جام جم آنلاین: متاسفانه شیوع دیابت بویژه دیابت نوع 2 طی دهه اخیر افزایش قابل توجهی یافته است. تحقیقات گذشته نشان داده بود که شیوه زندگی ناسالم اعم از تغذیه ناصحیح و عدم تحرک از طریق بروز چاقی باعث افزایش استعداد ابتلا به بیماری دیابت تیپ 2 میباشد. اگرچه چاقی بهطور کلی باعث افزایش ریسک ابتلا به دیابت میگردد، ولی اهمیت چاقی شکمی، حتی بیش از چاقی به تنهایی در این زمینه میباشد؛ اما نکته جالب توجه آن است که تحقیقات جدید نشان داده است که تجمع بیش از حد بافت چربی در ناحیه شکم به همراه میزان استرس بیش از حد که آن نیز از ارمغانهای زندگی امروزی است ، میتواند امکان بروز دیابت تیپ2 را در افراد بااستعداد بالای ابتلا به دیابت افزایش دهد. طی سالهای گذشته توجه زیادی به نقش چاقی در ابتلا به دیابت تیپ 2 صورت گرفته است ولی محققان بر این باورند که استرس ممکن است اهمیت یکسانی در افزایش خطر ابتلا به دیابت در جمعیت با ریسک بالا داشته باشد. در مطالعهای که اخیرا بر روی 62 زن آمریکایی آفریقایی غیردیابتی سالم انجام گرفت، حجم چربی شکمی اندازهگیری شد. علاوه بر آن از افراد مورد مطالعه تست ارزیابی واکنش به استرس به عمل آمد و اندازهگیری قند و میزان آدرنالین خون در واکنش به استرس نیز انجام گرفت. همانطور که میدانیم میزان قند خون بیش از حد طبیعی در حالت ناشتا به عنوان یک عامل خطر اساسی در ایجاد دیابت و نیز بروز بیماری قلبی و عروقی شناخته شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که زنان با تجمع بیش از حد بافت چربی در ناحیه شکم دارای میزان بالای آدرنالین خون و قند خون بالا در هنگام تست استرس و نیز در حالت ناشتا بودند. از طرف دیگر نتایج این مطالعه حاکی از آن بود که در نقطه مقابل، زنان با چربی شکمی اندک و سطح استرس زیاد و نیز زنان با چربی شکمی زیاد و استرس کم، سطح قند خون طبیعی داشتند. تئوری که در رابطه با نقش استرس در افزایش خطر دیابت میتوان مطرح نمود، آن است که افزایش سطح خونی هورمون آدرنالین در جواب به استرس باعث تحریک شکسته شدن چربی و ایجاد اسید چرب آزاد میگردد. اسیدهای چرب آزاد با گلوکز در سطح سلولی به عنوان سوخت بدن رقابت نموده که نتیجه آن پیروزی اسیدهای چرب و بالارفتن گلوکز خون است البته این که چه میزان استرس در بروز دیابت موثر میباشد، مطالعات آتی را میطلبد. نکته عملی: زندگی شهرنشینی که همراه با تغذیه ناسالم و عدم تحرک میباشد باعث شیوع چاقی و بویژه چاقی شکمی گردیده، که اینها از عوامل خطر اصلی در ابتلای به دیابت نوع2 میباشند. علاوه بر این استرس فراوان بویژه در افراد مبتلا به چاقی شکمی استعداد ابتلای به دیابت را بیش از پیش مینماید لذا توجه به کنترل استرس به همراه کنترل چاقی شکمی میتواند نقش اساسی در افراد با ریسک بالای دیابت داشته باشد.
مطالعات نشان میدهند که کنترل کلسترول و فشارخون و جلوگیری از افزایش سطح آنها، راهکاری مهم و اثربخش در پیشگیری از ابتلا به آلزایمر است.
به گزارش ایسنا، پروفسور عمر جویت عضو هیات علمی بخش بیماریهای کودکان دانشکده پزشکی دانشگاه جمهوریت ترکیه اظهار کرد: بیماری بوسه که در نوزادان بیشتر دیده میشود سبب بروز بیماریهای مختلفی در سنین بالاتر میشود. به همین خاطر کودکانتان را زیاد نبوسید.
پروفسور جویت افزود: ویروس epstein-barr که سبب بروز بیماری بوسه یا با نام علمیاش مونونوکلئوز عفونی میشود، پوست را به شدت تحریک میکند.
وی گفت: ۳۰ درصد از کودکان در معرض این بیماری قرار میگیرند ولی در برخی موارد نشانههایی از آن دیده نمیشود.
وی ادامه داد: این ویروس از طریق بوسه از گونه سرایت نمیکند. بلکه باید در پوست زخم یا خراشی وجود داشته باشد که ویروس به داخل پوست نفوذ نماید. این بیماری با بوسههای آبدار و بوسه از لب منتقل میشود. بویژه باید به بوسه افرادی که اعضای خانواده نیستند دقت کرد.
پروفسور جویت یادآور شد: بیماری بوسه ممکن است سبب بروز بیماریهایی نظیر التهاب لوزه، کبد، طحال و بزرگ شدن غدد لنفاوی شود. در افراد ابتلا به این ویروس خستگی مزمن وجود دارد. خصوصا در سنین بالا ریسک ابتلا به سرطان در این افراد بالاست. به همین علت به خانوادهها اکیدا توصیه میکنم که کودکانتان را در آغوش بگیرید ولی نبوسید. به بیگانگان هم اجازه ندهید کودکانتان را ببوسند.