انواع مدیتیشن

به طور کلی دو نوع مدیتیشن وجود دارد:

١) مدیتیشن از طریق تمرکز

٢) مدیتیشن از طریق تفکر

مدیتیشن از طریق تمرکز:

در مدیتیشن از طریق تمرکز فرد توجه خود را بر روی تنفس، تصویر واقعی یا خیالی، یک صدا، کلمه یا عبارتی که به آرامی یا با صدای بلند تکرار می شود (مانترا)، و یا بر حرکات مشخص مانند حرکات تای چی، یوگا ، چی کونگ متمرکز می کند. به دنبال تمرکز، نگرانی و اضطراب محو شده احساس آرامش جای آن را می گیرد. این آرامش اثرات فیزیولوژیک مفیدی بر بدن دارد.

درمدیتیشن از طریق تفکر:

فرد از تمامی توجه خود برای آگاهی استفاده می کند. تفکر درحالت آرامش و به منظور شناخت خویشتن صورت می گیرد و آگاهی از افکار ، احساسات طبیعی، قوه ادراک و احساس به دست می آید. از این طریق سکون و آرامش ذهن ، تسلط بر خویشتن و خونسردی حاصل می شود. یکی از روشهای ساده مدیتیشن پنج دقیقه ای روزانه نوشته سلن ییگر selen yeager استفاده نمائید. در این روش ساده، فقط کافیست شما مکانی آرام وبدون مزاحمت پیدا کنید وبنشینید فراموش نکنید که پشت شما باید مستقیم وبدون خمیدگی(قوز)باشد دستان خود را به حالتی کاملا آرام و راحت در کنار خود قرار دهید، اجازه دهید تا چشمان شما به طرف پایین نگاه کند البته از خیره شدن به زمین خودداری نمایید وبسیار آرام وعمیق ومنظم نفس بکشید، با تمرکزو احساس سرشاراز شکر گزاری ازآفریدگار یا قدرت بی انتها ادامه دهید. اگر کمی افکارشما شناور است اشکالی ندارد،اگر احساس سنگینی چشم داشتید چشمان خود را ببندید، بسیار آرام باشید واین تمرین را هر روز ادامه دهید اگر دو بار در روز این تمرین را انجام دهید و زمان آنرا به بیست دقیقه برسانید بسیار موثرتر خواهد بود.نگران نباشید به راحتی آنرا انجام خواهید داد و تاثیر شگفت انگیز آنرا خواهید دید.

کمال

گوهر   خود   را   هویدا  کن  ،کمال این است و بس

خویش را در خویش پیدا کن ،کمال این است و بس

سنگ   دل   را    سرمه  کن  ،در آسیای رنج  و درد

دیده  را زین سرمه  بینا کن ، کمال این است و  بس

همنشینی  با  خدا   خواهی  اگر    در    عرش    رب

در درون اهل جان جا کن ، کمال  این   است و  بس

هر  دو  عالم    را   بنامت   یک    معما       کرده اند

ای  پسر  حل معما کن ،  کمال  این   است  و    بس

پند  من    بشنو    بجز   با   نفس شوم   بد   سرشت

با  همه عالم مدارا  کن ، کمال   این   است   و    بس

چند   می گویی   سخن  از    درد و   رنج     دیگران

خویش  را ز اول مداوا کن، کمال  این  است  و  بس

سوی   قاف    نیستی   پرواز   کن    بی    پر  و   بال

بی  محابا   صید  عنقا  کن،  کمال  این  است  و بس

چون  به  دست  خویشتن  بستی   تو    پای خویشتن

هم به دست خویشتن واکن، کمال این است و  بس

کوری    چشم   عدو    را،   روی   در   روی   حبیب

خاک ره بر فرق اعداء کن ، کمال این است و  بس

کمال

گوهر   خود   را   هویدا  کن  ،کمال این است و بس

خویش را در خویش پیدا کن ،کمال این است و بس

سنگ   دل   را    سرمه  کن  ،در آسیای رنج  و درد

دیده  را زین سرمه  بینا کن ، کمال این است و  بس

همنشینی  با  خدا   خواهی  اگر    در    عرش    رب

در درون اهل جان جا کن ، کمال  این   است و  بس

هر  دو  عالم    را   بنامت   یک    معما       کرده اند

ای  پسر  حل معما کن ،  کمال  این   است  و    بس

پند  من    بشنو    بجز   با   نفس شوم   بد   سرشت

با  همه عالم مدارا  کن ، کمال   این   است   و    بس

چند   می گویی   سخن  از    درد و   رنج     دیگران

خویش  را ز اول مداوا کن، کمال  این  است  و  بس

سوی   قاف    نیستی   پرواز   کن    بی    پر  و   بال

بی  محابا   صید  عنقا  کن،  کمال  این  است  و بس

چون  به  دست  خویشتن  بستی   تو    پای خویشتن

هم به دست خویشتن واکن، کمال این است و  بس

کوری    چشم   عدو    را،   روی   در   روی   حبیب

خاک ره بر فرق اعداء کن ، کمال این است و  بس