همه چیز از همه جا
جدیدترین اخبار روز ، دانلود آهنگ جدید ، دانلود جدیدترین فیلم ها و سریال ها ، دانلود عکس و مقاله ، دانلود نرم افزارهمه چیز از همه جا
جدیدترین اخبار روز ، دانلود آهنگ جدید ، دانلود جدیدترین فیلم ها و سریال ها ، دانلود عکس و مقاله ، دانلود نرم افزاربهمن شناسی
بهمن شناسی
به توده ای از هر جامد که روی شیب ریزش کند بهمن گویند. مانند بهمن برف ، بهمن شن ، ماسه و یا سنگ. بهمن برف :
برف بهمن به چهار نوع تقسیم می شود : - برف شل خشک : برفی که در هوای شد می بارد و گوله نمی شود که مشخصات آن سبکی - دارا بودن اکسیژن زیاد در درون آن - بارش آن در دمای زیر صفر درجه و خطرناک ترین نوع بهمن است (بهمن پوردی) . این نوع بهمن با ایجاد حالت خفگی و مسدود کردن مجاری تنفسی باعث مرگ فرد می شود - برف سفت خشک : برف شل خشکی که مدتی مانده و در اثر بخار ایجادشده از پایین و آب شدن برف رویی همراه است. - برف شل خیس : برفی که سنگین و آبکی است که مشخصات آن سنگینی - نداشتن اکسیژن زیاد - بارش در دمای صفر درجه - چسبیدن به لباس و گتر و راحت گلوله شدن در دست میباشد . لایه های برف : - لایه پودری روی لایه یخ زده که فشرده باشد بهمن حتمی است - لایه یخ زده و فشرده روی هم که احتمال وقوع بهمن بسیار کم است . عوامل تاثیر گزار در برف : در دمای کم برف یخ می زند پس هر چه دما پایین تر و هوا سردتر باشد احتمال ریزش بهمن کم تر است . باد باعث انباشته شدن برف و ریزش آن می شود پس افزایش وزش باد برابر با افزایش خطر بهمن است . در ارتفاع بالا برف آب نمی شود و حجم برف زیاد می شود پس احتمال بهمن بیشتر است . هر یک متر مرکعب برف خالص 800 کیلوگرم وزن دارد
انواع بهمن (برف): 1- تخته ای 2- پودری یا گرده ای 3- آبکی یا شل آب
بهمن پودری : یک بهمن عظیم پوردی ، ممکن است فشاری از 5 تا 50 تن بر مت مربع ایجاد نماید . ابر برفی گسترش یابنده ممکن است با سرعتی افزون بر 125 متر بر ثانیه (280 مایل در ساعت ) سیر نموده و پیشاپیش آن یک جریان هوای نیرومند حرکت نماید . بهمن تخته ای : این نوع بهمن روی یالها تشکیل می شود . این نوع بهمن ها نقاب ندارند . برف های شل خیس و سفت خشک تشکیل دهنده این نوع بهمن می باشند . راه مقابله : از لحاض تئوری تنها راه مقابله با این نوع بهمن پریدن از روی آن می باشد. بهمن آبکی یا شل آب : در موقع ریزش باعث منجمد شدن فرد می شود.
عوامل تشکیل دهنده بهمن : 1- برف شامل خود برف و بستر زیر برف می باشد . به عبارتی حجم ؛ جنس و لایه های برف 2- باد ( هم در ایجاد بهمن و هم در ریزش بهمن موثر است ) 3- شیب کوه
عوامل موثر در ریزش بهمن : 1- درجه حرارت شامل درجه حرارت هوا و زمین . 2- عوامل فیزیکی شامل ( باد - صدا - حیوانات - باد - زلزله - کوهنوردان و ... ) - حجم برف : اگر حجم برف تازه بین ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر باشد احتمال ریزش بهمن کم است . اگر حجم برف تازه بین ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر باشد احتمال ریزش وجود دارد !. اگر حجم برف تازه بیش از ۳۰ سانتیمتر باشد ریزش بهمن حتمی است !. - شیب بستر : در شیب ۲۳ تا ۶۰ درجه احتمال بهمن زیاد است و در شیب های بیشتر و کمتر از این مقدار احتمال ریزش بهمن بسیار کم است . بیشترین بهمن ها در شیب ۳۰ تا ۴۵ درجه رخ داده است . همچنین در شیب های محدب خطر بیشتر از شیب های مقعر یا فرو رفته است . در شیب محدب سرعت بهمن هر لحظه بیشتر می شود و در شیب مقعر بالعکس . - وضعیت بستر : اگر بستر زیر برف یکنواخت باشد احتمال ریزش بهمن زیاد می شود و هر چه یکنواختی آن کمتر باشد و موانعی مانند سنگ و بوته و درخت در آن باشد احتمال ریزش بهمن کم می شود . - باد : چون کشور ما در نیمکره شمالی هست مسیر با از جنوب به شمال می باشد از این رو مسیر های جنوبی اغلب برای صعود مناسب ترند . - پوشش زیر بهمن : شن اسکی - چمن - یخ - آفتاب - عمق برف دهلیزها یا قیف ها (جاهایی که دره تنگ می شود)
عوامل بازدارنده از بهمن : 1- درخت ها و درختچه ها ( بهترین عامل جلوگیری کننده از بهمن می باشد ) 2- سنگ ها 3- دره های کم شیب و باز نکته :بوته ها عامل بازدارنده نیستند
شناخت بهمن : با پاگذاشتن بر روی برف می توان بهمن را شناخت. با پا گذاشتن بر روی برف برف یا فرو می رود و یا نمی رود.اگر پا در برف فرو نرود برف یخی است و اگر پا فرو برود می توان تشخیص داد که برف چند لایه است.( اگر بیشتر از یک لایه باشد خطرناک است ) اگر هنگام فرو رفتن پا ، پا سر بخورد مسیر بسیار خطرناک است.
عبور از بهمن : - بهترین راه عبور از بهمن این است که بهمن را به طرف بالا صعود کنیم نه عرضی . و در صورتی که مجبور شدیم عرضی بهمن را رد کنیم. - بستن نخ بهمن - برای عبور از بهمن حمایت قرار نمی دهیم ( یعنی نباید فرد را با طناب یا وسیله دیگری حمایت کرد ) چرا که ممکن است بهمن فرد را تکه تکه کند. - در هنگام عبور از بهمن ( بریدن بهمن ) باید تک تک گذشت و بدون عجله و با فاصله زیاد .( بین فواصلی که پا در برف فرو می رود نباید نفر بعد پا یا باتوم در برف فرو کند.). - هنگام عبور از بهمن گرم ترین لباس های خود را بپوشید. - شنای قورباغه در برف در صورت ریزش بهمن ( از لحاظ تئوری ). - کوله پشتی را به سمت شیب و فقط یک بند آن را روی شانه می اندازیم ( کمری ، سنه بند و یا قسمت های نگه دارنده و فیکس کننده کوله را از بدن باید جدا کرد تا در صورت سقوط بهمن به توان به راحتی کوله را رها کرد ). - حرکت به سمت عوامل بازدارنده ( مثل سنگ ها ، درختچه ها و سایر عواملی که از زیر برف بیرون زده - هنگام عبور از بهمن نباید صحبت کرد. - اگر جاپای نفر قبلی خیلی عمیق است برای پر کردن جاپا از برف های همان قسمت استفاده شود. - اگر مجبور به رد شدن از بهمن نیستیم از آن عبور نکنیم. - انتهای طناب نفر اول را نفر دوم برای پیدا کردن همدیگر بگیرند . - از مسیر های شناخته شده عبور کنید. - عبور بصورت انفرادی . - تا حد امکان از بالای محدوده بهمن و نزدیک به تاج بهمن عبور کنیم تا حجم برف کمتری بالای سرمان باشد .
نکاتی که اطرافیان باید به آن توجه کنند : - دنبال کردن مسیری که فرد بهمن زده طی می کند با چشم تا زمان پایان بهمن . - پیدا کردن نخ بهمن و وسایل فرد . گشتن نواحی پایین تر از محل شروع بهمن و حرکت فرد . - در صورت امکان استفاده از سوند ( میله فلزی و باریک و بلند که داخل برف فرو می رود تا فرد را پیدا کنند ) .
محدوده بهمن : معمولا به دور از یال ها و خط الراس ها است و بیشتر بطرف مرکز خط القعرها کوه است یعنی فرو رفتگی بین دو یال و زیر خط الراس . و از بالا به پایین شامل سه بخش تاج بهمن - مسیر بهمن و انتهای بهمن می باشد .
سقوط بهمن : - اگر برف شل یا پودری بود باید از بهمن فرار کرد و جلوی دهان را پوشاند. - نیم متر زیر برف همه جا تاریک است . تشخیص بالا و پایین : چون زیر برف همه جا تاریک است و ممکن است که در اثر سقوط بهمن در زیر برف نتوان تشخی داد که بالا کدام سمت است و برای بیرون آمدن باید به چه سمتی تلاش کرد. 1- بیرون انداختن آب دهان 2- ادرار ( ادرار باعث می شود که هنگام جستجو مصدوم سگ ها راحت تر مصدوم را پیدا کنند )
- نخ بهمن : نخ بهمن طناب 3 میلی متر ی به رنگ قرمز و به طول 15 تا 50 متر است که بر روی پوسته آن فلشی در یک جهت وجود دارد. نخ بهمن را باید طوری به بدن ، صندلی و .. وصل کرد که جهت فلش آن به سمت فرد باشد و ادامه نخ بهمن را طوری روی زمین می اندازیم که بر روی زمین کشیده شود. حال اگر بهمن سقوط کند ، گروه امداد با پیدا کردن نخ بهمن و دنبال کردن فلش به مصدوم می رسند.
Pieps (پیپس) این دستگاه در سال 1973 به بازار آمد و می توان آن را بهترین وسیله امدادی برای پیدا کردن محل اختفای فرد بهمن زده دانست . پیپس یک دستگاه کوچک الکترونیکی پیرنده و فرستنده است. فردی که قرار است از بهمن عبور کند با فشار دادن دکمه دستگاه آن را به وضعیت فرستنده و دیگران بر روی وضعیت گیرنده قرار می دهند. پیپش دارای یک گئشی می باشد که برای شنیدن سیگنالهای فرستاده شده از سوی فرستنده به کار می رود. فراموش نکنید که پیپس را نبایستی در کوله پشتی قرار داد بلکه باید آن را به گردن آویخت.
استفاده از کلنگ در کوهنوردی
استفاده از کلنگ در کوهنوردی
روش دوم : کلنگ پا ، کلنگ پا
اگر کلنگ در دست راست باشد همیشه بعد از تماس کلنگ با سطح برف اول پای مخالف حرکت می کند در ضمن وضعیت پا و قرار گرفتن آن روی مسیر مانند صعود بدون کلنگ می باشد حتما باید دو نقطه روی زمین قرار داشته باشد یا ( یک کلنگ ، یک پا ) یا ( هر دو پا که در اینجا برای تکیه گاه بعدی کلنگ به حرکت در می آید ) .
کلنگ عمود بر سطح افق در مقابل بدن کوهنورد روی شیب زده می شود بطوری که تیغه و بیلچه در جهت عرض شیب قرار بگیرد.
عمود کوبیده شدن کلنگ بسیار مهم است.
توجه مهم : ( بیلچه و تیغه به طرف بدن کوهنورد نباشد )
دو دست روی تیغه و بیلچه قرار می گیرد و پاها به طور موازی به نوبت حرکت می کنند ، پاشنه نسبت به سطح افق تا 10 درجه بالا است .
طریقه حرکت :
1- کلنگ 2- پا 3- پای دیگر
برای این صعود حداقل باید 3/1 از تیغه کف پا روی شیب قرار بگیرد تا بتوانیم مستقر شده و حرکت بعدی را انجام دهیم . کلنگ باید در دست سمت کوه باشد.
نحوه گام برداری در این مسیرها
ابتدا کلنگ حرکت می کند ، بعد پای سمت دره و بعد پای سمت کوه به همین ترتیب به پیشروی ادامه می دهیم .
- نحوه تغییر مسیر دادن زیگزاگ و تعویض کلنگ : با سه حرکت پا ، کلنگ را عوض می کنیم و در دست دیگر می دهیم . ابتدا رو به کوه قرار می گیریم ، کلنگ را با دو دست در برف فرو کرده سپس جای پای مناسب برای دو پا مشخص و کنده می شود بعد تعویض بند حمایت کلنگ ، همزمان با بیرون آمدن دست راست یا چپ ، دست دیگر به داخل بند می رود ، سپس تیغه کلنگ به سمت مسیر قرار می گیرد و مسیر را ادامه می دهیم .
- مسیر تراورس : کلنگ در دست کوه قرار می گیرد سپس پای دره و بعد پای سمت کوه حرکت می کند . اگر شیب مسیرتند تر بود می توان مانند شکل زیر عمل نمود . در این حالت تیغه حتما به سمت جلو باشد.
با توجه به شیب بدن حالت نشسته به خود می گیرید . ( مانند حالت بدن اسکی بازان )
حرکت روی پاشنه های پا ( با ضربه به برف ) پنجه ها در جهت مسیر حرکت بوده و تیغه کلنگ رو به کوه می باشد.
بدن رو به کوه قرار می گیرد و کلنگ در مقابل بدن کوهنورد به طور عمودی و در برف زده می شود به طوری که تیغه و بیلچه در جهت عرض شیب قرار بگیرد ، دو دست روی کلنگ قرار می گیرد بعد ابتدا با پاها به طور موازی با هم روی پنجه پا ، دو قدم به سمت پایین می زنیم و بعد کلنگ را پایین می آوریم و بعد از اسقرار کلنگ در برف ، مجددا حرکت پاها را انجام می دهیم در ضمن وزن بالا تنه باید روی کلنگ باشد و بدن به عقب متمایل نشود بر عکس صعود در شیب.
یک دست در پایین کلنگ نزدیک سخمه قرار می گیرد و دست دیگر در بالای کلنگ قرار می گیرد ، به طوری که چهار انگشت روی تیغه و انگشت شست زیر بیلچه قفل می شود تیغه به طرف خارج از بدن کوهنورد یا سر تیغه به سمت برف قرار می گیرد . به حالت نیمه نشسته در حالی که سخمه کلنگ با زاویه نسبت به شیب روی برف زده می شود ، سر می خوریم و سخمه کلنگ روی برف حرکت می کند ، هر چه فشار وری کلنگ بیشتر شود سرعت کمتر می شود و هرچه زاویه کلنگ با زمین کمتر شود سرعت بیشتر می شود ، پنچه های پا باید در جهت مسیری که پایین می رویم باشند انحراف پنجه های پا به طرف داخل باعث کاهش سرعت وبه طرف خارج باعث به هم خوردن تعادل می شود و برای ترمز بهتر است به سمت دسته کلنگ بچرخیم و با تیغه های کفش با برشی که روی برف ایجاد می کنیم عمل ترمز را انجام دهیم . در دور زدن با سخمه محدودیت هایی وجود دارد و نمی توان مارپیچ زد ولی در کار پیشرفته زیگزاگ زدن امکان پذیر است معمولا مانور حرکت در طرفی که کلنگ قرار دارد بیشتر است.
آشنایی با کلنگ کوهنوردی
آشنایی با کلنگ کوهنوردی
۱- کلنگ های مخصوص پیاده روی (Walking axes)
2- کلنگ های مخصوص کوهنوردی (Alpine axes)
3- کلنگه ای اسکاتلندی (Scottish Winter axes)
4- کلنگ های مخصوص یخهای پرشیب یا اصطلاحا آبشار یخی (Steep ice axes, cascade axes)
که مورد اخیر در ایران به تبریخ معروف است.در شکل ذیل نمونه ای از هر نوع کلنگ به نمایش درآمده است:
البته نه تنها کلنگهای بینابینی هم ارائه می شوند بلکه کلنگهای نوع دیگری هم در بازار موجودند. مثلا کلنگهای فوق سبک (Ultra Light) که بیشتر برای اسکی بازان مناسب است تا کوهنوردان و یا کلنگ تلسکوپی محصول Petzl که ترکیبی از باتوم و کلنگ است و … همچنین بسیار دیده شده است که از کلنگهای مخصوص پیاده روی در آبشاریخی و از تبریخ برای پیاده روی هم استفاده می شود لیکن رویهرفته خصوصیات کلنگها از لحاظ نوع کاربرد بصورت ذیل تعریف می شود: ۱- تبریخ:
این نوع از کلنگها مناسب افرادی هستند که علاقه اصلی آنها یخنوردی است. هرچند از کلنگهای اسکاتلندی نیز می توان برای یخنوردی استفاده کرد لیکن استفاده از تبریخهای جدید صعود را به مراتب راحتتر می نماید.
۲- کلنگهای اسکاتلندی (ترکیبی):
این نوع کلنگ نسبت به تبریخ ساده تر و درعین حال قوی تر است و برای تحمل فشار زیاد طراحی شده . در اسکاتلند روی کلیه قسمتهای کلنگ جهت یک مسیر متوسط تجدید نظرهایی روی ویژگیهای خاص تبرهای یخ که بیشتر دست و پاگیر هستند تا سودمند صورت گرفت، مانند دسته (قبضه)، ماشه ها و انحنای دسته.
۳- کلنگهای کوهنوردی (آلپاین):
این کلنگها همان کلنگهای پیاده روی هستند اما دسته آنها قویتر و نوک آنها دارای انحنای بیشتری است که آنها را برای کوهپیمایی با مسیرهای ساده یخی ایده آل می نماید.
۴- کلنگهای پیاده روی:
این کلنگها فقط جهت ابزار ایمنی در کوهپیمایی مفید هستند.
انتخاب کلنگ:
هر چند این یک انتخاب شخصی است اما انتخاب کلنگ کوهنوردی مناسب معمولا کار راحتی نیست و چه بسا کلنگی که در نظر یکی مناسب است از نظر دیگری کاملا مردود باشد. اگر بتوانید قبل از خرید کلنگی را قرض گرفته یا اجاره کنید تا از عملکرد و تناسب آن با خود مطمئن شوید بسیار خوش شانس بوده اید، اما از آنجا که امید به چنین اقبالهایی کمی دور از ذهن است راهنمایی زیر می تواند الهام بخش شما در این خصوص باشد. در ابتدا باید نوع فعالیت خود را مشخص کنید. اگر قصد یخنوردی و صعود از آبشارهای یخی را دارید بایستی از تبرهای یخ استفاده کنید. برای انتخاب آنرا را (مثل چکش) از ته دسته آن بگیرید و در هوا تکان دهید(یعنی حالتی شبیه به حالت استفاده از کلنگ در یخنوردی). اگر به نظرتان سنگین یا بدحالت آمد یا برعکس زیادی سبک و ضعیف بود، این کلنگ به درد شما نمی خورد و مدل دیگر یا همان مدل کلنگ اما با طول دسته متفاوت را امتحان کنید. اساسا آن چیزی که درست به نظر خواهد آمد وابسته به قدرت و نیروی شماست. کلنگ سنگین باعث خستگی زودرس شما خواهد شد و کلنگ سبک نیز بخوبی در یخ سفت فرو نمی رود. اما در صورتیکه قصد عبور از یخچالها را دارید یک کلنگ کوهنوردی مناسب است. البته می توانید از کنگ پیاده روی نیز استفاده نمایید. به عنوان یک قاعده هرچه شیب مسیر بیشتر باشد طول دسته کلنگ شما نیز بایستی کوتاهتر باشد. طول مناسب طولی است که اگر (با کفشهای خود) بایستید و کلنگ را در دست بگیرید حدود ۵ سانتیمتر با زمین فاصله داشته باشد. در این صورت طول کلنگ برای شیبهای عادی مناسب است.
استاندارد کلنگ:
ابتدا استاندارد اروپایی EN-13089 حداقل نکات قابل ملاحظه در مقوله ایمنی را برای کلنگهای مورد استفاده در کوهنوردی ارائه کرد و سپس استاندارد UIAA-152 به آن چیزهایی (مثل ضوابط لازم برای بند) افزود. از نظر مقاومتی دو طبقه بندی B و T موجود است که حروف اول کلمات پایه و فنی به زبان لاتین بوده و برای معرفی ویژگیهای دسته و تیغه (نوک) کلنگ (بصورت جداگانه) می باشد علامت مشخصه این طبقه بندی، همان حروف در داخل یک دایره است. بطور کلی نوع فنی قویتر بوده و بیشتر برای شیبهای زیاد یخ (وسنگ) و نوع پایه برای عبور از یخچالها و درگیری با برف و یخ در شیبهای معمولی است. تیغه (نوک) کلیه تبرهای یخ جهت یخنوردی از نوع فنی (با علامت مشخصه T) می باشند ولی کلنگها هم از نوع فنی (با علامت مشخصه T) و هم از نوع پایه (با علامت مشخصه B) که آنها را کمی گیج کننده می کند. تیغه های نوع فنی سنگینتر و قویتر بوده و برای صعودهای ترکیبی طراحی شده اند اما برای یخنوردی نیز مناسبند. تیغه های نوع پایه نازکتر بوده و صرفا برای یخ خالص مناسب است. مطابق استاندارد طول ۵۰ سانتیمتر از بدنه نوع پایه حداقل بایستی نیروی ۵/۲ کیلو نیوتن را تحمل کند و این عدد برای نوع فنی به ۵/۳ کیلو نیوتن افزایش می یابد.
آسیبها:
- خم شدن سر کلنگ: نزدیک به نوک به علت فشار زیاد و مخصوصا هنگامی بوجود می آید که نوک (سهوا) بر سنگ فرود آید.
- تاب خوردگی سرکلنگ: بیشتر نزدیک به نوک بوجود می آید و بعضا باعث شکستن قسمتی از نوک کلنگ می گردد. دلیل آن فشار زیاد ناشی از اهرم شدن جانبی کلنگ می باشد. این شایعترین نوع آسیب دیدگی است و دلیل آن هم این نکته می باشد که این نیروها در استاندارد مد نظر قرار نگرفته شده اند (استفاده نادرست از کلنگ).
- شکستگی سر کلنگ از سوراخهای پیچ در کلنگهای مدوله
- شکستگی پیچها و دوران تیغه در کلنگهای مدوله
- دسته های چوبی بسیار مستعد شکستن هستند. البته تزریق روغن کتان در آنها تا حدی از استعداد شکستن آنها کم می کند.
ایرانی باغیرت
این غیرت را می‌توان در جام ملّت‌های آسیا 2015، بین ایران و عراق مشاهده کرد، غیرتی که نمی‌گذاشت جوانمردهای ایرانی در بازی شکست بخورند. بازی‌ای که ایران با وجود یار کمتر ولی غیرت بیشتر ادامه می‌داد و به هیچ وجه نمی‌خواست شکست بخورد.
وبگاه "معبر سایبری یزد" نوشت:
تصاویری از زوایای مختلف تپه سیدمحمد کازرون
به نقل از عصر کازرون؛ «تپه سید محمد نوربخش» یا تپه آنتن صدا و سیما، دارای چشم انداز وسیعی بر شهر کازرون و از معدود تفریحگاه های این شهر است که با وجود واقع شدن در قلب شهر، تاکنون توجه لازم و کافی به آن نشده است.نداشتن سیستم آبرسانی صحیح و کامل این تپه باعث شده تا طبیعت دوستان، با وجود تمامی مشکلات، خود دست به کار شده و با بشکه و ظروف قابل حمل، درختان کهنسال و نوپا را آبیاری نمایند که به گفته ی ایشان، رسیدگی به تمام درختان این تپه وسیع و زیبا، با تجهیزات ناچیز موجود و نیروی انسانی ناکافی، امری دور از انتظار است.
متاسفانه هرساله با شروع فصل گرما، علوفه های زیر درختان، رو به خشکی رفته که بر اثر اقدامات افراد ناآگاه، بخش زیادی از درختان طعمه حریق می شوند که جهت جلوگیری از وقوع چنین حوادث تلخی، ضروری است که علوفه های زیر درختان در وقت مناسب کوتاه شوند.
چشم انداز زیبای این تپه شامل درختان، پوشش مرتعی، مناظر بدیعی از گستره شهر کازرون، معابر و جاده‌های منتهی به شهر، مزارع کشاورزی، ابنیه مذهبی و … میباشد که این امر سبب شده علاقه مندان به ورزش، جهت پیاده روی، دوچرخه سواری و لذت بردن از مناظر زیبا و فضای آرامش بخش، این مکان را برگزینند.
به امید آنکه در آینده ای نزدیک، شاهد توجه بیشتر مردم و مسئولین نسبت به این مکان دیدنی باشیم تا با تجهیز امکانات آبرسانی، توسعه و کشت درختان بومی، زیباسازی، تامین روشنایی، مبلمان و … و صد البته تامین امنیت بیشتر توسط نهادهای انتظامی، گام موثری در جهت احیا نمودن شهرسبز و جلوگیری از تخریب تپه ها بر داشته باشیم…
* تصاویر مربوط به اواخر اسفندماه سال ۱۳۹۲ می باشد*