از این علائم چشمی، چشم پوشی نکنید

بسیاری از مشکلات چشمی هستند که اولین علامت آنها به صورت یک تغییر کوچک در چشم ها تشخیص داده می شود. بنابراین، این علامت ها را نادیده نگیرید.

افتادن ناگهانی پلک ها

اگر یکدفعه متوجه شدید که یکی از پلک های شما دچار افتادگی شده است، آگاه باشید که این وضعیت می تواند نشان دهنده آنوریسم مغزی باشد، یعنی بزرگ شدن بیش از حد یکی از سرخرگ ها به دلیل ضعف دیواره عروق مغزی.

این وضعیت معمولا در شرایطی ایجاد می شود که مردمک های چشم های فرد از لحاظ اندازه متفاوت باشند. در حقیقت آنوریسم، با فشار به اعصاب کنترل کننده چشم ها باعث تغییر وضعیت پلک ها و اندازه مردمک چشم ها می شود. در این وضعیت معمولا فرد احساس دوبینی را هم تجربه می کند.

آنوریسم همیشه هم خطرناک نیست. اما در مواردی که باعث پارگی عروق مغزی می شود، احتمال آسیب مغزی و مرگ وجود خواهد داشت.

علت: بیشتر آنوریسم های مغزی به دلیل ضعیف شدن دیواره یک شریان ایجاد می شوند. در برخی موارد نیز دلیل آنوریسم ضربه به سر و تروما خواهد بود.

چه اقدامی لازم است؟ در این شرایط مراجعه به پزشک ضروری خواهد بود.

افتادگی مزمن پلک ها در هر دو چشم

افتادگی مزمن چشم ها گاهی اوقات با تاری دید و دوبینی، خستگی فک یا ضعف عمومی همراه است که با گذشت زمان بدتر و بدتر می شود. این ها در حقیقت علامت های بیماری میاستنی گراویس هستند. بیماری گسترده ای که از اختلال عملکرد اعصاب و عدم توانایی آنها در کنترل ماهیچه ها ناشی می شود.

مواردی که هیچ ضربه و جراحتی در کار نباشد، درد چشم ها می تواند ناشی از گلوکوم یا همان آب سیاه باشد

علت:

میاستنی گراویس یک بیماری خودایمنی است که سیستم ایمنی بر علیه خود آنتی بادی هایی را تولید می کند که به گیرنده های سلولی استیل کولین حمله کرده و آنها را تخریب می کند. بنابراین ارتباط بین اعصاب و عملکرد عضلات دچار اختلال خواهد شد.

با این حال علت واقعی و شروع کننده این بیماری مشخص نیست. به نظر می رسد که یک ارتباط بین این بیماری و اختلالات غده تیموس وجود داشته باشد.

چه اقدامی لازم است؟

در صورت مواجهه با این علامت حداکثر تا یک هفته به پزشک مراجعه کنید. اگر این علائم در شما با مشکلات ریوی همراه است، مراجعه سریع تر به پزشک ضروری خواهد بود.

درد چشم ها

مواردی که هیچ ضربه و جراحتی در کار نباشد، درد چشم ها می تواند ناشی از گلوکوم یا همان آب سیاه باشد، شرایطی که از افزایش فشار داخل چشم ها ناشی شود. البته از دلایل دیگر درد و ناراحتی چشم ها می توان به التهاب و خشکی چشم ها اشاره کرد.
 
علت:

انواع مختلفی از گلوکوم وجود دارند که علت اولیه همه آنها افزایش فشار داخل چشمی است. این شرایط معمولا از اختلال در تخلیه آب چشم ها ناشی می شود که باعث افزایش سطح مایعات در چشم خواهد شد.

چه اقدامی لازم است؟

اگر شما هم احساس درد متوسط تا شدید را در چشم های خود دارید، بهتر است همین روزها به یک چشم پزشک مراجعه کنید.

تاری دید

وجود یک لخته در عروق خونی چشم می تواند خونرسانی به شبکیه چشم، عصب بینایی و یا مغز را مسدود کند. بیماران مبتلا به این نوع لخته معمولا افراد دارای سابقه سکته قلبی و مغزی هستند و یا افرادی مستعد سکته.

از سایر شرایط بالینی که می توانند منجر به چنین عارضه ای شود می توان به التهاب عروق خونی، پارگی شبکیه و یا التهاب عصب بینایی اشاره کرد.

علت های سکته:

همان عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی مانند دیابت، فشار خون بالا و سیگار هچنین می توانند باعث ایجاد سکته شوند. عصب بینایی و شبکیه چشم نسبت به کاهش جریان خون بسیار حساس اند. حتی یک کاهش جزئی در این جریان خون می تواند باعث تغییر بینایی شود.

چه اقداماتی لازم است؟

 به محض احساس این گونه علائم مراجعه به پزشک ضروری است، مخصوصا اگر فرد در شرایط پر تنش و تحت استرس باشد.

ازدحام چراغ های چشمک زن و لکه های شناور

دیدن لکه های شناور علائمی هستند که همه ما تجربه کرده ایم. این اتفاق زمانی می افتد که ماده شفاف داخل چشم، رشته ای از سلول ها را ترشح می کند که به طور محدودی دیده می شود. دیدن گاه به گاه این علامت ها بی ضرر است. اما دیدن مکرر اجسام شناور (مگس پران چشم) و چراغ های چشمک زن (جرقه چشمی) می تواند نشانه پارگی یا جداشدگی در حال گسترش شبکیه باشد که در صورت عدم درمان سریع، از دست دادن بینایی و کوری حتمی خواهد بود.

چه اقداماتی لازم است؟

در صورت مواجهه با این علائم، هرچه سریع تر به پزشک متخصص چشم مراجعه کنید. لازم است مراجعه به پزشک در مدت زمان کمتر از 24 ساعت ضروری است.

نکته مهم

در برخی افراد دیدن لکه های شناور به طور مکرر می تواند نتیجه ی خونریزی چشمی باشد، مثلا در افرادی که به بیماری هایی مانند رشد نابهنجار عروق خونی، دیابت، فشار خون بالا و یا کم خونی داسی شکل مبتلا هستند.

امید تازه در درمان نابینایی با شیوه جدید ژن درمانی

 

 

محققان آمریکایی با استفاده از یک شیوه انقلابی ژن درمانی توانسته‌اند بینایی سگها و موشهای مبتلا به نوعی نابینایی ارثی را بازیابی کنند. این شیوه به بازیابی سلولهای حساس به نور می‌پردازد که در اثر بیماری یا عوامل دیگر از بین رفته‌اند.

به گزارش سرویس علمی ایسنا، محققان دانشگاه کالیفرنیا در برکلی و دانشکده دامپزشکی دانشگاه پنسیلوانیا امیدوارند این دستاورد بتواند در آینده به یک درمان موثر برای کمک به هزاران مبتلا در سراسر جهان بینجامد که از نابینایی ارثی رتینیت پیگمانته - از دست دادن تدریجی سلول‌های حساس به نور در شبکیه چشم – رنج می‌برند.

درمان ژنتیکی جدید نه تنها به موشهای نابینا کمک کرد تا مجددا حساسیت به نور کافی را برای تشخیص نور چشمک‌زن از نوع غیر چشمک‌زن آن بدست بیاورند، بلکه همچنین قابلیت پاسخ به نور را در شبکیه سگها بازیابی کرده و زمینه را برای کارآزمایی‌های بالینی آینده برای درمان انسان‌ها آماده کرد.

این درمان چشمگیر ژنتیکی به تغییر مدل سلولهای چشم به شکل گیرنده نوری می‌پردازد. دو جزء این درمان ترکیبی شامل یک ژن که سلولهای غیر حساس به نور را تغییر می‌دهد و یک سوئیچ نوری شیمیایی تزریقی است.

درمان جدید یکی از چند درمان در مرحله توسعه برای نابینایی است که دو مورد آنها درسال جاری نتایج جالبی به همراه داشت.

در ماه اکتبر دانشمندان شرکت Ocata Therapeutics در ماساچوست نشان دادند که سلولهای شبکیه بدست آمده از سلولهای بنیادی می‌توانند بطور ایمن در چشم بیماران پیوند زده شده و حتی بینایی چند فرد را بهبود ببخشند.

چندی پیش از آن نیز دانشمندان دانشگاه آکسفورد به نمایش نتایج کارآزمایی یک درمان ژنتیکی برای درمان فقدان مشیمیه – بیماری نادر ارثی که یکی از 50 هزار نفر را نابینا می‌کند – پرداختند. وارد کردن ژن گمشده‌ای موسوم به REP1 از پیشرفت بیماری به سوی نابینایی جلوگیری کرده و منجر به ارتقای چشمگیر بینایی دو مرد شد که در مرحله پیشرفته فقدان بینایی قرار داشتند.

درمان جدید از یک ویروس برای انتقال ژن به سلولهای غیر حساس به نور در شبکیه پرداخته که به آنها پتانسیل دیدن می‌دهد. این ژن، پروتئینی را می‌سازد که مانند یک قفل عمل می‌کند. هنگامی که کلید مولکولی صحیح از سوئیچ گیرنده در قفل قرار می‌گیرد، حالت حساسیت به نور روشن می‌شود.

در حال حاضر، تزریق سوئیچ نوری باید بطور هفتگی باشد تا تاثیر آن حفظ شود زیرا مولکول بطور طبیعی پس از مدتی از بین می‌رود.

چندین سگ با این روش درمان شده و در حال حاضر تحت آزمایشاتی برای تعیین سطح حساسیت نوری چشمهایشان قرار دارند. این سگها در زمان پیوستن به پژوهش به بیماری ژنتیکی دچار بودند.

گفته می‌شود این درمان امیدبخش است زیرا اگرچه بیماری‌هایی مانند رتینیت پیگمانته، سلولهای حساس به نور چشم را از بین می‌برند اما سلولهای دیگر در شبکیه معمولا دست‌نخورده و سالم باقی می‌مانند. آنها شامل سلولهای دو قطبی و گانگلیون هستند که هر دو سیگنالهای عصبی بینایی را منتقل می‌کنند اما حاوی گیرنده نیستند.

در آزمایشات بر روی موش‌ها، این ژن با موفقیت در همه سلولهای گانگلیون چشم موشها وارد شد. به گفته محققان، این کار برای بازیابی بینایی مفید کافی است.

محققان همچنین در حال بررسی این امر هستند که آیا می‌توان از سوئیچ نوری برای فعالسازی سایر انواع گیرنده‌ها برای دریافت نورهای ضعیفتر استفاده کرد.

رتینیت پیگمانته سالانه حداقل دو میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد. تقریبا یکی از هر 80 نفر، یک ژن معیوب را با خود حمل می‌کنند که منجر به این بیماری می‌شود.

منبع : ایسنا