از خرداد 92 تا کنون، مسئولان دولتی با اتخاذ شیوه ی "لبخند در مقابل هرگونه حرکت حریف" حتی در مقابل بدترین توهین ها از سوی طرف امریکایی و اروپایی، یا سکوت کامل اختیار نموده اند و یا با فشار مردم و نخبگان حوزه و دانشگاه صرفاً با یک "محکوم می کنیم خشک و خالی" از زبان سخنگوی وزارت خارجه، و یا مغایر خواندن آن با روح توافق ژنو( که مگر توافق مرده که فقط روحش کارایی دارد؟!) موضع کاملا تدافعی خود را دنبال کرده اند؛ یعنی اگر خوش بینانه به این مواضع نگاه کنیم و آن را غش و ضعف در مقابل لگد حریف ننامیم(!)، دولتمردان به دنبال اعتماد سازی کامل برای طرف مقابل از موضع یک متهم گناهکار هستند.
وبلاگ"سیاه مشق های میم . صاد"نوشت:
بیش از یک سال از دولت به اصطلاح تدبیر و امید می گذرد؛ اگر نگاهی به عملکرد دولت یازدهم در این مدت نه چندان کوتاه بیاندازیم، خواهیم دید که مهمترین و تنها نقطه ی قابل اتکا برای دولتمردان، بحث دیپلماسی و آن هم فقط در بحث مسائل هسته ای بوده است! یعنی سیاست داخلی، اقتصاد، فرهنگ، صنعت، معیشت مردم و... همه و همه زیر سایه ی سیاست خارجی؛ سیاست خارجی هم فقط و فقط تلاش برای حل یک پرونده!
دشمنان اسلام پروژه اسلامستیزی را در جهان برای فرار از تبعات انقلاب اسلامی که به بیداری اسلامی در میان مسلمانان و آزادگان جهان منجر گشته و شهامت و امید را در دل مسلمانان و ستمدیدگان جهان زنده کرده است شروعکردهاند. آنها فهمیدهاند معنویت پیام پیامبر مغایر زیربنای تفکّر جبهه استکبار و صهیونیزم جهانی آنهاست.
وبگاه "سیاست روز" نوشت:
کاش روز سیاست پاک را جدی می گرفتیم و بی اعتنا به سیاست های ناسالم و ناپاک شرق و غرب یک صدا "نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی" را فریاد می زدیم...
حوادث 11 سپتامبر 2001 شکلدهندهی نقطه تحوّلی برای سیاست آمریکا در جهان بود. ایالات متّحده در این ماجرا با بهرهگیری از احساسات افکار عمومی در جهان، نسبت به بهرهگیری از فرصت «رهبری» خود به جهانیان در پروسه مبارزه با تروریسم حداکثر استفاده را کرد و فوراً خود را «تنها مسئول ریشهکنی تروریسم» عنوان کرد و بر این پایه مبانی و قواعد جدیدی را بر روابط بینالمللی تحمیل کرد.
وبگاه "نجوا کنگان" نوشت:
10ژوئن, 2015
سایت کانادائی“گلوبال ریسرچ” :