آیا افسردگی مسری است؟

  

مجموعه: مشاوره خانواده

عارضه افسردگی به دلیل ناکامی مکرر محیطی ایجاد می شود و یا ریشه در ژنتیک افراد دارد.

دکترسیما فردوس، متخصص روانشناسی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران گفت: افسردگی به اختلالات روانی گفته می شود که فرد مبتلا به آن احساس استیصال و ناکامی کند.

وی گفت: افسردگی را می توان به دو دسته تقسیم کرد یا به صورت ژنتیکی از طریق والدین به فرزندان منتقل می شود و یا به دلیل ناکامی مکرر محیطی ایجاد می شود.

دکتر فردوس اظهار داشت: از علائم افسردگی می توان به پرخوابی یا کم خوابی، بی اشتهایی و یا پرخوری اشاره کرد.

وی با بیان اینکه حالت های عاطفی در افراد قابل انتقال است تصریح کرد: وقتی به صورت متناوب در محیطی که غم آلود است سپری کنید و یا با افراد مبتلا به عارضه افسردگی معاشرت داشته باشید به مرور زمان دچار افسردگی می شوید.

وی اظهار داشت: هر غم زدگی را نمی توان افسردگی نامید زیرا علائم افسردگی باید دو هفته به صورت متناوب بروز کند.

وی خاطرنشان کرد: راه های درمان این عارضه بسته به نوع افسردگی به صورت خوراکی و یا روان درمانی صورت می گیرد.

منبع:سلامت نیوز

این ویروس خطرناک را جدی بگیرید!

هر گونه تماس جلدی با ناحیه تناسلی ممکن است سبب انتقال یا ابتلا به این بیماری شود. زگیل تناسلی، همان طور که از نامش پیداست، در ناحیه تناسلی دیده می شود و بیماری آمیزشی است که عامل آن ویروسی به نام ویروس پاپیلوم انسانی یا HPV است. این بیماری شیوع زیادی در جامعه دارد و بیماران زیادی به کلینیک ها مراجعه می کنند که در آن یکی از طرفین، یا هر دو نفری که قصد ازدواج دارند، از وجود این بیماری و سرایت آن نگران هستند.
در گفت وگو با دکتر محمدرضا صفری نژاد، جراح و متخصص بیماری های کلیه و مجاری ادرار، پرسش های مرتبط با این بیماری واگیر دار را مطرح کردیم که پیش روی شماست.
اگر یکی از زوج ها زگیل تناسلی داشته باشد، آیا می توان از ابتلای زوج دیگر جلوگیری کرد؟
ابتلای همسر بعد از برقراری رابطه زناشویی تقریبا قطعی است. خطر انتقال این ویروس در هر رابطه زناشویی حدود ۷۰ درصد است و پس از چند بار رابطه زناشویی، زوج مقابل گرفتار می شود. استفاده از کاندوم از انتقال این بیماری جلوگیری نمی کند، چون ویروس ها پخش هستند.
آیا استفاده از واکسن، خطر ابتلا به زگیل تناسلی را از بین می برد؟
واکسن در جلوگیری از ابتلا به زگیل تناسلی موقعی موثر است که شرایط زیر فراهم باشد:
عامل ایجاد بیماری یکی از انواع ۶، ۱۱، ۱۶، یا ۱۸ باشد. حدود صد نوع ویروس HPV می توانند سبب ایجاد زگیل تناسلی شوند. واکسن می تواند فقط از چهار نوع فوق پیشگیری کند.
واکسیناسیون در سن مناسب صورت بگیرد. بهترین موعد تاثیر واکسن زیر بیست و شش سالگی است.
دوره تزریق واکسن (سه دوز) کامل شده باشد.
آیا این بیماری فقط از طریق مقاربت منتقل می شود؟
خیر. هر گونه تماس جلدی با ناحیه تناسلی ممکن است سبب انتقال یا ابتلا به این بیماری شود. بسیار دیده می شود که یکی از طرفین در دوران نامزدی و قبل از این که عمل نزدیکی صورت گیرد به این بیماری مبتلا می شود.
اگر هر دو زوج مبتلا به زگیل تناسلی باشند، می توانند بدون مشکل ازدواج کنند؟
همان طور که ذکر شد، ویروس زگیل تناسلی یا همان HPV حدود یکصد نوع دارد. این ویروس ها به سه دسته کم خطر، با خطر متوسط و پرخطر تقسیم می شوند. ممکن است یکی از زوج ها دارای ویروس کم خطر مثلا نوع ۶ باشد و زوج دیگر دارای نوع پرخطر مثلا نوع ۱۸ باشد. این دو زوج ویروس ها را به همدیگر منتقل می کنند و هر دو در نهایت دارای انواع ۶ و ۱۸ خواهند بود. خطر سرطان دهانه رحم در خانم هایی که دارای نوع ۱۸ این ویروس هستند، ۲۰۰ برابر خانم های سالم است.
اگر بعد از آزمایش مشخص شد یکی از زوجین ویروس کم خطر HPV است. آیا احتمال وجود نوع پرخطر در وی منتفی است؟
ممکن است او دارای انواع پرخطر این ویروس هم باشد؛ ولی به دو دلیل زیر آزمایش منفی باشد:
هنوز تعداد ویروس آن قدر زیاد نشده است که آزمایش نشان دهد؛ ولی در بدن بیمار وجود دارد.
اشتباه آزمایشگاهی وجود دارد.
فردی از نظر وجود زگیل تناسلی آزمایش داده و جواب آزمایش منفی است، آیا او قطعا مبتلا به زگیل تناسلی نیست؟
به دو دلیلی که ذکر شد، فرد ممکن است مبتلا به ویروس HPV باشد، ولی آزمایش منفی باشد. بهترین دلیل بر عدم ابتلا به زگیل تناسلی نداشتن رابطه جنسی خارج از ازدواج حتی از نوع تماس پوستی در گذشته است.
کسی که هیچ نوع ضایعه ای در ناحیه تناسلی ندارد آیا امکان دارد مبتلا به زگیل تناسلی باشد؟
همه افراد مبتلا به ویروس زگیل تناسلی دچار زگیل در ناحیه تناسلی نیستند، ولی ممکن است حامل ویروس باشند.
فردی که زگیل در ناحیه تناسلی دارد، اگر این زگیل ها را از بین ببرد، آیا باز هم امکان ابتلا وجود دارد؟
وجود زگیل به خودی خود اهمیت چندانی ندارد. این ویروس داخل خون افراد مبتلاست و اگر هم تمامی زگیل ها را از بین ببرند، باز خطر انتقال و ابتلا وجود دارد.
آیا دارویی وجود دارد که این ویروس را به طور قطعی از بین ببرد؟
متاسفانه تاکنون دارویی برای این ویروس کشف نشده است.
فردی که ده سال قبل مبتلا به زگیل بوده و آنها را سوزانده است و اکنون هیچ ضایعه ای ندارد و بعد از آن نیز عود نکرده است، آیا به طور قطعی سالم است؟
ممکن است ویروس هنوز در خون وی باقی و فعال باشد. نبود ضایعه دلیل بر نبود بیماری نیست.
زن و شوهری در موقع ازدواج هیچ گونه زگیل پوستی نداشتند، ولی اکنون هر دو مبتلا به زگیل تناسلی هستند . عامل ایجاد این بیماری کدام یک از زوج هاست؟
عامل ایجاد آن زوجی است که دارای رابطه جنسی خارج از ازدواج بوده است. اگر هر دو دارای رابطه جنسی خارج از ازدواج بودند، عامل آن ویروسی است که از قبل در بدن بوده، یا ویروس جدیدی است که از همسر سرایت کرده است.
چگونه می توان از عدم ابتلای فرد پیش از ازدواج به بیماری زگیل تناسلی اطمینان حاصل کرد؟
این ویروس را می توان با آزمایشی که در یک آزمایشگاه معتبر انجام می شود، تشخیص داد. دقت تشخیصی ۹۰ درصد است. ولی همان طور که گفته شد، آزمایش ممکن است جواب کاذب داشته باشد.
اگر فردی که دارای ویروس HPV و زگیل تناسلی است، لازم است هنگام ازدواج از نظر سایر بیماری های آمیزشی نیز چک شود؟
احتمال وجود سایر بیماری های آمیزشی، بخصوص هپاتیت و HIV، در مبتلایان به HPV بیشتر از جمعیت عادی است. بنابراین باید از نظر این دو بیماری نیز چک شوند.
آیا خانمی که زگـــیل تناسلی دارد، می تواند باردار شود؟
قدرت باروری مرد و زن رابطه ای با وجود یا فقدان زگیل تناسلی ندارد.
آیا ممکن است خــــــطری جنین او را تهدید کند؟
ویروس HPV، برخلاف ویروس HIV، نمی تواند از جفت عبور کند. بنابراین جنین داخل رحم به این ویروس مبتلا نمی شود.
خانمی که به زگیل تناسلی مبتلاست، در زمان زایمان به چه تمهیداتی نیاز دارد؟
اگر موقع زایمان زگیل تناسلی وجود داشته باشد، باید زایمان به روش سزارین انجام شود. ولی برای اطمینان خاطر، خانم های مبتلا به ویروس HPV، چه زگیل تناسلی داشته باشند و چه نداشته باشند، بهتر است سزارین کنند. چون هنگام عبور جنین از کانال زایمان خطر ابتلای وی وجود دارد که گاه عوارض بسیار خطرناکی دارد.

غذاهای ضد سرطان

آیا با یک برنامه صحیح غذایی می شود عوارض جانبی درمان های متداول سرطان را کنترل کرد؟ پاسخ این سوال را در ادامه بخوانید. «تازه فهمیدم سرطان دارم. حالا نمی دانم که چه غذایی برایم خوب است و دور کدام غذاها را باید خط بکشم. اینکه دکترم می گوید غذای سالم بخورم یعنی فقط میوه و سبزی؟». «چند وقتی است شیمی درمانی می شوم و تهوع و استفراغ بعد از نوبت شیمی درمانی امانم را بریده است. شنیدم با رژیم غذایی می شود این علائم را کنترل کرد: اما نمی دانم چطور.» یا «سرطان سینه خیلی در خانواده مادریم شایع است. در یک مقاله اینترنتی خوانده ام که بعضی از میوه ها و سبزی ها ضدسرطان اند. این مسئله چقدر واقعیت دارد؟» کارشناسان و متخصصان تغذیه سوالاتی از این دست را زیاد می شنوند. آیا تغذیه در پیشگیری و درمان سرطان موثر است؟» آیا با یک برنامه صحیح غذایی می شود عوارض جانبی درمان های متداول سرطان را کنترل کرد؟ پاسخ این سوال ها را در ادامه بخوانید.
سه اصل کلی رژیم غذایی بیماران مبتلا به سرطان
ارتباط بین رژیم غذایی و سرطان تاحدی پیچیده است. دلیل این پیچیدگی کاملا واضح است؛ غذاهایی که ما می خوریم ترکیبی از انواع مواد مغذی، ویتامین ها، مواد معدنی، ترکیبات آنتی اکسیدان، مواد شیمیایی، افزودنی و... دارند که هرکدام به شکلی می تواند در ایجاد یا پیشگیری از این بیماری دخالت داشته باشند و البته اثر یکدیگر را تقویت یا خنثی کنند.
وقتی به بیماری سرطان مبتلا می شوید باید عادت به گرفتن رژیم های سفت و سخت را کنار بگذارید. این برنامه های غذایی در مدت زمانی بسیار کوتاه بدن شما را با کمبود انواع و اقسام ویتامین ها و مواد معدنی رو به رو می کند. درعوض باید همه ذهن تان را روی داشتن یک رژیم غذایی متعادل متمرکز کنید و در صورتی که طی درمان بیماری تان لازم شد، زیر نظر یک کارشناس یا متخصص، کالری و پروتئین مصرفی تان را تغییر دهید. رژیم غذایی بیماران مبتلا به سرطان صرف نظر از کالری اش از سه اصل کلی پیروی می کنید:
۱ تامین مایعات کافی تا بدن دچار کم آبی نشود (اغلب از طریق مایعات بدون کافئین)
۲ تامین انرژی کافی از طریق مواد غذایی سالم
۳ تامین پروتئین برای حفظ عضلات و توده بدون چربی.
چه غذاهایی را انتخاب کنیم؟
سوال اصلی بیماران مبتلا به سرطان از متخصصان تغذیه این است که چه غذاهایی برای شان مجاز و کدام خوراکی ها غیر مجازند. در پاسخ باید گفت اغلب بیماران مبتلا به سرطان که به دلیل بیماری دچار اختلالات گوارشی نشده اند یا دچار عوارض جانبی شیمی درمانی و... نیستند، می توانند یک برنامه غذایی متنوع شامل میوه، سبزی، نان و غلات سبوس دار، چربی های سالم، حبوبات و گوشت های بدون چربی داشته باشند.
• اگر خوردن آب میوه آماده برای تان ساده تر است، این نکته را به خاطر داشته باشید که درمان های سرطان شما را در مقابل بیماری ها آسیب پذیرتر می کند. بنابراین باید آب میوه ای انتخاب کنید که پاستوریزه باشد.
• نیمی از بشقاب شما در هر روز باید به میوه و سبزی اختصاص پیدا کند. سعی کنید هرروز حداقل یک سبزی برگ سبز و یک میوه زرد، قرمز یا نارنجی رنگ بخورید که سرشار از ترکیبات آنتی اکسیدان هستند.
• میوه های خشک (البته منظورمان آنهایی نیست که حاوی رنگ یا طعم دهنده مصنوعی اند) یا هویج انتخاب هایی ایده آل برای میان وعده هستند.
• مصرف غذاها و دسرهای حاوی قند و شکر را محدود کنید. این خوراکی ها فقط کالری داشته و هیچ ویتامین یا ماده معدنی ندارند.
• سرطان به معنای خداحافظی با خوردن گوشت نیست؛ اما به جای گوشت های پرچرب، فرآوری شده (سوسیس و کالباس و...)، گوشت های سفید و کم چرب را انتخاب کنید.
مبارزه خوراکی با ضعف و خستگی ناشی از سرطان
یکی از اصلی ترین شکایت های افراد مبتلا به سرطان، ضعف و خستگی است که در تمام طول روز، به ویژه پس از انجام پروسه درمانی احاس می کنند و اغلب اختلال گوارشی هم گریبان شان را گرفته است. در چنین موقعیت هایی خوردن غذاهای ساده و سریع، به اصطلاح فست فود را پیشنهاد می کنیم؛ البته اگر سرطان دارید، بهتر است قبل از اینکه تلفن پیتزا فروشی سر خیابان را بگیرید و یک پپرونی خانواده سفارش دهید این نکته را هم درنظر بگیرید که این بار استثنا منظورمان از فست فود، پیتزا و همبرگر و... نیست.
بلکه غذاهایی را پیشنهاد می کنیم که ساده و سریع آماده می شوند، مواد اولیه زیادی ندارند، هضم شان سخت نیست و از همه مهم تری سرشار از مواد مغذی اند.
میوه های تازه که آب نسبتا بالایی دارند، در این شرایط انتخاب بهتری هستند. ما معمولا خربزه، انواع توت ها، آناناس، موز، گلابی و... را پیشنهاد می کنیم.
ماست هم پروتئین موردنیاز بدن شما را تامین و هم روند هضم غذا را تسهیل می کند. در صورت تمایل می توانید با اضافه کردن چند قطعه میوه تازه، ماست تان را طعم دار کنید.
غلات از بیسکوییت های جو گرفته تا نان جو دوسر انتخاب هایی خوب برای بیماران مبتلا به سرطان هستند، البته اگر به دلیل بیماری دچار اختلال گوارشی شدید بهتر است غلات آماده ای را انتخاب کنید که پایه شان برنج است.
کره بادام زمینی یا پنیر هم گزینه های پروتئینی روی میز شماست. البته موقع خرید به میزان چربی که روی بسته بندی نوشته شده حسابی دقت کنید.
تخم مرغ به هر شکلی که باشد از نیمرو گرفته تا تخم مرغ آب پز یکی از بهترین منابع پروتئینی محسوب می شود اما تا حد امکان سراغ تخم مرغ عسلی یا خام نروید چون احتمال آلودگی میکروبی اش به نسبت بالاست.
رودررو با عوارض سرطان
اگر خودتان به سرطان مبتلا هستید یا فرد بیماری بین نزدیکان تان هست، حتما می دانید که درمان های شایع سرطان از جمله شیمی درمانی، رادیوتراپی و... عوارض جانبی دارند که می تواند به شدت برنامه غذایی و وزن فرد را دچار نوسان کند.
۱ احساس تهوع: حجم غذای تان را در هر وعده کم کرده و در عوض هراسعت یک خوارکی کوچک بخورید. اینکه همیشه کمی غذا توی معده تان باشد به کاهش احساس تهوع کمک می کند. دور غذاهای تند، چرب و ادویه دار را خط بکشید که تهوع را تحریک می کنند. از طرف دیگر سعی کنید همراه غذا آب یا نوشیدنی ننوشید و نوشیدنی تان را برای فاصله دو وعده غذایی نگه دارید. کم کم و جرعه جرعه آب بخورید و اگر لازم بود از نی استفاده کنید. اگر اول صبح دچار تهوع می شوید، قبل از بلند شدن از تخت، کمی بیسکوییت یا نان خشک بخورید و غذای تان را ولرم بخورید تا بوی آن باعث تحریک حالت تهوع تان نشود.
۲ استفراغ: اگر بیش از دو بار در هفته حال تان به هم می خورد باید با پزشک معالج تان مشورت کنید اما برای کاهش این حالت تا وقتی حالت تهوع تان کنترل نشده چیزی نخورید یا ننوشید. بعد از هر نوبت استفراغ ابتدا یک مایع صاف شده یا شفاف بخورید و در صورتی که توانستید آن را تحمل کنید، سراغ غذاهای جامد بروید. غذا خوردن را نیز از یک قاشق مرباخوری هر ۱۰ دقیقه یک بار شروع کرده و به یک یا دو قاشق غذاخوری در هر ۲۰ دقیقه برسانید. غذاهای جامدی که در این وضعیت پیشنهاد می شود پوره سبب زمینی بدون کره یا روغن، غلات آماده بدون شکر همراه کمی شیر، نکتار یا پوره میوه و... است. این نکته را نیز درنظر داشته باشید که خوردن غذاهای غنی از پتاسیم و منیزیم مانند موز، سیب زمینی، پرتقال، گوجه فرنگی، زردآلو و... کمک کننده است.
۳ از دست دادن اشتها: مشکلاتی همچون درد، استرس، افسردگی، اسهال، استفراغ، خشکی دهان و... همگی از جمله عواملی هستند که باعث می شود بیمار مبتلا به سرطان اشتهای خود را از دست بدهد.
در این حالت بهتر است سر ساعت های معین شروع به غذاخوردن کنید و منتظر نشود که میل یا اشتها پیدا کنید. علاوه بر این سعی کنید انتخاب های تان پرکالری باشد از جمله آوکادو، میوه خشک، آجیل و...
متخصصان توصیه می کنند که به ظاهر غذای تان هم توجه بیشتری داشته باشید. وجود سبزی با میوه های زرد و نارنجی یا قرمز اشتها را تحریک می کند و میل شما را به غذاخوردن بالامی برد.
۴ کاهش یا تغییر حس چشایی: اگر به دلیل بیماری یا درمان ویژه ای که دریات می کنید ذائقه تان تغییر کرده و غذا در دهان تان طعم ندارد یا دیگر از خوراکی های دلخواه تان لذت نمی برید، نگران نباشید. این حالت معمولا ماندگار نیست و به بهبود بیماری ذائقه تان هم بر می گردد؛ اما تا آن وقت این نکته را درنظر داشته باشید. اگر گوشت قرمز در دهان تان مزه فلزی دارد، مصرف آن را کاهش دهید. اگر طعم غذا در دهان تان کمتر شده، لیمو، نارنج و ماست را برای مزه دار کردن غذای تان امتحان کنید و اگر طعم غذا برای تان تهوع آور است، آن را به صورت سرد یا در دمای اتاق بچشید.
ماهنامه همشهری تندرستی

پیوند نامبارک جامعه ایران وافسردگی

این مقاله در تاریخ 22دی 1393در روزنامه مردم سالاری  به نام بنده به چاپ رسیده است که علاقه مندان میتوانندبا مراجعه به آرشیو این روزنامه در بخش اجتماعی .آن را ملاحظه نمایند.

لازم به ذکر است این مقاله با عنوان دوری جامعه از شادی به چاپ رسیده است.

افسردگی از جمله عام‌ترین اختلال‌هایی است که جمعیت زیادی ازجمله مردم‌ کشور ما به آن مبتلا هستند.

افسردگی یک تغییر حالت رفتار به صورت مداوم و پایدار است که می‌تواند جنبه‌های مختلف زندگی انسان را در برگیرد. این بیماری با احساس بی‌ارزشی، احساس گناه، احساس تنهایی، ناامیدی، غمگینی، شک و تردید مکرر در کفایت و توانایی‌های شخصی مشخص می‌شود. افسردگی می‌تواند همه افراد را درهر سن و سال و در هر کشور و در هر مرحله‌ای از زندگی مبتلا کند. در بعضی از جوامع این بیماری به یک تهدید تبدیل شده است که متاسفانه ‌ایران اسلامی نیز در بین این جوامع قرار می‌گیرد‌.

آمارهای جهانی حکایت از آن دارد که ایران در بین کشورهای مختلف وضعیت بسیار ناراحت‌کننده‌ای دارد. موسسه گالوپ گزارشی مبنی بر بررسی وضعیت خشنودی و شاد بودن در بین 138 کشور منتشر کرد که بنابراین گزارش،

آندومتریوز

 

آندومتریوز

آندومتریوز ، کاشته شدن و رشد مخاط رحم در خارج از محوطه رحم می باشد که یک بیماری نسبتا شایع در زنان است و از عوارض آن درد لگنی و ناباروری است.

آقای دکتر صفری نژاد، ارولوژیست؛
آندومتریوز
آندومتریوز ، کاشته شدن و رشد مخاط رحم در خارج از محوطه رحم می باشد که یک بیماری نسبتاً شایع در زنان است و از عوارض آن درد لگنی و ناباروری است.
آندومتریوز چیست؟
مخاط رحم همه ماهه پس از ریزش هنگام پریود، مجدداً شروع به رشد می کند. سلولهای مخاط رحم دارای این ظرفیت هستند که در خارج از رحم نیز رشد کنند. رشد سلولهای مخاط رحم در خارج از رحم را آندومتریوز می گویند. محوطه داخل رحم توسط لوله های رحمی به خارج از رحم راه دارد. اگر سلولهای مخاط رحم در خارج از رحم به بافتها بچسبند و شروع به رشد کنند، در اصطلاح گفته می شود که سلولهای مخاط رحمی در محل جدید کاشته شده اند. شایعترین محلهائیکه سلولهای مخاط رحم می توانند کاشته شده و سبب آندومتریوز شوند، عبارتند از: تخمدانها، لوله های رحمی، سطح خارجی خود رحم و روده ها و محوطه داخل لگن. آندومتریوز را می توان در داخل واژن، گردن رحم و حتی مثانه نیز دید. خانم هائی که دارای آندومتریوز مثانه هستند، هنگام عادت ماهیانه، دچار ادرار خونی می شوند، چون همانطور که مخاط رحم هنگام پریود ریزش پیدا می کند، سلولهای مخاط رحم که در داخل مثانه کاشته شده اند نیز ریزش پیدا کرده و سبب خونریزی می شوند. گاها آندومتریوز در خارج از محوطه لگن، مثل کبد، ریه ها و مغز نیز دیده می شود. حتی سلولهای مخاط رحم می توانند در محل بریدگیهای جراحی نیز کاشته شده و رشد بکنند.
چه کسانی مبتلا به آندومتریوز می شوند؟
آندومتریوز می تواند تمامی خانمها در سن تولید مثل را گرفتار نماید. میزان شیوع واقعی این بیماری مشخص نیست، چون بسیاری از خانمهای مبتلا یا مراجعه نمی کنند و یا اینکه تشخیص داده نمی شود. تخمین زده می شود که در آمریکا حدود یک میلیون خانم میتلا به آندومتریوز باشند. آندومتریوز یکی از شایعترین علل درد لگنی و هیسترکتومی (خارج کردن رحم) می باشد. بررسیها نشان می دهند که 50-30 درصد خانم هائی که بعلت ناباروری تحت درمان هستند و تا 80 درصد خانم هائی که دارای درد لگنی می باشند، ممکن است مبتلا به آندومتریوز باشند. بسیاری از موارد آندومتریوز در خانمهای 35-25 ساله تشخیص داده می شوند، ولی این بیماری می تواند دخترها را نیز گرفتار نماید. آندومتریوز پس از یائسگی نادر است. آندومتریوز در خانمهای سفید پوست، قد بلند و لاغر بیشتر دیده می شود. به تاخیر انداختن حاملگی تا سنین بالا یکی از علل مساعد کننده برای آندومتریوز است.
علل آندومتریوز کدامها هستند؟
علت اصلی مشخص نیست ولی عده ای معتقد هستند که هنگام پریود، سلولهای مخاط رحم از طریق لوله های رحمی از رحم خارج شده و وارد محوطه لگن و شکم می شوند. در اصطلاح به این، پریود پسگرد می گویند، یعنی مخاط رحمی که ریزش پیدا می کند بطرف عقب به داخل محوطه لگن و شکم می رود ولی این تنها دلیل نمی تواند باشد، چون بسیاری از خانمها دارای درجاتی از پریود پسگرد هستند، بدون اینکه مبتلا به آندومتریوز شوند. در مواردیکه آندومتریوز در کبد یا ریه دیده می شود، سلولهای مخاط رحم از طریق جریان خون به نقاط مذبور برده شده اند.
علائم آندومتریوز کدامها هستند؟
بسیاری از زنانیکه دارای آندومتریوز هستند، فاقد علائم می باشند. خانمهائیکه دارای علائم هستند، معمولاً مبتلا به درد (معمولاً درد لگنی) و ناباروری می باشند. این درد هنگام پریود تشدید پیدا کرده و سپس بتدریج کاهش پیدا می کند. بعضی خانمها هنگام رابطه زناشوئی، اجابت مزاج و یا ادرار کردن دچار درد می شوند. شدت درد از ماهی به ماه دیگر متفاوت و حتی در یک خانم نیز با گذشت زمان تغییر می یابد. در عده ای با گذشت زمان علائم و درد بدتر شده و در عده ای دیگر علائم تخفیف می یابند. محل درد لگنی بستگی به این دارد که سلولهای مخاط رحم در کجای لگن کاشنه شده باشند. کاشته شدن سلولهای مخاط رحم در عمق لگن و یا در مسیر عبور اعصاب لگنی سبب درد شدید می شود. گاها سلولهای مخاط رحمی کاشته شده ماده ای تولید می کنند که وارد دستگاه گردش خون شده و سبب ایجاد درد می شود. آندومتریوز یکی از علل ناباروری است. علت ناباروری در این خانمها مشخص نیست ولی می تواند منشاء آناتومیک و هورمونی داشته باشد. سایر علائم آندومتریوز عبارتند از: ادرار خونی، اسهال یا یبوست، درد در قسمت تحتانی کمر، پریودهای نامنظم و سنگین و درد در قسمت تحتانی شکم. سایر علائم نادر عبارتند از درد سینه و سرفه خونی (آندومتریوز ریه) و سردرد همراه با تشنج (آندومتریوز مغز)
آندومتریوز و خطر سرطان
عده ای معتقدند که خطر یک نوع از سرطان تخمدان در خانمهای مبتلا به آندومتریوز مختصری افزایش می یابد. این خطر در خانمهای مبتلا به آندومتریوز و ناباروری بیشتر است.
آندومتریوز چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص آندومتریوز با علائم، معاینه، و بررسیهای پاراکلینیک است.
آندومتریوز چگونه درمان می شود؟
آندومتریوز دو روش درمانی دارد: دارودرمانی و جراحی. هدف از درمان کاهش درد بیمار و افزایش قدرت باروری است.