از خودمان شروع کنیم

دروغ چیست؟  

بزرگترین درد جامعه و ریشه بیشینه مشکلات امروزی ماست. دروغ وارونه جلوه دادن حقیقیت است. دروغ بیان ناراستی است. دروغ پرده ای است بین خود راستین با خود نمایشی. دروغ جدا کننده شخصیت واقعی یک فرد با شخصیت اجتماعی و خانوادگی اوست. برای نشان دادن نه آنچه هستیم بلکه آنچه می خواهند باشیم دروغ می گوییم.

تفاهم در خانه (3)

موسی بن جعفر ع در یک روایتی می فرمایند:« پرهیز باد تو را از بیقراری و تنبلی که مانع بهره وری تو از دنیا و آخرت می شوند » ( بحار ج 78 ، ص321)

می فرمایند : مواظب باش کسل نباشی ، فعال باش ، مواظب باش تنبل نباشی ، . خانم در خانه مواظب باشد تنبل نباشد . مرد مواظب باشد تنبلی بر او حکمفرما نباشد . مواظب باشید بی نشاط نباشید .

زیرا آن که کسالت دارد ، آن که بی نشاط است نه خیر دنیا دارد و نه از خیر آخرت بهره مند است . معلوم است زن دلمرده نه می تواند شوهر داری کند و نه می تواند بچه داری کند و نه خانه داری . و معلوم است که مرد دلمرده عضو زائد جامعه است

قرآن می فرماید:« با هم اختلاف و نزاع نکنید که ( در آن صورت ) بد دلی و ترس در شما رخنه کرده و آبرویتان می رود » ( انفال / 46 )

اختلاف باعث می شود که ( ریحکم ) بوی شما می رود . بوی شما می رود یعنی چه ؟ مسلمان ابهت و شخصیت دارد . یک میلیارد مسلمان اگر با هم متحد بودند امریکا و شوری و همه ی دنیا از شخصیت آن یک میلیارد مسلمان خوابشان نمی برد . چه رسد به این که به فکر این باشند آنها را استثمار و نوکر خود کنند .

مردی که زبانش رکیک باشد خیال نکند که ضرر به خانمش می زند . نه . اول ضرر به خودش می زند . برای این که آن کس که زبانش رکیک است اول کاری که می کند ، ضرر به شخصیت خودش می زند . شخصیت خودش را لکه دار می کند . خیال نکند خانم اگر پرخاشگر شد دلش خنک شده است . برای این که به شوهرش بد گفته . نه . اول ضرری که خانم برده است این است که محبتش از دل شوهر می رود . و زنی که حکومت بر دل شوهر نداشته باشد ، شوهری که شخصیت در خانه نداشته باشد ، بدا به حال این زن و شوهر .

من تقاضا دارم از عزیزان که این آیه شریفه همیشه در نظر آنان باشد .

قرآن می فرماید : نزاع و اختلاف به اندازه ای خطرناک است نظیر کسی که لب پرتگاهی از وادی جهنم نشسته باشد . حالا این جا وادی جهنم ندارد شما در دامنه کوه باشی روی یک سنگی نشسته باشی و ببینی که دره پر از آتش شعله ور است ، نگاه کنی ببینی این سنگ زیرش خالی است و الان می افتد و به قعر این وادی آتش فرو می افتی . قرآن می فرماید : اختلاف این است .

مناظره امیر المؤمنین علیه السلام با بزرگانی از مهاجرین و انصار

مناظره امیر المؤمنین علیه السلام با بزرگانی از مهاجرین و انصار یکی از مباحث جذاب و آموزنده پیرامون شخصیت مولای متقیان علی علیه السلام گفت و گوی آن حضرت با افراد و شخصیت های معروف صدر اسلام است. در دو نوشتار گذشته، مناظره علی علیه السلام با ابابکر و اهل شوری مورد بحث و کنکاش قرار گرفت، اینک مناظره آن حضرت با بزرگانی از

مناظره امیر المؤمنین علیه السلام با بزرگانی از مهاجرین و انصار

مناظره امیر المؤمنین علیه السلام با بزرگانی از مهاجرین و انصار یکی از مباحث جذاب و آموزنده پیرامون شخصیت مولای متقیان علی علیه السلام گفت و گوی آن حضرت با افراد و شخصیت های معروف صدر اسلام است. در دو نوشتار گذشته، مناظره علی علیه السلام با ابابکر و اهل شوری مورد بحث و کنکاش قرار گرفت، اینک مناظره آن حضرت با بزرگانی از

دختر گمشده (دیوید فینچر - 2014)

ارزش‌گذاری از 4	کارگردان	سال‌اکران	عنوان‌فیلم
1	David Fincher	2014	Gone Girl

"دختر گمشده" فیلم بدی است. سینمای ناچیزی دارد ، بسیار متّکی به داستان است و بیش از حد ، مدیون آن. خسته کننده و بی‌جهت طولانی. شروع و پایانش (با نماها و دیالوگ های مشابه) خیلی عقب تر از "طلوع سیاره ی میمون ها" (اکران همین سال) است. دو آدم اصلی فیلم بدترین شخصیت پردازی ها را دارند. فیلمساز و فیلمنامه نویس با یک اقتباس غیر سینمایی ، سعی دارند بدون پرداخت به کنش های ثابت و اصولی یک تیپِ سینمایی ، روی واکنش های دو آدم اصلی فیلمشان (بخصوص "زن") تمرکز کنند. نتیجه ی این کار ، تصویر کردن آدم هایی غیر واقعی و غیر خیالی است که نه به مخاطب باورانده می شوند و نه به تیپ تبدیل می شوند. (چه برسد به شخصیت!!!) پس روایت داستانی به ظاهر عجیب و عمیق ، بدون ساختن شخصیتِ درست و قابل لمس کاری بیهوده و بشدّت کسل کننده خواهد بود.

"دیوید فینچر" (کارگردان فیلم) با دغدغه ی کم و بیش مشخص‌اش ، بدونِ فرم به جرئیات اهمیت می دهد. جزئیاتی که بیشتر در دیالوگ اند. فیلمساز سوژه ای را در فیلم پی می گیرد و بدون توجه به مخاطبِ طالبِ سینمای مشخص و حاملِ سرگرمی ، کارش را ادامه می دهد. نگاهِ شخصی خودش به مردم (هر نگاهی که می خواهد باشد) و به زندگی ، توسط "تکنیک" تبدیل به فرمی مصنوعی و غیر قابل باور شده که آدم هایی بی شخصیت ارائه می دهد (که تیپ هم نیستند) و مردم را "مزاحم" سوژه اش تصویر می کند. مخاطب فیلم را هم همینطور.

همین.