یاد خدا نمودن و صلوات و سلام فرستادن بر رسول خدا صلی الله علیه و سلم ،از جمله اعمال نیک و پسندیده است و بایستی که هر گاه امکان آن وجود داشته باشد، به آن پرداخته شود مخصوصاً در ماه تولد او که در این ماه، انگیزه و علتی محکم تر و قوی تر وجود دارد برای روی آوردن و استقبال مردم و گردهمایی آنها و همچنین لبریز گشتن احساسات ایمانی ایشان؛ و این به خاطر ارتباط دادن ماه ربیع الاول هر سال است به آن ماه مبارکی که حضرت رسول صلی الله علیه و سلم در آن تولد یافته است به عبارت دیگر با توجه به زمان حاضر، گذشته را به یاد می آورند .4- این اجتماعات وسیله ای بزرگ است برای دعوت به سوی الله جلّ جلاله و فرصتی طلایی، که شایسته است از دست نرود بلکه بر دعوتگران و علماء واجب است که امت را به پیامبر صلی الله علیه وسلم و اخلاق حمیده و آداب پسندیده و احوال منحصر به فرد و سیرت عالیه و معامله ی پاکیزه و عبادت خالصانه ایشان یادآور شوند و پند و نصیحت نموده به سوی نیکوکاری و رستگاری ، رهنمون کنند و آنها را از امتحانات و بدعت ها و فتنه ها برحذر بدارند.و ما به فضل الهی؛ همیشه به سوی موارد فوق الذکر دعوت می کنیم و در این مجالس پرخیر و برکت شرکت می جوییم و به مردم می گوییم که:مقصود از این مراسم مولود خوانی ، فقط جمع شدن در یک مکان نیست بلکه این اجتماعات مبارک ، وسیله ای شریف است برای هدفی شریف و آن اهداف را بیان می کنیم . و کسی که در این مجالس برای دین خود ، چیزی کسب نکند در واقع از خیرات و فیوضات و برکات جشن مولودی شریف محروم و بی بهره مانده است .( اولین کسی که به روز میلاد پیامبر صلی الله علیه و سلم اهتمام ورزید و به آن اهمیت خاصی داد) . اولین کسی که روز تولد حضرت رسول صلی الله علیه وسلم را خاص گردانید ، صاحب مولود شریف یعنی ذات پرانوار حضرت محمّد صلی الله علیه وسلم می باشد .زیرا که در صحیح مسلم کتاب الصیام آمده است که آنگاه که از آن حضرت صلی الله علیه وسلم در مورد روزه روز دوشنبه پرسیده شد؟فرمودند :« دوشنبه روزی است که من در آن به دنیا آمده ام »)صحیح مسلم به شرح نووی جلد چهارم صفحه 306 و 307 و مسند امام أحمد بن حنبل جلد پنجم صفحه 299( و این صحیح ترین و صریح ترین نص و دلیل در مشروعیت مجلس مولودی شریف است.امیرالمؤمنین در حدیث ، حافظ ابن حجر عسقلانی رحمه الله می گوید : برای من آشکار شده است که مجلس مولودی بر اصلی ثابت ، استوار است و آن اصل این است که در صحیح بخاری و مسلم آمده که پیامبر صلی الله علیه وسلم آنگاه که به مدینه تشریف آورد. یهودیان مدینه را دید که روز عاشورا را روزه می گیرند . از آنها پرسید : چرا این روز را روزه می گیرید ؟ آنها پاسخ دادند : عاشورا روزی است که خداوند فرعون را غرق کرد و موسی را نجات داد . ما هم برای شکرگزاری خداوند ،این روز را روزه می گیریم . در آن هنگام  حضرت رسول صلی الله علیه وسلم فرمودند : ما به موسی نسبت به شما شایسته تریم ») حدیث شماره (2004) از صحیح بخاری و حدیث شماره (127- 1130) از صحیح مسلم.بنابراین از این حدیث استفاده می شود که عمل شکرگزاری خداوند به خاطر دادن نعمتی یا برطرف نمودن مصیبت یا عذابی در روزی معیّن و نیز تکرار شکرگزاری در همان روز در همه سالها و برای همیشه ، صحیح و جایز می باشد و البته شکرگزاری خداوند به طرق مختلف حاصل می شود از آن جمله :سجده کردن برای او و روزه گرفتن و صدقه دادن و تلاوت قرآن و ... و کدامین نعمت بزرگتر است از نعمت آفرینش پیامبر رحمت حضرت رسول الله صلی الله علیه وسلم که خداوند جل جلاله به سبب بعثت آن ذات مبارک بر مؤمنان منت نهاده ، آنجا که می فرماید:    Ø لَقَد مَنَّ اللهُ عَلَی المُؤمِنینَ إذا بَعَثَ فیهِم رَسُولاً مِن أنفُسِهِم)× سوره آل عمران آیه 164( یعنی (( هر آیینه نعمت فراوان داد خدا بر مؤمنان ، آنگاه که فرستاد در میان ایشان پیغمبری از قوم ایشان )) .حافظ الحدیث جلال الدین سیوطی می گوید : عمل مولودی که عبارت است از اجتماع مردم و تلاوت بخشی از آیات قرآن مجید و روایت تعدادی از أحادیث و أخبار وارد شده در مورد ولادت با سعادت حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و سلم همچنین ذکر آن علامات  ونشانه هایی که در هنگام ولادت او به وقوع پیوسته و سپس غذا دادن به جماعت حاضرین ؛ در دیدگاه من چنین مجلسی از جمله بدعتهای حسنه است که انجام دهنده آن به خاطر آن ثواب می برد و مأجور است . زیرا که در این مجلس ، بزرگداشت منزلت و مقام پیامبر رحمت صلی الله علیه وسلم و نیز اظهار سرور و شادمانی به مناسبت تولد آن حضرت صلی الله علیه وسلّم صورت می پذیرد . اولین کسی که مجلس مولودی برپا نمود ؛ پادشاه اربل ؛ مظفرالدین ابوسعید کوکبری متوفی به سال 630 ﻫ. بود که یکی از پادشاهان نیکو خصال بود به طوری که ابن کثیر دمشقی در تعریف و تمجید او می گوید : پادشاهی با شهامت و شجاع و عاقل و عالم و عادل بود که هر سال در جشن مولودی پیامبر سیصد هزار دینار خرج می کرد . سپس علامه سیوطی می گوید :مشروعیت مجلس مولودی براساس اصلی غیر از اصل شیخ ابن حجر عسقلانی ، برای من معلوم شده است و آن اصل این است که امام بیهقی رحمه الله از أنس رضی الله عنه روایت می کند که پیامبر صلی الله علیه وسلم بعد از نبوت برای خودش عقیقه قربانی نمود(درباره صحت سند این حدیث بنگرید به تحفة المحتاج جلد 9 – ص 459 و إعانة الطالبین جلد 2 ص 382) و این در حالی بود که عبدالمطلب جدّ او نیز در هفتمین روز تولدش برای او قربانی سر بریده بود و عقیقه برای بار دوم تکرار نمی شود . از این حدیث استنباط می شود که این عمل پیامبر صلی الله علیه وسلم ؛ اظهار شکر و سپاس به حضور خداوند است که او را رحمت برای عالمیان گردانیده است و همچنین وضع قانون و شرع است برای امتش ؛ بنابراین برای ما مستحب است اظهار شکرگزاری به مناسبت تولد حضرت رسول الله صلی الله علیه وسلم به وسیله جمع نمودن برادران دینی در یک مکان و طعام دادن آنها و انجام اعمال خیر و نیکو و ...امام القراء و حافظ الحدیث شمس الدین ابن الجزری در کتابش به نام (( عرف التعریف بالمولد الشریف )) می گوید : همانان ابولهب بعد از مرگش در خواب دیده شد پس به او گفته شد : حالت چگونه است ؟ گفت: در آتش جهنم می سوزم مگر دوشنبه ها که از عذابم کاسته می شود . بدین ترتیب که از میان دو انگشتم مقداری آب می مکم .و این تخفیف در عذاب من به سبب آزاد کردن ثویبه بود آنگاه که تولد محمّد صلی الله علیه وسلم را به من بشارت داد و نیز به سبب شیر دادن ثویبه آن حضرت را صلی الله علیه وسلم . هرگاه ابولهب کافر که در قرآن در نکوهش او سوره مسد نازل شده است به خاطر شادی و سرور به تولد پیامبر صلی الله علیه وسلم در عذابش تخفیف داده می شود پس چگونه است حال مسلمان موحّدی از امت پیامبر صلی الله علیه وسلم که به مناسبت تولد آن حضرت شاد و مسرور می شود و هر چه در توان دارد در راه محبت آن ذات گرامی صرف می کند ؟ سوگند به زندگانی ام که پاداش این چنین شخصی از خداوند کریم این است که او را به فضلخودش وارد باغهای پرنعمت بهشت گرداند .

نامه یک معلم آموزش پرورش به دکتر هاشمی وزیر بهداشت

نامه یک معلم آموزش پرورش به دکتر هاشمی وزیر بهداشت

بخش اجتماعی الف، 13 دی 93

تاریخ انتشار : شنبه ۱۳ دی ۱۳۹۳ ساعت ۱۳:۵۱

یک معلم یزدی با یادداشت نامه ای  به دکتر هاشمی وزیر بهداشت و درمان و آموزش پزشکی ضمن انتقاد از عملکرد وزیر آموزش و پرورش خواستار رسیدگی به وضعیت فرهنگیان و همکاران خود با کمک دکتر هاشمی شده است.

***********

با سلام و عرض ادب و احترام
تعجب نکنید وزیر ما فرهنگیان دکتر «فانی» است و از آنجایی که ایشان گویا فراموش کرده‌اند که وظیفه یک وزیر در قبال کارکنان تحت امرش چیست من به نمایندگی از جمعیت میلیونی فرهنگیان کشور این نامه به شما می‌نویسم تا در جلسه بعدی هیئت دولت کنار وزیر ما نشسته و از میکروفن ایشان و بجای ایشان درددل ما فرهنگیان را به دولت و شخص رییس جمهور و البته دکتر فانی برسانید.

انشالله از این به بعد در بازدید‌هایتان سری هم به مدارس و ادارات آموزش وپرورش هم بزنید و در مصاحبه‌های رادیو تلویزیونی و مطبوعاتی‌هایتان مشکلات ما را هم مطرح کنید...

لطفا و حتما به احترام ۱۲سال تحصیل زیر دست معلمان فراموش شده ایران این کار‌ها را انجام دهید.

جناب دکتر بیمه طلایی فرهنگیان پشیزی! نمی‌ارزد و باری به بار معیشتی ما اضافه کرده است.
جناب وزیر مشکل ما فرهنگیان را فقط در یک جمله کوتاه مطرح کنید.. حقوق ما برای ده روز کافی است و ۲۰ روز بعدی را با فلاکت و بعضا شغل‌های بسیار شنیع در شان معلم می‌گذرانیم...

جناب هاشمی واقعا نمی‌دانم در کدام کشور وکدام مدرسه دوره ابندایی را شروع کردید و کجا دیپلم گرفتید، اما خوب می‌دانم هرکجا بوده‌اید درایت و مدیریتی که امروز از شما می بینیم درصد زیادی از آن را خود شما هم نتیجه تلاش ها و زحمات معلمان خود می‌دانید.

اما باز نمی دانم چرا همه مدیران کشور از مجلسی‌ها، وزرا و شخص رییس جمهور چرا زحمات معلمان خود را فراموش می‌کنند و حاضر نیستند حداقل با آن‌ها رفتاری مانند سایر کارکنان دولت داشته باشند.

حال که شما در این مدت اندک این همه تحول در نظام سلامت کشور ایجاد کرده‌اید و در تمام برنامه‌های خبری شاهد تلاش شما برای رفع مشکلات وزارتخانه بهداشت هستیم برآن شدم ابن نامه را خدمت شما بنویسم شاید انشالله دیگر وزرای محترم و خصوصا دکتر فانی نیز به تبعیت از شما پیگیر مشکلات وزارتخانه‌هایشان باشند.

در پایان تنها هدیه معلمان به افراد کوشا نمره ۲۰ می‌باشد که با احترام این نمره را در کارنامه شما ثبت می‌کنم و در کارنامه جناب فانی نمره ۹/۵ را ثبت می‌کنم که خودشان اگر معلمی کرده باشند معنایش را می‌دانند...

به امید اندیشیدن تدبیری برای ساختن کلید بازکننده قفل‌های زنگ زده آموزش کشور

یادکردی از عالم فرزانه ابو الشهید آیت الله حاج شیخ علی حیدری

مدتهاست که قصد داشتم از این عالم فرزانه که تمامی مردم راوند از او به خیر و نیکی یاد می کنند و خاطرات خوش او بین همه مردم راوند زبانزد است  یاد کنم . ایشان سالیان سال در مسجد صاحب الزمان علیه السلام مرکز هیئت سجادیه با حضور با برکت خود فیض بخش مردم بودند.

عالم ربانی مرحوم آیت الله حاج شیخ علی حیدری کاشانی فرزند عالم و عابد و زاهد حاج شیخ محمد حیدری متولد سال 1305 در کاشان است . جد مادری وی ملا محقق بیدگلی است.وی در محضر اساتید فرزانه و یگانه ای چون :

آیت الله میرزا علی شیرازی - آیت الله شیخ مهدی مازندرانی - آیت الله بروجردی - آیت الله مرعشی نجفی - آیت الله محقق داماد و علامه سید محمد حسین طباطبایی تلمذ و شاگردی نمود.

و در سال 1351به اصرار مردم متدین و ولایی راوند به این دیار آمده و ساکن این منطقه عالم پرور شدند.
در طول این مدت علاوه بر تدریس در حوزه آیت الله یثربی به تبلیغ معالم و معارف مکتب آل البیت پرداختند .
از این عالم و فقیه توانمند تالیفاتی هم به یادگار مانده است که نزد فرزندانشان می باشد :
مسائل فی الطهارة - مسائل فی الوقف - رسالة فی الرهن - رسالة فی المفاهیم - رسالة فی الخمس
ایشان دارای طبع شعر هم بودند که برای نمونه ابیاتی از اشعار ایشان را  می آورم :

قال نبینا علی ما فی الأثر
ائمة الاسلام اثنی عشر
اولهم کان امیر البررة
علی العالی المسمی حیدرة
ثانیهم الحسن امام الممتحن
و الثالث الحسین تصغیر الحسن
هم المنزهون عن کل دنس
مطهرهم الأله عن کل رجس

این اندیشمند در 13 صفر 1410 ه. ق 23 شهریور 1368 ه.ش در شب جمعه به دیار باقی شتافت.
مدفن ایشان مقبره باغ بهشت قم می باشد.

منبع :گنجینه دانشمندان / ایت الله سیخ محمد شریف رازی  - تربت پاکان قم / عبد الحسین جواهر کلام

مظلوم نمایی ...

"عده ای شده اند دایه های مهربانتر از مادر"

رهبر معظم انقلاب در تاریخ 15 خرداد 1369 ضمن بیان نکاتی دربارهنزدیکی آیت الله هاشمی به امام(ره) با بیان تعبیری جالب درباره تخریب کنندگان ایشان فرمودند: "مؤذن، بانگ بى‌هنگام برداشت‌ / نمى‌داند، که چند از شب گذشته است‌".

آقای هاشمی اینقدر به امام نزدیک بود که از درد دل‌هاى ایشان بیش از دیگران خبر دارد، حالا عده‌یى همین‌طور حرف مى‌زنند و شده اند دایه های مهربانتر از مادر!

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

در جواب فقط یک جمله:

ملاک حال افراد است ......