عارف: مشکل اصلی کشور بی‌اخلاقی است

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و رییس بیناد امید ایرانیان با بیان اینکه حیات و استمرار انقلاب در گرو توجه به اخلاق است گفت: اگر اخلاق را مبنای فعالیت های سیاسی قرار می دادیم؛ با اتفاقات دهه اخیر به ویژه انتخابات مواجه نمی‌شدیم.

 

 

«محمدرضا عارف» در کنفرانس «مدیریت خدمات با تاکید بر اخلاق حرفه ای و فرهنگ خدمت» به هزینه هایی که نظام به دلیل بی اخلاقی و بداخلاقی حتی یک نفر متحمل شد، اشاره کرد و افزود: اخلاق باید پایه و مبنای همه فعالیت های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی قرار گیرد؛ تا به رشد و توسعه پایدار دست یابیم. وی با طرح این پرسش که در عرصه رقابت های سیاسی تا چه میزان به اصل اخلاق پایبند هستیم اظهار کرد: نباید برای دور کردن رقیب خود به تهمت، شایعه و دروغ روی آوریم. رییس بنیاد امید ایرانیان ادامه داد: پذیرش اصل و مدیریت اخلاق، نیازمند باور و اراده جدی است که باید توسط نخبگان دانشگاهی آغاز شود. عارف، مشکل و نگرانی اصلی کشور را بی اخلاقی دانست و گفت: اگر توجه به موضوع اخلاق را در بین مدیران ارشد نداشته باشیم، گرفتار مسایل نامطلوب اجتماعی خواهیم شد.

 

واحد تومان از کجا آمده است؟

  واحد پول ایران بر مبنای «دینار» بنا شده. دینار، واحد قدیمی پول روم و بعد امپراتوری روم شرقی بود و «دیناریوس» خوانده می شد. یک دیناریوس روم شرقی برابر با یک سکه نقره بود که وزنش در مواقع مختلف فرق می کرد. این واحد پول بعد از فتح اراضی روم شرقی به دست مسلمانان، از طرف اونها به عنوان نام واحد پول انتخاب شد و تبدیل شد به دیناری که امروزه هم در کشورهای عربی از آن استفاده می شود. به همین ترتیب، سلطنتها و حکومتهای ایرانی هم از دینار استفاده می کردند. اما به تدریج، در نتیجه تورم و بی ارزش شدن پول، احتیاج به واحدهای پولی بزرگتر پیش اومد. این واحدها همه بر مبنای دینار بنا شده بودند.

 اولین واحد پولی، سکه صد دینار (صنار) بود که توسط سلطان محمود غزنوی ضرب شد و به اسم  «محمودی» نامیده می شد.

 در همان زمان، شاهان سامانی ماورالنهر، سکه های نقره پنجاه دیناری ضرب کردند که «شاهی» نامیده می شد. در حقیقت، یک شاهی، نصف یک محمودی یا به عبارت دیگر، یک محمودی، دو شاهی بود.  تا زمانهایی  سکه های نقره مورد استفاده،  شاهی و محمودی بودند.

واحدهای دیگری مثل «قران» (هزار دینار) و تومان (10000) دینار، فقط واحد محاسبه بودند و عملا" هیچ سکه ای به نام قران یا تومان ضرب نمی شد (کلمه تومان از لفظ مغولی تومان به معنی ده هزار است. نمونه اش رو در منصب «تومان باشی» می شود دید: فرمانده ده هزار نفر).

 در دوره صفوی، شاه عباس شروع به ضرب یک سکه کرد به ارزش 200 دینار یا دو محمودی. این سکه به «عباسی» معروف شد و بسیار مورد استفاده قرار  گرفت. در همین زمان، به علت رابطه پرتغال با ایران، سکه های پرتغالی در ایران رایج شد. این سکه ها «رئال» نام داشتند ( که هنوز هم واحد پول بعضی از مستعمرات سابق پرتغال، مثل برزیل است). این واحد پول، بر مبنای وزنش، مطابق 1175 دینار گرفته شد و در ایران به این اندازه خریده می شد.

سکه رئال پرتغال در ایران به عنوان ریال رواج پیدا کرد به این ترتیب دولت ایران  دست به ضرب سکه های ریال زد که برای مبالغ بالا بکار می رفت.

 در اواخر قرن هجدهم میلادی، نادرشاه افشار هم یک نوع سکه به ارزش 500 دینار ضرب کرد که به اسم خودش «نادری» خوانده می شد، اما خیلی زود در فرهنگ عام به جای لفظ نادری، استفاده از لفظ «ده شاهی» (شاهی= پنجاه دینار: 500 دینار= ده شاهی) رواج پیدا کرد.

 در طول سلطنت قاجار، سکه های مورد استفاده در ایران، شاهی، صنار، عباسی، و ده شاهی بودند، و در اواخر دوره قاجار، سکه های هزار دیناری و دوهزار دیناری هم ضرب شدند (یک قرانی و «دوزاری»). 

 در ابتدای سلطنت پهلوی  برای یکدست شدن واحد پول ایران، سکه های ریال بجای 1175 دینار به مبلغ 1000 دینار ( مطابق قران) کاهش داده شدند و واحد پول «ریال» نام گرفت.  در همان دوران پهلوی هم بعد از تورمهای اقتصادی مختلف و رواج پول کاغذی، اسکناسهای پنج ریالی و ده ریالی (یک تومانی) چاپ شدند.

تومان به عنوان واژه‌ای که امروز کاربردی بیشتر از ریال، واحد پول رسمی دارد، از واژه ترکی به معنای ده‌هزار وارد زبان فارسی شده است. تومان تا پیش از 1310 واحد پولی معادل با 10000 دینار بوده است. پیش از آن ،‌حدفاصل سال‌های 1798 تا 1825 میلادی تومان واحدی معادل 8 ریال بوده‌ است ، که هر ریال خود معادل 1250 دینار می‌بوده. در این دوران یک قران واحدی برابر 1000 دینار یا یک دهم تومان بود. اما پس از سال‌ 1932 میلادی، 1310 هجری شمسی هر تومان با 10 ریال معادل شد و از آن پس تومان، عملا واحد پول غیر رسمی در زندگی روزمره ایرانیان شد.

جزئیات عیدی امسال کارگران

عیدی امسال کارگران بین یک میلیون و 216 هزار تومان تا یک میلیون و 824 هزار تومان خواهد بود و این درخواست از کارفرمایان وجود دارد تا عیدی کارگران را در بهمن ماه پرداخت کنند و به سال آینده موکول نکنند.
به گزارش خبرنگار ایسنا، همه ساله پرداخت عیدی و پاداش پایان سال کارگران بر مبنای مصوبه سال 1370 مجلس شورای اسلامی محاسبه می‌شود و بر مبنای آن کارفرمایان موظفند دست کم دو ماه حداقل حقوق و حداکثر سه ماه حقوق و دستمزد را به عنوان عیدی به کارگران پرداخت کنند. با این اوصاف حداقل دستمزد سال 1393 کارگران 608 هزار تومان است که با احتساب زمان دو ماه،‌ رقم عیدی یک میلیون و 216 هزار تومان و با احتساب زمان سه ماه، رقم عیدی یک میلیون و 824 هزار تومان خواهد بود. به عبارت دیگر کارفرمایان کارگاههای مشمول قانون کار مکلفند به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کار معادل 60 روز آخرین مزد، به عنوان عیدی و پاداش بپردازند و مبلغ پرداختی از این بابت به هریک از کارکنان نباید از معادل 90 روز حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند.

مبنای محاسبه عیدی و پاداش سالانه کارگران در کارگاههایی که طرح طبقه بندی مشاغل دارند، مزد گروه و پایه یا مزد مبنا و در واحدهای فاقد طرح طبقه بندی مزد ثابت یعنی مزد شغل و مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل خواهد بود.

در همین زمینه رحمت‌الله پورموسی - دبیرکل کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور - در گفت‌وگو با ایسنا، از کارفرمایان خواست تا عیدی و پاداش کارگران را به موقع و تا قبل از پایان سال پرداخت کنند.

وی با بیان اینکه کارگران به عیدی و پاداش پایان سال خود امید بسته‌اند، تاکید کرد: حقوق کارگران حداقل یک سوم زیر خط فقر است که عمدتا صرف هزینه‌های مسکن و خوراک می‌شود لذا از کارفرمایان می‌خواهیم تا عیدی کارگران را در بهمن ماه پرداخت کنند و به سال آینده موکول نکنند.

به گفته پورموسی، هم‌اکنون بازارها خلوت و اجناس عرضه شده ارزان‌تر هستند و کارگران می‌توانند بهتر ملزومات عید خود و خانواده‌های خود را تهیه کنند ولی به آخر سال که نزدیک می‌شویم قدرت خرید کارگران با توجه به افزایش شدید قیمتها کاهش می‌یابد.

انتهای پیام

سیر تاریخی وحدت ابراهیم فتاحی

قل یا اهل الکتاب تعالوا الی کلمه سواء بیننا و بینکم الا نعبد الا الله ولا نشرک به شیئا ولا یتخذ بعضنا بعضا اربابا من دون الله فان تولوا فقالوا شهدوا بانا مسلمون؛(1)

بگو ای اهل کتاب بیایید به سوی سخنی که میان ما و شما یکسان است که جز خداوند یگانه را نپرستیم و چیزی را همتای او قرار ندهیم و بعضی از ما بعضی دیگر را غیر از خدای یگانه به خدایی نپذیرد هرگاه سرباز زنند بگویید گواه باشید که ما مسلمانیم.

نوشتاری که ارائه می گردد مقدمه ی فهرست واری بود از سیر تاریخی وحدت در جامعه اسلامی ، در آغاز شروع میزگرد مبانی وحدت که در تاریخ 19دی ماه 93از سوی بنیادباران برگزار گردید، برای ورود به بحث مطرح شد .اکنون بسط یافته آن .

از دیدگاه قرآن تمامی پیروان ادیان ،اعم از مسلمان،یهودی ،مسیحی ،زردشتی مادامی که بر مبنای دین خود عمل نمایند مسلمان هستند و اختلاف در نام به شیوه وروشی بر می گردد که برای رسیدن به خدا برگزیده اند.(2) آیه ای که در ابتدای نوشتار ذکر شده است مبین دعوت خداوند از پیروان همه ی ادیان برای وحدت بر مبنای پرستش خدا ،نپذیرفتن بعضی دیگربه عنوان رب النوع، اعتراف به مسلمان بودن.