ﻟﻄﻒ ﺣﻖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﺿﺎ ﺍﻫﻞ ﮐﺮﻡ
ﺷﮏ ﻭ ﺗﺮﺩﯾﺪﯼ ﻣﮑﻦ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻩ
ﺩﻋﻮﺗﺖ ﺑﻨﻤﻮﺩ ﺭﺿﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﭘﮕﺎﻩ...
.
.
چندروزپیش به مناسبت رحلت پیامبر(ص)وشهادت امام حسن مجتبی(ع)وهمچنین شهادت امام رضا(ع) ثامن الحجج شاهدروانه شدن خیل عظیمی از زائران پیاده ازکشورهای مسلمان و سراسرایران اسلامی به سمت مشهدالرضابودیم که دانشجویان دانشگاه سمنان وبخصوص دانشکده روانشناسی باحضورپرشورخودازاین حیث مستثنی نبودند. دانشجویان باپیمودن حدود30کیلومتر باپای پیاده توانستند درپاداش معنوی این پیاده روی عظیم شرکت کنند. اعضای انجمن اسلامی نیزمثل همیشه صحنه راخالی نگذاشته ودراین مراسم پرشورشرکت داشتند که البته جای همه شماراخالی کرده ودعاگوی همه شمابودیم...
شب شهادت،مشهدالرضاغوغا بود!امام غریبی ها انگاردیگر غریب نبود!همه دورتادور حرم حلقه زده بودند وباحضوردرآن مکان شریف ارادت خودرابه امام هشتم نشان داده وبه یکدانه ثامن الحجج امام جواد(ع)وخواهربزرگوارشان حضرت معصومه(س) تسلیت گفتند. "اللهم لاتجعله ءاخر العهدمنی لزیارت علی بن موسی الرضا(ع)" ..خداوندا این زیارت رازیارت آخرمن ازحرم امام رضا(ع) قرار مده..آمین یارب العالمین
میلیون ها زائر با پای پیاده و تحمل رنج و سختی های طاقت فرسا به سوی کربلا رفتند .جدای از زیبایی ها و ثواب های مختلف پیاده روی اربعین و اثرات آن در وضعیت اجتماعی و فرهنگی مردم که درباره آن هرچه بنویسند و بگویند باز کم است ، ابعاد بین اللملی و تاثیرات جهانی آن بسیار قابل تامل است
روایت نو٬به نقل از وبلاگ انعکاس نوشت:
دوماه عزاداری برای سید و سالار شهیدان و اهل بیت رسول خدا (ص)به پایان رسید ، اما در این میان تفاوت محرم وصفر امسال نسبت به سال های پیش ، بیشتر رخ می نمود.بدون شک شما هم اذعان دارید پیاده روی اربعین امسال با شور وحال متفاوتی نسبت به سال های پیش برگزار گردید.
این صفحات از دفتر روزگار که مهر دانشجویی پاش خورده، کم کم در حال ورق خوردنه و باید فکر تازه ای کرد و بازم ادامه داد و بازم باید خندید.
هر روز که از عمرم میگذره بیشتر به آخر خط نزدیک میشم و هر چه بیشتر واژه رسیدن برام پوچ تر و بی معنی تر میشه. کاش می شد یه دلیلی برای ادامه دادن پیدا میکردم و صبح که از خواب بلند میشدم اولین چیزی که به ذهنم می رسید دندون های پوسیدم نمی بودن.
خدایا خسته نیستم، گمراهم. یه راهی بهم نشون بده.
پیاده می آمدند از راههای دور....پیاده...بعضی میگفتند که 100 کیلومتر راه آمدند و بعضی 500 کیلومترو بعضی بیشتر...بعضی میگفتند که 3 روز است که در راه بوده اند و بعضی 5 روز و بعضی بیشتر ... و اکثرا آغاز سفرشان ازنجف بود و مقصد کربلا ...جلوتر که میرفتی قطره ها، رود میشدند و رودها ، دریا و در نزدیکی کربلا ،دریاها در هم فرو میرفتند و در اقیانوس لبهای تشنه حسین محو میشدند...چند روز بود که تقویم ایستاده بوده در یک میعادگاه بزرگ در روز بیستم صفر در اربعین حسین (ع) و تعداد قطره ها به بیست میلیون می رسید و اما هنوز جای خیلی قطره ها خالی بود جای من و جای تو ...
لبیک یا حسین (ع) ...
من دو سال است به این راهپیمایی میآیم، من شفایم را از آقا گرفتم، سالها دچار سرطان بودم، تومور داشتم، پس از زیارت امام حسین(ع) دیگر نیاز به دارو و شیمیدرمانی پیدا نکردم، فقط برای آخرین بار، یک ماه پیش پس از مدتها برای چکاپ نزد پزشکم رفته بودم، باور نمیکرد که من همان بیمار مبتلا به سرطان هستم، اصلاً راهپیمایی برای بیمار مبتلا به سرطان سم است در حالی که برخی از همراهان کاروانمان با خودرو مسیری را میآیند ولی من تمام مسیر را پیاده میروم».میزبانی،