همه چیز از همه جا

جدیدترین اخبار روز ، دانلود آهنگ جدید ، دانلود جدیدترین فیلم ها و سریال ها ، دانلود عکس و مقاله ، دانلود نرم افزار

همه چیز از همه جا

جدیدترین اخبار روز ، دانلود آهنگ جدید ، دانلود جدیدترین فیلم ها و سریال ها ، دانلود عکس و مقاله ، دانلود نرم افزار

خواننده آلبوم «پرتگاه» چند روز قبل از اولین اجرای رسمی خود در تهران در گفتگو با «موسیقی ما»

سامان جلیلی: برای این کنسرت همه داشته‌هایم را می‌گذارم
موسیقی ما - «سامان جلیلی» سالهاست که در عرصه موسیقی پاپ نام خود را سر زبان ها انداخته است. او در سالهایی که به صورت زیرزمینی فعالیت می کرد، بدون حاشیه توانست آثارش را به گوش مخاطبانش برساند و به مرور توانست جامعه مخاطب بزرگ تری را درگیر آثار خود کند.آلبوم «پرتگاه» با صدای این خواننده بالاخره امسال توانست مجوز انتشار رسمی در بازار موسیقی کشور را دریافت کند و حالا بهترین خبر برای دوستداران این خواننده است که می توانند بالاخره شاهد اجرای زنده او از نزدیک باشند. سامان جلیلی 12 بهمن در سالن میلاد نمایشگاه روی صحنه خواهد رفت و بلیت های این کنسرت هم در سابت «اکسیر کنسرت» در حال فروش است و همین بهانه ای شد تا پیش از نخستین اجرا سراغش برویم و دقایقی را با او گپ بزنیم:
 
  • * قرار است کنسرت اولت را در تهران روی صحنه ببری. از حال و هوای این روزهایت بگو.
به هر حال این اولین برنامه ما در تهران است و استرسش هم طبیعتا برای من و گروه زیاد و سخت است. هنوز تصمیمات اساسی برای روی سن و کلیت کنسرت نگرفته ایم ولی به هر حال کلی انرژی داریم و می خواهیم در بهترین حالت ممکن روی صحنه برویم. هنوز ده روز به کنسرت مانده و  من هر چیزی که دارم، در کنسرت اول می گذارم تا بهترین برنامه را روی سن ببریم.
 
  • * همیشه اولین کنسرت یک خواننده مهم ترین کنسرت همه سالهای هنری اش است. به این موضوع اعتقاد داری؟
دقیقا. تو در اولین کنسرتت است که باید خودت را ثابت کنی و بتوانی مخاطبانت را نگه داری. در اولین کنسرت است که تو نخستین مواجهه ات را با دوستدارانت در تهران داری و همین مواجهه می تواند برنامه های بعدی را تضمین کند. باید خود را برای همه این اتفاقات آماده کنیم و همین مهم ترین دلیلی ست که باید اجرای اول از همه لحاظ کامل باشد.
 
  • * تو پس از سالها تلاش و فعالیت در عرصه موسیقی پاپ سرانجام به آرزویت رسیده ای و قرار است در اولین کنسرتت، به دیدار دوستدارانت بروی. حتما این لحظه برای تو لحظه خاصی است.
این بزرگترین آروزی من بوده که در حال محقق شدن است. ابتدای آروزی هر خواننده ای شنیده شدن آثارش است و اینکه کارهایش را در جاهای مختلف بشنود. بعد آرام آرام آرزوها بزرگ تر می شوند و کنسرت در تهران دیگر جزو بزرگ ترین آرزوهای یک خواننده در ابتدای آغاز فعالیت های هنری اش است. استرسش زیاد است و لذتش هم خیلی بالاست. به هر حال تو به آرزویت رسیده ای و با طرفدارانت همصدا می شوی و این مواجهه لذت بخش است. انرژی زیادی برای این اجرا دارم.
 
  • * طرفدارهای تو ثابت کرده اند که به شدت روی تو تعصب دارند و این از هجوم آنها در بخش کامنت های اخبار تو در «موسیقی ما» کاملا مشخص است. این حضور متعصبانه در کنسرت های تو هم اتفاق خواهد افتاد؟
امیدوارم. من وظایفی دارم که باید آنها را در کنسرت ها به بهترین شکل ممکن انجام دهم. طرفدارانم همیشه به من لطف دارند. من همه کامنت ها را می خوانم و از آنها انرژی می گیرم. به هر حال باید کنسرت، کنسرت خوبی باشد تا بتواند نظر دوستدارانم را جلب کند. من سعی ام را می کنم. بقیه اش دیگر دست خداست.
 
  • * در مورد کنداکتور برنامه ات هم کمی توضیح می دهی؟
7 قطعه از آلبوم و حدود 9 قطعه دیگر هم از آثاری که بیشتر شنیده شده اند اجرا می شوند و 16 قطعه را اجرا خواهیم کرد.
 
  • * رهبری ارکسترت را چه کسی بر عهده دارد؟
حامد برادران رهبر ارکستر من است و اعضای گروه هم از جمله بهترین های ایران هستند که در این کنسرت روی صحنه خواهند رفت
 
منبع: اختصاصی سایت «موسیقی ما»

با فضای مجازی چه کنیم؟

"قیل و قال"نوشت:

اینکه ابزار و فناوری فضای مجازی، از کدام فرهنگ و تمدن سرچشمه گرفته و یا مهم‌تر از آن، اینکه چگونه جریان سلطه در حال سوءاستفاده از این ابزار است، مسئولیت ما را در مواجهه با این فضا کم نمی‌کند که هیچ، بیشتر هم می‌کند. فعلاً این ماییم و این امکاناتی که می‌تواند موجب شکست ما و یا برعکس شکست دشمنان ما بشود. ما باید ببینیم با امتحان الهی در مواجهه با این فضای جدید چگونه برخورد می‌کنیم؛ آیا محل تجلی قدرت خدا می‌شویم یا محل تجلی ضعف خودمان؟

یل وقال"نوشت:

فضای مجازی محل امتحان‌ها و تکلیف‌های جدید ماست؛ امتحاناتی که ماهیت متفاوتی نسبت به دیگر آزمایش‌های آدم‌ها، در قرون و اعصار گذشته ندارد، ولی متناسب با وضعیت انسان معاصر مختصات خاصی پیدا کرده است. همچون تمام امتحانات دنیا، نه می‌توان کاملاً آن را کنار گذاشت و نه می‌توان به راحتی از آسیب‌هایش در امان بود. همۀ دنیا همینطور است.

بیشتر بخوانید

معرفی کتاب عاشورا و شبکه های ماهواره ای

کتاب عاشورا و شبکه های ماهواره ای و راهکارهای مواجه رسانه با شبهات شبکه های ماهواره ای پیرامون قیام امام حسین(ع) به قلم محمد رضایی آدریانی تالیف و از سوی مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما منتشر شده است.

به گزارش روابط عمومی مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما،کتاب عاشورا و شبکه‌های ماهواره‌ای (راهکارهای مواجهه رسانه با شبهات شبکه‌های ماهواره‌ای پیرامون قیام امام حسین(ع)) از فصولی مانند درآمد، کلیات و مبانی، روش پاسخگویی به شبهات و مغالطات عاشورایی در شبکه‌های ماهواره‌ای تشکیل شده است.

فرایند شبکه‌سازی، فرآیند برنامه‌سازی، از آسیب‌ها تا راهبردهای مواجهه با شبهات، آسیب‌شناسی جامعه‌ داخلی و رسانه‌ ملی در برابر هجوم رسانه‌ای شبکه‌های وهابی، اهداف برنامه‌سازی در موضوع شبهات، راهبردهای کلان در حوزه برنامه‌سازی و راهبردهای ناظر به مخاطب و شبکه از جمله موضوعات مطرح شده در فصل‌های این کتاب است.

زندگی کن حتی با رنج

توّهم تغییر همه ی واقعیت ها و آرزوی سازگار نمودن دور گردون با خوشایندها و مطلوب ها (به تعبیر شاعرانه ی حافظی)، جنباندن حلقه ی نا ممکن است. از این رو حافظ توصیه می کند: "نگر تا حلقه ی ناممکن نجنبانی". اما گویا مسئله بغرتج تر می شود. آدمی وقتی به ضعف ها و سستی هایش پی می برد و آگاه می شود که نمی تواند بر رویدادها اثر بگذارد، آگاهی اش از تغییر ناپذیری واقعیت، چیزی از بار رنجش نمی کاهد. با این همه، آدمی تمایل دارد بزیید و در متن هستی حضوری موثر، شادمانه و امیدوارانه داشته باشد. زیرا در مقابل رنج، جوانه ی "امید" نیز در عمیق ترین لایه های وجودی انسان کاشته شده است. تا جایی که شکوفه های آن به برگ و بار می نشیند و جان آدمی را گلستان می کند. امید، آدمی را به اندیشیدن به شیوه های درست مواجهه ی با واقعیت های ناگوار تشویق می کند.  امید، فرصتی فراهم می کند تا راه ها و شیوه های نو خلق شود.  امید، گشودگی دورن به سوی بیرون است. مجالی برای تمرین است تا آدمی بتواند "زیستن علی رغم رنج" را تجربه کند. چنین است که نحوه ی واکنش و مواجهه ی با واقعیت های ستبر و تغییر ناپذیر، مسئله ای است تاریخی و همیشگی در مسیر زندگی. 

 

اما هنوز، مسئله این است: با رنج های چاره ناپذیر چگونه می توان برخورد کرد؟ چگونه می توان در طوفان، زندگی آرام و در بی قراری ها، بودنی برقرار داشت؟ چگونه می توان در دریایی از رنج، شنا کرد و چگونه می توان علی رغم رنج زیست؟