گروه سیاسی – رجانیوز: رئیسجمهور صبح امروز یکشنبه در نخستین همایش اقتصاد ایران که در سالن اجلاس سران کشورهای اسلامی برگزار شد، درباره روابط فامیلی در دولت گفت: «همه دستگاهها باید فعالیت اقتصادیشان را به صورت شفاف بیان کنند. همه مردم باید از آمار، ارقام و طرحهای اقتصادی در یک لحظه باخبر شوند؛ در اینجا پسرخاله و پسرعمه نداریم. اگر شفافیت در کار بود، اگر رانت نبود و اگر انشاءالله با فساد هم توانستیم مقابله کنیم، با فسادی که همه جا ریشه دوانده، آن وقت اقتصاد نجات پیدا میکند. مهمتر از همه اعتماد مردم به عنوان سرمایه اجتماعی ما در اقتصاد است.»
به گزارش رجانیوز، در همین راستا تصمیم گرفتیم تا با شفافسازی در این زمینه، وجود یا عدم وجود پسرخاله یا پسرعمه یا دختر عمو یا هر کس دیگری از سران دولت را در مناسب دولتی بررسی کنیم.
البته آقای رئیسجمهور اشاره کردهاند که در مساله اقتصادی و رسیدگی به مفاسد اقتصادی نباید به فامیل بازیها توجهی داشت و پسر عمه و پسر خاله را مستثنا قرار داد اما به هر حال بد نیست نگاهی به لیست پسرخالهها در کابینه دولت یازدهم داشته باشیم.
۱- حسین فریدون برادر حسن روحانی دستیار ارشد رئیس جمهور است.
۲- عبدالحسین فریدون برادرزاده حسن روحانی مدیرکل وزراتی علوم و آموزش عالی و سرپرست مرکز جذب اعضای هیئت علمی این وزارتخانه است.
۳- طاهره قیومی مسئول روابط عمومی نهاد ریاست جمهوری؛ حسن روحانی دایی مادر وی است.
۴- اسماعیل سماوی خواهرزاده حسن روحانی سرپرست گروه مشاوران جوان، رئیس مرکز ارتباطات مردمی نهاد ریاست جمهوری و مشاور رئیس دفتر رئیس جمهور است.
۶- علیاصغر پیوندی پسر عمه حسن روحانی سرپرست دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و
چالشهای فراروی دولت: جنبشهای فراملی
ترجمه: بهنـام روسـتا
v دولت و فراسوی آن؛ سه چشم انداز کلی
من رشد اخوان المسلمین را پس از 1928، پدید آمدن جنبش مقاومت فلسطینی را در اواخر دهۀ 1960 و یا حوادث 11 سپتامبر 2001 را به مثابه نشانه هایی از تحول سیاسی در منطقه،برای این منظور ذکر نکردمتا نشان دهم که دولتهای خاورمیانه ای مواردی استثایی نیستند. این موضوع، درونمایۀ بخشهای نخست این کتاب در زمینه های تاریخ، جنگ و منازعه بود. مانند هر جای دیگر، دولتهای خاورمیانه ای نیز ممکن است خواهان کنترل روابط میان خود و تحدید نفوذ دولتهای دیگر باشند. وقوع جنگ و برجستگی نگرانیهای امنیتی، مؤید این مطلب است. اگر چه، نیروهایی به جز دولت یعنی نیروهای غیردولتی و «فراملی» که عبارت از نیروهایی هستند که جوامع را ورای دولتها به یکدیگر پیوند می دهند نیز از اهمیت فزاینده ای برخوردارند و در واقع در تلاش برای استفاده از دولتها، اعم از منطقه ای و بین المللی در جهت نیل به اهداف خود هستند.
در دوران پیشامدرن نیز همچون دوره های معاصر، فراملی گرایی بخشی جدایی ناپذیر از سیاست منطقه ای است. همچنین، مبحثی محوری در دانش روابط بین الملل است؛ رشته ای که در سالهای اخیر به گونه ای فزاینده به موضوع نیروها و جنبشهای فراملی پرداخته و آنها را به عنوان نیروهایی که فراسوی دامنۀ دولت به معنای رایج کلمه می شناسد که بر سیاستگذاریها و نتایج کار دولتها اثر می گذارند.[1] این موضوع، بخشی از نقد وارد بر واقعگرایی به عنوان یک چارچوب نظری و در عین حال، پرداختن به گونه های جدیدی از سیاست (مانند پراکندگی جمعیت و شبکه های مذهبی) و تعاملات اجتماعی همراه با جهانی شدن است. بحث دربارۀ فراملی گرایی، دستاوردهای مهم میان رشته ای در مطالعۀ طیفی از موضوعات از قبیل جهانی شدن، پراکندگی جمعیت، بازیگران غیردولتی و نظام فراملی جوامع داشته است. این رویکرد، امکان بحث دربارۀ شیوه هایی از بررسی را فراهم می آورد که در آنها دورنمای یک بازیگر «غیردولتی» و فراملی می تواند بهبود یابد و یا برعکس، دیدگاههای معمول در دانش روابط بین الملل و سیاست منطقه تقویت شود. افزون بر این، رویکرد مزبور امکان تحلیل آن دسته از روشهای بررسی را فراهم می آورد که در آنها خاورمیانه می تواند چالشهای عمومی خود را در معرض تحلیلهای اجتماعی و سیاسی قرار دهد. چنان که در بخشهای پیشین اشاره شد، این گونه ارجاع انتقادی همچنین روشهایی را مطرح می کند که در آنها نه تنها سیاست جوامع معاصر بلکه تحولات تاریخی هم امکان بازاندیشی می یابند. بدین ترتیب، خاورمیانه می تواند به عنوان محلی برای آزمودن مقاصد نظری وسیعتری به کار رود.
نعمتزاده وزیر صنعت، معدن و تجارت در راستای گسترش فعالیتهای اقتصادی کشورمان در منطقه با نیهات زیبکچی وزیر اقتصاد کشور ترکیه دیدار کرد. او در این نشست با اشاره به پتانسیلهای موجود در کشورمان گفت: تواناییهای نیروی انسانی، منابع طبیعی و جغرافیایی و زیرساختها و سرمایهگذاریهای صورت گرفته در ایران و ترکیه شایسته همکاری بیشتر است و دستیابی به حجم مبادلات تجاری به میزان ٣٠میلیارد دلار ضروری است. نعمتزاده اظهار کرد: استفاده از پول ملی در مبادلات تجاری تهاتری بین دو کشور، ایجاد شرکتهای مشترک پیمانکاری، تسهیل روابط گمرکی و ایجاد پنجره واحد، تأسیس شهرک صنعتی در مناطق مرزی، رفع موانع تعرفهای و نیز برقراری نظام بانکی فعال بین دو طرف میتواند در توسعه روابط تهران - آنکارا بسیار موثر باشد. وی در این دیدار که در محل دایمی نمایشگاههای بینالمللی تهران صورت گرفت، ایجاد پنجره واحد در ادارههای گمرک دو کشور را مورد تأکید قرار داد، که براساس آن چنانچه در یک کشور، کالا مورد بررسی قرار گیرد، نیازی به بررسی مجدد در کشور مقابل وجود نداشته باشد.
گروه بینالملل – رجانیوز: ولادیمیر پوتین نزدیک به ده روز پیش (18 ماه دسامبر) در یک کنفرانس مطبوعاتی نکات مهم و قابل تاملی را درباره نسبت روسیه با ایران و دورنمایی همکاری این دو کشور بیان کرد. مطالبی که به جسته و گریخته در رسانههای ایرانی بازتاب داشت.
به گزارش رجانیوز اما شاید آنچه که بصورت ویژه به آن توجه نشد، تشریح وضعیت قرارداد بزرگ نفتی ایران و روسیه بود که تحلیلگران اقتصاد بینالملل از آن به عنوان قرارداد یکی از عینیتری راه حلهای بیاثر کردن تحریم نفتی امریکا علیه ایران و گشوده شدن باب جدید یک بلوک اقتصادی در جهان یاد میکنند.
رئیس جمهور روسیه در پاسخ به سئوال رجب صفروف،کارشناس روابط اقتصادی ایران و روسیه، شرح مفصلی از روابط بین ایران و روسیه داد و اعلام کرد که برای موانع پیش روی این قرارداد 500 هزار بشکهای که به نظر میرسد نحوه تبادل مالی آن بوده است، راه حلهای خوبی از جانب دو طرف پیدا شده است و اکنون تنها لازم است که طرفین «اراده» خود را برای اجرای این توافق نشان دهند.
این درحالی است که در صورت عقد این قرارداد، بیش از نیمی از کاهش فروش نفت ایران که بابت تحریمهای یکجانبه امریکا بوجود آمده است جبران شده و عملا تحریمهای نفتی امریکا بی اثر خواهد شد.
با این حال به نظر میرسد مشاهده متن کامل پاسخ پوتین به موضوع روابط روسیه با ایران در این زمینه خالی از لطف نباشد. آنچه در ادامه میخوانید متن کامل این پرسش و پاسخ است:
رجب صفروف، خبرنگار مجله تجارت با ایران: شما دقیقاً یک سال پیش در همین گونه جلسه اعلام کرده بودید که ایران همسایه ماست و برای ما از بالاترین درجه اولویت برخوردار است... از سخنان خودتان نقل قول می کنم.
ولادیمیر پوتین: از اعتماد شما متشکرم.
صفروف: همچنین اشاره کرده بودید که ما درصدد هستیم روابط خود را با این کشور در همه زمینه ها توسعه دهیم که این انتخاب اصولی ماست.
ولی بعد از گذشت یک سال از آن زمان تبادلات بازرگانی بین دو کشور کاهش یافته و هیچ تماس هایی برقرار نشده است که بتواند به انعقاد موافقتنامه های بزرگ مشخص منجر شود. ایران را به سازمان همکاری شانگهای دعوت نمی کنند، ایران عضو اتحادیه اقتصادی اورآسیایی نیست. ایران در حقیقت امر در طرح های بزرگ انرژی شرکت نمی کند. قرارداد بزرگ نفتی که اوایل سال جاری امضا شد، عملی نشده است. بر این اعتقاد هستم که تبادلات بازرگانی امسال با ایران زیر 0.5% تبادلات بازرگانی روسیه با کشورهای دیگر را تشکیل می دهد.
یک پارادوکس به وجود آمده است. هیچ کس در روسیه، هیچ کارمندی، هیچ شخصیت دولتی پاسخگو و مسئول افت تبادلات بازرگانی با ایران نیست. شاید برای شما لازم باشد که در این مورد فکری بکنید و واقعاً فرستادگان مختار رئیس جمهور یا دولت را منصوب کنید تا هر یک از آنها مسئول توسعه روابط بازرگانی و اقتصادی با کشورهای کلیدی باشند؟
و بالاخره مایلم اشاره کنم که چیزهای زیادی به سفرا وابسته است. شاید لازم باشد فعالیت سفرا از زاویه دیگری در نظر گرفته شود؟ اگر یک سفیر ظرف مدت یک سال روابط بازرگانی و اقتصادی را به میزان حد اقل 5% توسعه ندهد یا به توسعه روابط به این میزان مساعدت نکند، باید از او مؤاخذه جدی کرد. و اگر در سال دوم هم این درجه توسعه روابط حاصل نشود، شاید لازم باشد که سفیر عوض شود؟
بر این اعتقاد هستم که چیزهای بسیار زیادی به تعامل ما با شما (یعنی تعامل با ایران) بستگی دارد. شما سال گذشته وعده داده بودید به ایران سفر کنید ولی این سفر به عمل نیامد. وعده داده بودید که موافقتنامه بزرگ اقتصادی با ایران امضا شود ولی این سند امضا نشد. نمی فهمم آیا چیزی در راهبرد شما تغییر کرده است یا اینکه تیم شما رهنمود هایتان را اجرا نمی کند؟ بسیار متشکرم.
ولادیمیر پوتین: قبل از همه در مورد سفرا باید گفت که بدون تردید، بهبود مستمر روابط بین دولت ها یکی از وظایف سفیر است ولی افزایش تبادلات بازرگانی به طور مستقیم در حدود وظایف او قرار ندارد. اگر ما مطابق با توصیه هایی که شما کردید، اقدام کنیم، سفیر کم می آوریم.
کارآیی فعالیت نمایندگی دیپلماتیک در هر کشوری توسط وزارت امور خارجه تعیین می شود و اینجانب بر اساس گزارش های وزارت امور خارجه در این مورد قضاوت می کنم. ما بدون تردید، از جمله بعد از سخنان شما به کارایی سفارت ما دقت خواهیم کرد ولی ما در مجموع از کار آنها راضی هستیم.
تبادلات بازرگانی واقعاً تا حد معینی تنزل یافته است که ما در این مورد با رئیس جمهور ایران هم گفتگو کردیم. تلاش می کنیم تبادلات بازرگانی و ساختار و حجم آن را اصلاح کنیم. البته این امر نه تنها به ما بلکه به اوضاع عمومی اقتصاد جهانی بستگی دارد. این روندها حالت خالص عینی دارند زیرا ایران هم کشور تولید کننده نفت و گاز است و لذا اقتصاد ایران در حد زیادی به بخش نفت و گاز جهان وابسته است.
ما در حال حاضر شاهد تنزل قیمت های حامل های انرژی و از جمله نفت هستیم. بحث های زیادی به عمل می آید که چرا این وضع پیش آمده است که شاید تبانی بین عربستان سعودی و ایالات متحده برای مجازات کردن ایران ، تأثیرگذاری بر اقتصاد روسیه، ونزوئلا و غیره به عمل آمده باشد.
شاید اینطور باشد و شاید اینطور نباشد. شاید این فقط مبارزه تولید کنندگان سنتی مواد خام با نفت شیستی باشد که تولید آن بزودی (زیرا در برخی موارد، نفت شیستی به قیمت برابر با هزینه های تولید آن فروخته می شود) می تواند افت کند و اگر این قیمت تا مدتی نگه داری شود، این بخش از هم پاشیده و قیمت ها دوباره بالا بروند. ما نمی توانیم این را با اطمینان و به طور موثق بگوییم.
آیا احتمال می رود که منافع دولت ایالات متحده و تولید کنندگان اساسی مواد خام با هم مطابقت داشته باشد؟ بله، چنین چیزی امکان دارد زیرا اصولاً دولت (آمریکا) با سرمایه گذاری های شرکت های خصوصی در تولید نفت شیستی برخورد آرامی از خود نشان می دهد چرا که برای آنها (دولت) سطح عمومی قیمت ها از همه مهم تر است. اگر این سطح قیمت ها طی مدت زیادی نگه داشته شود، در نهایت امر شرکت ها از سرمایه گذاری در منابع صعب الاستخراج و میادین جدید دست خواهند کشید که در شرایط رشد اقتصاد جهانی، رشد قیمت های نفت نیز پدید خواهد آمد که این امر حتی برای کشورهای توسعه یافته صنعتی عواقب بدی خواهد داشت. بسیاری این واقعیت را درک می کنند.
دوستان چینی ما هم این واقعیت را به خوبی می فهمند. آنها نمی خواهند که قیمت نفت بیش از حد پایین آمده و طی مدت زیادی در سطح پایین باقی بماند. ایران به این وضع وابسته است که نمی توان با این مسأله کاری کرد. ما دنبال راه های متنوع کردن همکاری با ایران می گردیم و به این کار ادامه خواهیم داد. ما در این زمینه صادقانه رفتار می کنیم.
بعضی طرح ها عملی می شود ولی طرح های دیگر تحقق نمی یابند. ما در زمینه ماشین سازی و هواپیما سازی همکاری می کنیم، دنبال امکانات دیگر برای متنوع کردن بخش نفت و گاز می گردیم. ما با خلوص نیت می خواستیم قراردادی را اجرا کنیم که شما عنوان کردید. این ادعای شما که در کشورمان کسی مسئول این کار نیست، درست نمی باشد. وزیر انرژی ما به دفعات به ایران سفر کرده و همتایان خود را به روسیه دعوت کرده است.
روند بسیار پیچیده جستجوی راه حل سازش آمیز و متقابلاً سودمند جریان داشت که در نهایت امر راه حل پیدا شد. در این زمینه مسأله پیچیده پرداخت های متقابل وجود دارد که این مجموعه ای از مسایل است که ما بالاخره این مسایل را در مجموع حل کردیم. ولی هر دو طرف باید اراده از خود نشان دهند تا این قرارداد ها و از جمله قرارداد ها در زمینه نفت سودمند باشند.
دولت نیست که می خواهد نفت ایرانی را بفروشد. شرکت های مربوطه باید این کار را بکنند که این قرارداد باید برای شرکت ها سودآور باشد. این کار ساده نیست ولی ما بدان علاقه صادقانه ای داریم و در جهت جستجوی راه های گسترش و افزایش تبادلات بازرگانی ما تلاش خواهیم کرد.
ما طبیعتاً با شرکا و دوستان ایرانی در جهت حل و فصل مسأله برنامه هسته ای ایران همکاری خواهیم کرد. فکر می کنم که ما به حل این مسأله بسیار نزدیک شده ایم. به نظر من، مسئولین ایرانی انعطاف بسیار زیادی از خود نشان می دهند.
در واقع، حتی نمی فهمم چرا توافقات درباره حل و فصل نهایی مسأله برنامه هسته ای ایران تا کنون امضا نشده است و امیدوارم که این کار در آینده نزدیک صورت بگیرد. اگر اینطور شود، فکر می کنم که ما شاهد تغییرات مهم در مناسبات اقتصادی ما خواهیم شد.
صفروف: سفر شما به تهران چه شد؟
ولادیمیر پوتین: سفر من به تهران کاملاً امکان پذیر است. ما از طریق مجاری دیپلماتیک این سفر را در فرصتی که برای شرکای ما و برای من مناسب باشد، هماهنگ خواهیم کرد. من تا کنون به تهران سفر داشته ام...
واقعیت این است که سفر نباید فقط برای سفر انجام شود. فرض کنیم، من به تهران رفتم ولی ما آنجا چکار خواهیم کرد؟ با رئیس جمهور ملاقات کنم؟ ولی من جدیداً آن هم چند بار با ایشان ملاقات کرده ام. ما در آینده نیز تماس برقرار خواهیم کرد.
اگر ببینیم که سفر جداگانه ای لازم است، ما هیچ محدودیتی نداریم. ما به خاطر هر گونه فشار خارجی هیچ محدودیتی نداریم. ما وعده ساخت نیروگاه اتمی را داده بودیم و این کار را کردیم. الآن قراردادهای جدیدی در مورد ادامه همکاری خود امضا کرده ایم و ما این قرارداد ها را اجرا خواهیم کرد. لذا این فقط یک مسأله فنی است. ما در این زمینه کار خواهیم کرد.