سرعت به صلاح ماست ،نه گذشت زمان

درخواست رسیدگی به پرونده ایثارگران در دادگاه خدای بزرگ

آزادگان عزیز لطفا این درخواست را که از خداوند برای رسیدگی به پرونده حقخواهی در دادسرای خداوند 23 ساله که در نوبت است را امضا کنید تا خداوندمارابه یادش بیاورد.و به پرونده مان رسیدگی کند.حتما بخوانید و امضا کنید

وقتی اعلام میشود که در فلان تاریخ تجمع جلوی فلان جا تشکیل خواهد شد آقایانی کهدست شون توی کاسه است اعلام میکنند که تجمع بده .تجمع اخ و پیفه .تجمع به صلاحنظام نیست و از این حرفها.وقتی کارگروهی تشکیل میشه که پیگیر اموال و سهام و خلاصهحقوق حقه آزادگان باشه .عده ای میگن که کارگروه نفع شخصی را دنبال میکنه و عده ایهم میگن اصلا کارگروه رو قبول ندارن و عده ای هم با آب و تاب میگن قبول داریم ولی آنهایی همکه میگن قبول داریم فقط در لفظه.میریم تجمع میکنیم .اون لحظه بهمون وعده میدن و تجمعآرام میکنن.بعد که چند هفته گذشت دیگه وعده هاشون رو فراموش میکنن.الان چند هفتهاست که کارگروه داد میزنه آقایان مدیران شرکت خود کفایی برابر وعده خودتان ما میخواهیمبررسی کنیم اموال و دارایی های آزادگان را و بهشون بگیم.آقایان اصلا به درخواست کارگروهمحل نمیزارند.عده ای آزاده که دستشون به دهان شون میرسه میگن .ما هزینه های ایابوذهاب آزادگان و اسکان شان را میدهیم تا آن آزادگانی که پول ندارند ولی دلشون میخوادکه در تجمع شرکت کنند .دیگه نگران پول بلیط و غذا و اسکان نباشند.باز هم آقایانی پیدا میشنو میگن که آزادگان را تحریک نکنید.خوب پس شما میگید تجمع اعتراضی و حق خواهی بده شما موقع تجمع وعده میدید و بعدش عمل نمیکنید شما فراخوان برای تجمع بدون هزینه را تحریک آزادگان مینامید شما به درخواست کارگروهی که به رسمیت شناختید وعده میدهید و عمل نمیکنید شما تجمع کنندگان را قول میزنید شما خیلی کارهای ضد ارزشی انجام میدهید و آ زادگان را حقیر میشمارید شما هفت جد خود را از پول این آزادگان مثل دژ محکمی به پول آ زادگان ساختید شما ریشه در دولت دارید شما از طرف دولت ساپورت میشوید شما آزادگان را افرادی بی خرد و سست اراده و غیر منطقی حساب میکنید شما عده انگشت شماری از آزادگان را خریده اید و آنها را جلوی بقیه گذاشته اید تا ما دو طیف با هم درگیر و سرگرم بشویم تا شما کار بخور بخور خود را ادامه دهید شما با ساپورت مجلسی ها و دولتی ها وام کلان میگیریدوبا آن وام سهام آزادگان را به نام خودتان منتقل میکنید .با بهره همان سهام ها باز پرداخت وام کلانتان را میدهید و مفتی مفتی سهام کلانی را از حق آزادگان بالا میکشید شما املاک و کارخانجات قابل توجهی را بصورت مخفی با این پولها تهیه کرده اید و با درآمد آنها امپراطوری خود را مستحکم تر میکنید شما خون این آزادگان را نه با نی بلکه با نیشتر میخورید شماتا کی میخواهید این ظلم ها را در حق آزادگان ادامه دهید 

شماتا کی آزادگان و خانواده آنها را (............)حساب میکنید شما مگر فرزندانتان چه فرقی با فرزندان ما دارند که باید با پول فرزندان ما .فرزندان شما شاسی بلند ها و تحصیلات خارجه و معاملات آن چنانی و تفریحات خارجه و ویلا ها و غیره و غیره و غیره را صاحب شوند شما تا کی میخواهید از نام جمهوری اسلامی با ذکر صلوات پر از ریا و نیرنگ .خود را توجیح کنید و تسبیح و انگشتر های عقیق نقره ای را به رخ ساپورت کنندگانتان کشیده و نهایت سو استفاده از آنها و حتی همدستی با آنها را بکنید  تجمع نکنید=کسی که هزینه تجمع آزادگان را بپردازد مجرم است=تجمع به صلاح مینو نیست= تجمع به صلاح نظام نیست=تجمع در شان آزادگان نیست=صبر داشته باشیدچرا عجله میکنید 24 سال که چیزی نیست=شما آزادگان صبور و شکیبا باشید=آزادگان ارزش زیادی برای کشور دارند=آزادگان یادگارانی از شهدا هستند= من دیگر خسته شدم و میگم خدایا اگر نوبت عدل خواهی ما آزادگان از درگاه و دادگاهت هنوز نرسیده پس یا عمرنوح به ما بده و یا دستور توقف بخور بخور حق مان را به خورندگان صادرکن.آخه این درسته که در درگاه و دادگاه عدل خودت .43000انسان بدبختی کشیده در نوبت دادرسی دادگاهت باشند و متحمین همین پرونده هم چنان به خلاف خودشان ادامه دهندوتو به این 43000 انسان عمر نوح ندهی .من نمیدانم که کجای این رسیدگی به داد خواهی .آن هم در دادگاه و درگاه خودت عادلانه است.ولی تو خدایی و بهتر میدانی.شاید ایثارگران این کشور گناهی را مرتکب شده اند که این گونه مورد عقوبت قرار میگیرند.اصلا خدای عزیزم شاید این ایثارگران گناهشان همان جنگیدن یا به قول بخور بخور ها دفاع مقدس بوده باشه.نمیدانم آخف پس اگر دفاع گناه نبوده پس ما صد ها هزرا نفر ایثارگر و شهید و جانباز و مفقود و آزاده چرا از چند انگشت شمار بنده ات باید شلاق بخوریم؟؟؟ خدایا یا عمرنوح بده یا دستور توقف حق معصوم خوری صادرکن یا رسیدگی به پرونده این ایثارگران را شروع کن .ما از عدل درگاهت شک نداریم وفقط به این نتیجه رسیدیم که ما ایثارگران همگی در طول زندگی مان مرتکب گناهی شده ایم که گناه همگی مان یکسان است .

این دختر بزرگ هنوز شیر مادرش را می خورد! + عکس

گروه سازمان بهداشت جهانی به مادران توصیه می نماید تا شش ماهگی به کودکان فقط شیر بدهند و از شش ماهگی تا 2 سالگی از غذاهای کمکی استفاده نمایند.

فرزندی که پس از گذشت چندین سال هنوز از مادر شیر می خورد به طور قطع شیر مادر بهترین نوع تغذیه برای کودک شیر خوار است.اما دیده می شود گاهی فرزندان چندین سال گذشته از عمرشان همچنان به خوردن شیر مادر ادامه می دهند.

دختربچه 5 ساله یکی از آن دسته کودکانی است که هنوز پس از گذشت 5 سال از عمرش از شیر مادر تغذیه می نماید.خانم 44 ساله شارون اسپینک اهل شربرن از توابع المت واقع در شمال یورکشیر می گوید گرفتن دختر 5 ساله از شیر مانند این است که عروسک دوست داشتنی را بخواهید از کودکی بگیرید.کار سختی است.

برخی مواقع تصمیم می گیرم که شیر دادن او را ترک نمایم اما دلم گواهی نمی دهد.حتی برخی مواقع با گاز گرفتن های ممتد او روبرو هستم و درد شدیدی دارد ولی با خود میگویم تا زمانی که خودش کناره گیری نکند به او شیر خواهم داد.خانم شارون در مصاحبه با شبکه تلویزیونی “ای تی وی”می افزاید فکر نکنم بیشتر از سن 11 تا 12 سالگی بتواند ادامه دهد. 

کم کم دهانش بزرگ می شود و خودش خجالت خواهد کشید.این در حالی اتفاق می افتد که گروه سازمان بهداشت جهانی به مادران توصیه می نماید تا شش ماهگی به کودکان فقط شیر بدهند و از شش ماهگی تا 2 سالگی از غذاهای کمکی استفاده نمایند.خانم شارون می افزاید دخترش شارلوت عادت کرده است هر موقع می خواهد بخوابد باید شیر بخورد.وی می افزاید خیلی از مادران به صورت پنهانی به فرزندان بیش از دو سال خود هنوز شیر خود را می دهند.

 جمع آوری شده توسط گروه سی آرسی

منبع : http://30r30.ir

خانم عبدالملکی و سوال دربارۀ رشته مشاوره و روانشناسی در ارشد

سلام اقای دکتر:
من برای ارشد تصمیم دارم مشاوره خانواده بخونم به این رشته علاقه دارم کتابهای لازم رو هم گرفتم اما گاهی وقتا وقتی صحبت های روانشناسان را مثل دکتر علی بابایی زاده که دوشنبه ها شبکه ی چهار صحبت می کنند را می شنوم دچار تردید میشوم چون میبینم به صحبت های ایشان هم علاقه دارم می خواستم بدانم چه فرقی بین مشاوره و روانشناسی وجود داره ؟آیا کارشوون یکیه یا متفاوته مثلا روانشناس دارو تجویز می کنه ولی شخص مشاور نه؟مطالب درسی شون چقدر باهم فرق داره؟الان من نمی دونم مشاوره بخونم یا روانشناسی؟بعد اکر روانشناسی چه گرایشی ؟یا اینکه چون رشته ی کارشناسی ام روانشناسی نبوده از روانشناسی عمومی شروع کنم؟ کدام رشته به تربیت فرزندان و همسر داری می پردازد؟
ممنون میشوم راهنماییم کنید
باسپاس فراوان

[پاسخ:]
سلام بر شما:

مشاوره و روانشناسی (البته بستگی به گرایش هاشون هم داره) دو روی یک سکه هستند به عبارت دیگر روانشناسی جنبه نظری و تئوری مسئله است و مشاوره جنبه عملی و کاربردی آن، و برای موفقیت باید هر دو جنبه را داشت! به عبارتی جنبه نظری رشته روانشناسی قوی تر از مشاوره، و جنبه عملی و کاربردی دروس مشاوره بیشتر از روانشناسی است!

روانشناس و مشاوره هیچ کدام دارو تجویز نمی کنند بلکه روانپزشک دارو تجویز می کند!

برای انتخاب ابتدا باید ارزیابی از خواسته های و اولویت های شما بشود تا مشخص شود به کدام گرایش نزدیکتر هستید چون هم مشاوره و هم روانشناسی دارای گرایش های مختلفی هستند!

دربارۀ تربیت فرزندان تا حدودی روانشناسی تربیتی نزدیکتر است و همسر داری هم مشاوره خانواده نزدیکتر است!

برای اطلاعات بیشتر می توانید به شماره 09184404501 پیامک راهنمایی در مورد رشته مشاوره بدهید!

حماسه 9دی روز بیعت با ولی

حماسه نهم دی ماه سال 1388، بی شک از خاطره تاریخی فرزندان حضرت روح الله پاک نخواهد شد. نهم دی ماه، تیر خلاص مردمی بود که پس از هشت سال دفاع‌مقدس از تمامی اندوخته های الهی شان، بر مغز فتنه گران شلیک کردند.

به گزارش جوونی وبلاگ بچه های بلوار آزادگان نوشت،

حماسه نهم دی ماه سال 1388، بی شک از خاطره تاریخی فرزندان حضرت روح الله پاک نخواهد شد. نهم دی ماه، تیر خلاص مردمی بود که پس از هشت سال دفاع‌مقدس از تمامی اندوخته های الهی شان، بر مغز فتنه گران شلیک کردند.

بیشتر بخوانید

برای مقابله با خجالت کشیدن چه کار باید انجام دهم؟

کمرویی، یک پدیده پیچیده روانی اجتماعی است. کمرویی، یک صفت یا ویژگی ارثی یا ژنتیکی نیست، بلکه اساسا در نتیجه روابط نادرست بین فردی و سازش نایافتگی‌های اجتماعی در مراحل اولیه رشد، در خانه و مدرسه پدیدار می‌شود.

با اینکه برخی از روانشناسان بر این عقیده‌اند که بعضی افراد با زمینه یا سندرم کمرویی متولد می‌شوند، اما باید توجه داشت که بحث درباره سندرم کمرویی و استعداد بیشتر بعضی از کودکان در ابتلا به کمرویی، به معنای ارثی بودن کمرویی مثل رنگ چشم و پوست نیست. بدیهی است کودکان کمرو عموما متعلق به والدینی هستند که خودشان کمرویی دارند، لیکن این به آن معنا نیست که این قبیل کودکان کمرویی را از طریق ژنهای ناقل از والدین خود به ارث برده‌اند، بلکه اساسا به این معناست که کمرویی را از آنها یاد گرفته‌اند........

● کمرویی ناشی از ترس

کمرویی ناشی از ترس، عموما از سال اول زندگی نوزاد مشاهده می‌شود. مطالعات انجام شده روی نوزادان، حاکی از این است که در اواسط سال اول زندگی (غالبا در شش ماه دوم آن)، کمرویی به عنوان یک پدیده همگانی در همه نوزادان، نسبت به غریبه‌ها و افراد آشنایی که به خاطر تغییر لباس و آرایش ظاهر متفاوت به نظر می‌آیند، دیده می‌شود. به عبارت دیگر در این شرایط اضطراب ناشی از روبرو شدن با بیگانه‌ها و ناآشناها، وجود کودک را فرا می‌گیرد.

در حقیقت کودک خردسال، از این رو کمروست که مردم برایش ناآشنا هستند، از او بزرگ تر، قوی تر، قدرتمندتر و مقتدرترند و کودک نمی‌داند که در شرایط گوناگون چگونه با وی برخورد خواهند کرد. بعد از شش ماهگی، کودکان خردسال به تدریج به لحاظ رشد ذهنی و عاطفی، می‌توانند افراد آشنا را از غریبه‌ها تشخیص دهند. همراه با افزایش دامنه ارتباطات کودک با دیگران، کم کم بر تجارب خوشایند و دوست داشتنی وی افزوده می‌شود و کودک از ارتباط و همنشینی با دیگران به خصوص آشنایان لذت می‌برد، ترسش فرو می‌ریزد و این حالت مقدمه لازم و مطلوبی برای اجتماعی‌تر شدن کودک است.

● خانواده و فرزندان کمرو

در بررسی علل کمرویی به طور مشخص باید به شرایط و عوامل خانوادگی، ویژگیهای شخصی و شخصیتی، نظام باورها و رفتارهای فردی و موقعیتهای روانی و اجتماعی اشاره کرد. محیط خانواده و تجارب اولیه کودک به خصوص در سنین پیش‌دبستانی و سالهای آغازین مدرسه، اصلیترین نقش را در شکل‌گیری شخصیت کودک دارد. در این دوران الگوهای رفتاری بزرگسال، برنامه‌های تلویزیونی، نحوه و میزان ارتباطات عاطفی، کلامی و اجتماعی خردسالان با والدین و بزرگسالان خانواده بیشترین تاثیر را در رشد مطلوب اجتماعی یا به وجود آمدن اضطراب و کمرویی کودکان می‌تواند داشته باشد.

زمانی که الگوهای بزرگسال مثل والدین، خودشان عموما مضطرب بوده، از مهارت برقراری روابط عاطفی اجتماعی مطلوب و خوشایند با دیگران، به ویژه با فرزندان خود بی‌بهره باشند، بدون شک طبیعی است که فرزندان این خانواده نیز بیاموزند که کمرو باشند. به همین دلیل بعضی از روانشناسان کمرویی کودکان را در نتیجه یادگیری و تقویت آن در خانه و مدرسه می‌دانند. کمال‌جویی و آرمانگرایی فوق‌العاده والدین و انتظارات نامعقول آنان از فرزندان در شرایط گوناگون و وادار کردن آنها به رفتارهای کلیشه‌ای و قالبی و عکس‌العملهای تصنعی در موقعیتهای مختلف اجتماعی، (در حضور میهمانان، هنگام میهمانی رفتن، حضور در مجالس جشن و مراسم عمومی، در کوچه و خیابان، در اتومبیل و اتوبوس، هنگام لباس پوشیدن، غذاخوردن، نگاه کردن، صحبت کردن، راه رفتن و…)، سختگیری بیش از حد بر کودکان و نوجوانان و داشتن توقعات زیاد، رفتار خصمانه و عصبی با آنها، تهدیدها و تنبیهها، تحقیرها و تهدیدهای ناروا یا حمایتهای افراطی و غیرضروری از فرزندان، از اصلیترین زمینه‌های رشد معیوب اجتماعی کودک و بروز کمرویی به شمار می‌آیند.

مشاهده دوگانگی و تعارض در رفتار الگوهای بزرگسال و ایجاد ناهماهنگی در مفاهیم اساسی شخصیت کودک، موجب کشمکشهای درونی و در نتیجه اختلال در رشد طبیعی می‌شود، اضطراب شدید و کمرویی کودک را به همراه خواهد داشت. کمرویی در میان فرزندان اول خانواده و تک فرزندها بیش از سایر فرزندان خانواده دیده می‌شود، به خصوص زمانی که والدین قادر نباشند زمینه تربیت و رشد اجتماعی مطلوب و هماهنگ ایشان را مطابق با نیازهای عاطفی و اجتماعی آنان فراهم آورند. به طور کلی در بیشتر موارد، فرزندان اول خانواده و تک فرزندها با بزرگ ترها بیشتر همانندسازی می‌کنند و تمایل ایشان در برقراری ارتباط با بزرگسالان بیش از همسالان‌شان است.

مدرسه به عنوان اولین جایگاه رسمی تجربه اجتماعی کودکان، می‌تواند نقش تعیین کننده‌ای در تقویت کمرویی یا پرورش مهارتهای اجتماعی آنان ایفا کند. متأسفانه در بسیاری از موارد، کمرویی کودکان در محیط مدرسه و فضای کلاس درس تقویت می‌گردد و چنین رفتار ناخوشایندی در شخصیت کودک تثبیت می‌شود. در غالب موارد، اولیای مدرسه رفتار انفعالی و آرام و سکوت مضطربانه کودک یا کودکان کمرو و ناتوان را به عنوان یک صفت پسندیده و ویژگی رفتاری مطلوب تلقی می‌کنند، بعضا با تأیید و تشویقهای خود، به طور مستقیم و غیرمستقیم سعی می‌کنند آن را تقویت کنند. واقعا جای بسی تعجب و تأسف است که در بسیاری از مدارس ما گاهی بالاترین نمره انضباط از آن کمروست!