گرچه ایده های جدید با تغییر وضع موجود ، کارها را آسانتر می کنند ؛ اما قطعا با خطرات بیشتری همراهند معمولا همه ی افراد از سطوح پایین تا سطوح بالا با ایده های جدید مخالفت می کنند . دسته ای ازمردم که آینده را استمرار گذشته می دانند , با ایده های نو و خوب مخالفند و می گویند ایده هایی که ما را تا اینجا رسانده اند , برای ادامه راه نیز کافی هستند .
در قرن شانزدهم گالیله نیز با همین مشکل روبرو بود او معتقد بود خورشید مرکز منظومه شمسی است . برای اثبات این نظریه , گالیله رهبران وقت را به بالای برج ” سن مارکو “ برد وبا دوربین مخصوص خود , به آنها نشان داد که زمین به دور خورشید می چرخد و نه برعکس . این نظریه برخلاف همه باورهای رایج آن زمان بود و با آن به شدت مخالفت می گردید , بالاخره هم در آن زمان نظریه او کنار گذاشته شد . اما سوال این است ” چرا مقاومت در مقابل تغییر ؟ “ فرقی نمی کند که مقاومت در قرن شانزدهم باشد یا بیست و یکم , سوال اساسی این است که “ چه چیزی باعث می شود که ما ایده های جدید را نبینیم , نفهمیم و نپذیریم ؟
“ هر یک از تغییرات در دهه های اخیردر مراحل تکوین خود با مقاومت های جدی مواجه بودند . یکبار دیگر این سوال مطرح می شود : چه چیزی باعث می شود که ما ایده های جدید را نفهمیم , نپذیریم و یا با آنها مخالفت کنیم ؟ اگر پاسخ آن را بدانیم از پذیرش بیشتری در برابر نوآوریها برخودار می شویم و آینده بهتری خواهیم داشت , پاسخ تمام این سوالات به پارادایم مربوط می شود .
پارادایم
برای پارادایم معنایی مانند الگو یا مدل مطرح شده است
...