Resident Evil HD Remaster

بازی Resident Evil HD Remaster که در سبک بقا , ترس می باشد که توسط استودیو Capcom ساخته شده شده است و توسط همین استودیو برای PC منتشر خواهد شد . بازی Resident Evil اولین نسخه از این مجموعه بود که توسط شینجی میکامی پدر سبک ترس ساخته شد و در سال 1996 منتشر شده است . در سال 1998 تیمی متشکل از نیروهای ویژه برای بررسی قتل های مشکوک در حومه Racoon city فرستاده شده اند . هنگامی که به منطقه مورد نظر رسیدند توسط گروهی از سگ های …

گزارش از روابط عمومی اداره فرهنگ و ارشاد گیلان

هفته فرهنگ و هنر رشت فرصتی برای تجمیع  فعالیت های مادی و معنوی یک فرهنگ است

جوامع متمدن بشری در طول تاریخ با ایجاد نمادها و اسطوره ها و انتخاب الگوها و ... تلاش کرده اند که مکنونات درونی خود را عرضه دارند و از این طریق ضمن تبادل اندیشه  ذهنی با دیگران ، عملا  به انتقال معلومات  به دیگران؛ از  خود چیزهای ماندگار نیز بجای بگذارند .

همه تمدنهای پیشین تلاش کرده اند که با حفظ «هویت فرهنگی»  خود، در یک  رقابت سالم  و یا مبتنی بر جدال و نزاع در معرفی و برتری سازی در ارزشهای پذیرفته شده جامعه خود گوی سبقت  بگیرند . به تعبیر  دیگری نباید همه فتوحات و شکستها را صرفا از دریچه تعرض  و توسعه کشور گشایی پادشاهان  ببینیم ،  چرا که افرادی چون اسکندر مقدونی وقتی بر تمدن ایرانی دست پیدا می کند ،  مات و مبهوت از عظمت  آن شده و در اولین فرصت آثار مکتوب  و منقول آنرا از این کشور آباد خارج می سازد و یا وقتی تمدن در حال شکل گیری اسلامی با امپراطوری ها و قدرتهای زمانه خود به ستیز  بر می خیزد ،  با استفاده  از اخلاق و تربیت دینی  و دست یابی به علوم جدیده یی که  از طریق شاگردان ائمه معصومین (ع) کشف و اختراع شده ، در برابر عصر جاهلیت  موجود، گسترش  پیدا کرده و تا میانه های اروپای بی  تمدن  پیشتازی می کند جنوب آسیا و آسیای میانه و حتی آفریقا نیز تمدن ساز اسلامی تسلیم شده و مردمان آن دیارها مسلمان می گردند .

 بزرگداشت نمادین و یا  سال گشت ها و مراسم یاد بود ها در واقع  بهانه بیان توانایی ها و استعدادها و            قابلیت هایی هست که در یک دوره زمانی کوتاه با یادآوری آن ، مردم را متوجه « هویت» خود  نموده تا دچار حس « حقارت فرهنگی »  نشده و به داشته های خود افتخار نمایند و اعتماد به نفس ملی پیدا کنند .

یکی از مناسبات فرهنگی زیبا، برپایی هفته های فرهنگی داخلی و خارجی هست که می تواند یک فرصت برای تجمیع  فعالیت های مادی و معنوی یک فرهنگ بوده و او را در یک مقیاس تراز ملی و حتی بین المللی معرفی نماید. هنرمندان و صاحبان اثر و اندیشه، خلاقان و مبتکرین و ورزشکاران و نخبه گان علمی و ادبی و فرهنگی و دیگری پیشه های ماندگار در طول یک هفته با عرضه دست آوردهای خود، در واقع  جایگاه و موقیعت رفیع فرهنگی هنری خویش را با استفاده از رسانه های موجود به  سمع و نظر عموم و خواص  جامعه می رسانند .

 در چنین برنامه های متنوعی ضمن اینکه عموم مردم می توانند از عناصر فرهنگی – هنری و ادبی – ورزشی و ... بهره مند گردند، هنرمندان نیز با عرصه خیال و اندیشه خویش می توانند  معرفی شده و با نمایش آثار  خود در خانه های مردم حضور و تثبیت شوند.

برگزاری هفته فرهنگ و هنر کلان شهر شهرستان رشت، که در واقع پس از پیروزی شکوهمند  انقلاب اسلامی ایران  به رهبری امام خمینی (ره)  در نوع خویش نیز جزو اولین هاست، می تواند در عصر گمگشتگی هویتها           « هویت » گیلانی را در میان همه اقوام ایرانی  برجسته ساخته و در این  رنگ آمیزی ملی رقابت جویانه چشم  نواز شرکت نماید .

 همه کسانی که دلسوزانه ، دل در گرو پیشرفت  و توسعه و آبادانی کمی این استان  بظاهر پیشرفته  را دارند،  باید بدانند که گیلانیان در سبد هزینه خانوار خود یک  بخش اختصاصی از کالای فرهنگی را منظور کرده و از آن بهره می برند . اگرچه  بر اساس معیارهای ملی و بین المللی ، عناصر شناخته شده ایی  چون  سالنهای سینما و تعداد صندلی های آن، تئاتر ها و تماشاگران آن، فرهنگ سراها ، خانه های فرهنگی، کانونهای فرهنگی مساجد و کانونهای فرهنگی و هنری و قرآنی و مطبوعات ما یکی از استانهای پیشرو کشور بوده و یا در زمینه تعداد مسافرین ادواری  طبیعت و سواحل خدادادی و ... گوی سبقت  از دیگران  جسته ایم ، و لیکن  هنوز جا دارد که ما در زمینه های زیر ساختهای جذب توریست  و گردشگر داخلی مضاعف  بکوشیم تا زمزمه های موسیقی گیلکی  و لالایی های  مادرانه گالشی آن به محاق  فراموشی سپرده نشوند و یا اینکه چادرشب های قاسم آبادی و ابریشم سرمایه فزون ما با اجناس بنجل خارجی  تعویض  نشده و صنایع   چوبی و سفالی و فلزی  و ... ما یادگار تمدن گیل  و گیلان و باران وطبیعت زیبای ماباقی بمانند.

شهرستان رشت حداقل در طول 200 سال گذشته بعنوان « دارالمرز »  گیلان و ایران ،  محل اتصال رفت و آمد های تجاری و تفریحی و سیاسی و هنری  و ورزشی بوده و باید همچنان هویت خود را حفظ کند . اگرچه  امروزه ساختمانهای بلند آن ما را به اندیشه  وا می دارد که از حرمت  معماری گیلکی  کدامین عنصر  خود را برجسته ساخته است و ماندگار؟ ولی نباید از انصاف بدور بود که نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران علیرغم  همه نامرادی ها در عرصه بین المللی و داخلی ، از آباد کردن ها  چشم پوشی نکرده و توسعه و آبادانی را سرلوحه همبستگی ملی اقوام و مذاهب کشور قرار داده است.

ما نیز  بمانند همه ملت  غیور و آزاده ایرانی با عزمی راسخ  تحت زعامت ولی امر مسلیمن ، حضرت آیت الله خامنه  یی (حفظه الله تعالی)  در این هفته مسرور از آن هستیم که  می توانیم  استان و شهرهای آنرا معرفی  کنیم و غیرت و مهمان نوازی و ادب و فرهنگ و اخلاق و آثار خود را به عرصه نمایش همگان بگذاریم  .

 امید است همه روسا  و مسوولین استانی و شهرستانی  همچنان  دامن همت  به کمر زده و در برجسته  سازی این رویداد بزرگ فرهنگی و هنری از هیچ کمکی دریغ  ننموده  و نشان دهند که گیلان  و گیلک  و دیلمانی و طالشی و .. در فرهنگ و ادب و هنر تمدن اسلامی ، جایگاه ویژه داشته و حتی ظرفیت  آنرا دارد که در استانهای دیگر و کشورهای حاشیه دریای خزر  نیز مانند « فرهنگ جهانی سازی » به زیبایی درک شود  و از آن غفلت  نکنیم که برای خود پشیمانی  و برای آیندگان قضاوت منفی بجای خواهد ماند.

جا دارد که از تک تک کسانی که به هر نحوی در این رویداد متحول فرهنگی و هنری بگونه ایی زحمت می کشند  قدردانی نموده و از خدای عز و جل  برایشان سعادت و سلامت و عاقبت بخیری استعانت نماییم.

 ان شاالله .

مصطفی شریعتی

وانشان؛ ابیانه‌ای در همین حوالی

باتشکر از خبرگزار ی ایسنا و همچنین سرکار خانم عبدلی

وانشان؛ ابیانه‌ای در همین حوالی

» سرویس:                         استان ها - اصفهان                    

                            کد خبر: 93102211877                        

دوشنبه ۲۲ دی ۱۳۹۳ - ۰۹:۵۱

                        

از برخی خانه‌ها طاق‌ها و دیوارهای فرو ریخته دیده می‌شود، دیگر کاه گل دیوارها بوی نم نمی‌دهد، اما هنوز خورشید چون گذشته با سخاوت بر بام خانه‌ها می تابد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) در گلپایگان، زندگی در روستا رسم خوشایندیست، کوچه‌های پیچ در پیچ و خاکی، خانه‌هایی از خشت و گل و درب‌هایی چوبی با کلون‌های بزرگ دست به دست هم می‌دهند تا زندگی شاعرانه‌ای را در روستا رقم زنند.

حیف است اگر آدم به دامنه کوه‌های زاگرس نزدیک شود ولی روستای "وانشان" را نبیند. کنار امامزاده، جنب نهر آب و وسط میدان روستا، درخت چناری است که بزرگان روستا می‌گویند 900 سال قدمت دارد و به قدری تنومند است که گویا در گذشته علاوه براینکه سایه‌ای بر سر اهالی روستا بوده، بچه‌ها بر روی شاخه‌های آن می‌رفتند و مراسم تعذیه را از آن بالا نگاه می‌کردند.

تا چند سال پیش در هر خانه‌ای از این روستا دار قالی برپا بود و با دست‌های دختران و زنان جان می‌گرفت، اما اکنون گره کور فراموشی به جان تار و پودهای فرش دستباف وانشان افتاده است.

شب‌های زمستان سال‌های پیش این روستا را نمی‌توان فراموش کرد، همان شب‌هایی که بزرگ‌ترها ذغال کرسی را آماده می‌کردند تا خانه خود را همچون دل‌هایشان گرم کنند و سپس ظرف‌هایی پر از نخودچی، کشمش، بادام و گردوی وانشان را بر روی کرسی می‌گذاشتند و با دلی گرم نظاره‌گر زمستانی سرد بودند.

سالهاست که دیگر سرما سرمای قدیم نیست و بچه‌ها که زمانی هیاهویشان زندگی بخش بود دیگر بزرگ شده‌اند و وانشان خاطره‌ آنها شده است.

وانشان جزء روستاهای پرجمعیت بود که در خود سه باب مدرسه و چهار باب حمام را جای داده بود، اما به دلیل مهاجرت بیش از حد اکنون جمعیتی در حدود 500 نفر در آن ساکن هستند و دیگر از حمام‌های روستایی آن خبری نیست و از مدارسی هم که با کمک اهالی آن ساخته شده بود فقط یک مدرسه سالم مانده که آن هم در زمان انتخابات و... استفاده می‌شود.

وانشان در بهار و تابستان به قدری زیبا می‌شود که اگر بگوییم در نیمه اول سال جمعیتش دو برابر می‌شود اغراق نکرده‌ایم. مسئولان ذی‌ربط معتقدند این روستا می‌تواند همچون ابیانه پذیرای گردشگران داخلی و خارجی شود و یکی از زیرساخت‌های گردشگری که انجام شد سنگ فرش تعدادی از کوچه‌های روستا بود، که متاسفانه به دلیل عدم انتخاب سنگ فرش‌های سازگار با آب و هوای منطقه، خیلی زود تخریب شدند و دردسرهای تردد را برای ساکنان به همراه آوردند.

مردم هنوز هم امیدوارند غبار بی‌مهری از چهره تکیده روستا زدوده شود و همتی صورت گیرد تا وانشان هم ابیانه‌ای شود در همین حوالی.

در روستای وانشان آرامگاه تاریخی امامزاده ابوالفتوح قرار دارد که پیشینه آن به قرن دهم هجری شمسی بر می‌گردد. به گفته برخی از اهالی روستا قدمت این امامزاده به بیش از هزار سال می‌رسد آنها درخت عظیم و قدیمی کنار امامزاده را شاهدی برگفته‌های خود می‌دانند. بنای این امامزاده دارای دو بخش الحاقی و اصلی است که بخش اصلی آن مربوط به فضای زیر گنبد و مربوط به دوران صفویه است. همچنین درفضای داخلی گنبد صندوق چوبی و منبت کاری شده‌ای وجود دارد اما به دلیل اینکه این صندوق درون امامزاده وجود دارد مشخص نیست که دستان چه کسی و در کدام دوره آن را ساخته است.

قدمت امامزاده این روستا در درب آن نیز نمایان است چرا که اوج کمال منبت کاری دوران شاه تهماسب صفوی درآن هویداست.

ساخت کتیبه نصب شده بر روی درب را به قاسم حسین خوانساری نسبت می‌دهند و وقف کننده آن را امام جلال الدین می دانند که وی نیز در سال ۹۸۴ه.ق از طرف شاه تهماسب بیگلر بیگ منطقه(فرماندار) شد.

بابادودورشاه(برج دیدبانی روی کوه دیگا)، چشمه لمبی(یک چشمه)، چشمه مورا(گردوکونی یا ماهور)، کوه دزی، دیگا، کوه محد حیدر، قلعه جمال، سدکرا( آرامگاه سید کرار)، مقبره پهلوان علی، برج حاج فرج‌الله، مزرعه امیریه و قلعه وانشان سایر اماکن دیدنی‌ است که می‌توان در این روستا مشاهده کرد.

وانشان در 12 کیلومتری جنوب گلپایگان و 15 کیلومتری شمال شهر خوانسار و در کنار کوه "تیر" قرار دارد.

تهیه از: فاطمه عبدلی، خبرنگار ایسنای اصفهان

مدیریت مالی پیشرفته

فصل اول : مدیریت دارایی های جاری

سرمایه گذاری با بالا ترین مقدار سود خالص در هر دوره مالی سرمایه گذاری است که بالاترین خالص ارزش فعلی را بدست می دهد. سرمایه گذاری های خالص با ارزش فعلی مثبت دارای سود خالص مثبت و سرمایه گذاری خالص با ارزش فعلی صفر دارای سود صفر و سرمایه گذاری های ارزش فعلی خالص منفی  دارای سود خالص منفی هستند.

مثال: اگر خواهان بازده 10 % روی مبلغ سرمایه گذاری 000/000/10 ریال باشیم باید حداقل چه مبلغی در سال دریافت کنیم.

000/000/1 = 10 % × 000/000/10

و هر مبلغی بیش از 000/000/1 ریال ارزش فعلی خالص مثبت و هر مبلغی کمتر از 000/000/1 ریال خالص ارزش فعلی منفی ایجاد می کند.

نرخ بازده داخلی ( درونی IRR ) : نرخ بازده داخلی که با IRR نشان داده می شود با تقسیم جریان نقدی بر مبلغ سرمایه گذاری اولیه محاسبه می گردد

بسیاری از تصمیمات در مورد موجودی ها بر اساس حداقل کردن هزینه صورت می گیرد

مبلغ اولیه سرمایه گذاری-(هزینه سالیانه-جریان نقدی سالانه)(t-1)= سود خالص

مبلغ اولیه سرمایه گذاری×k+(هزینه نقدی سالانه )(t-1)=هزینه کل

انواع موجودی ها: سه نوع موجودی اصلی در شرکتها عبارتند از :

1-   موجودی مواد خام      2- موجودی کار در جریان ساخت      3- موجودی کالای ساخته شده

موجودی مواد خام:شامل کالاهای خریداری از سایر شرکتهاست که از آن برای ساخت محصول استفاده می شود .

موجودی کار در جریان ساخت:شامل کالاهای است که در فرآیند تولید جهت تکمیل شدن قرار می گیرند

موجودی کالاهای ساخته شده: کالاهای هستند که فرآیند تکمیل آنها کامل شده و آماده فروش می باشند .

این طبقه بندی به نوع فعالیت شرکت بستگی دارد مثلاً زغال سنگ برای یک شرکت معدنی که آنرا استخراج می کند کالای ساخته شده و برای ذوب آهن مواد اولیه یا تیر آهن برای ذوب آهن کالای ساخته شده در حالی که برای یک شرکت ساختمانی مواد اولیه است.

دو ویژگی اصلی همه موجودی ها:

ü    برای بدست آوردن آنها هزینه باید کرد

ü    برای نگهداری آنها نیز هزینه باید کرد(هزینه بیمه ، هزینه تعمیرات )

متوسط سرمایه گذاری:در یک قلم کالا وجه نقد مورد نیاز برای خرید هر واحد کالا(c) ضربدر متوسط مقدار موجودی در هر زمان (Q) می گردد.

بقیه مطالب در ادامه صفحه

میراث فرهنگی ما با این تخریب ها نه رقاء و نه بقاء خواهند داشت

این میراث فرهنگی با این تخریب ها نه رقاء و نه بقاء خواهد داشت

مسولین اجرایی ،قضایی ،انتظامی و آحاد مردم درحفظ و شناسایی آثار و مواریث فرهنگی کشور تکلیفی خطیر دارند متاسفانه پراکندگی قوانین ،فقدان قوانین جامع و اثربخش ،واشکالات (گرد و خاک و غبار سیاهی )فراوانی که بر قوانین 83ساله عتیقات ایران نشسته اهم مواردی است که رشته یکپارچگی میراث بزرگ و سترگ ایران باستان را از هم دریده است.تا کنون مسولین انتظامی در صیانت از مواریث نسبت به مسولین اجرایی و متولیان میراث نقش پر رنگ تری داشته اند و حقیقت انکارناپذیر اینکه اگر حضور مقتدرانه نیروی های انتظامی و نظامی نبود در شهرها و آبادی های کشور باید شاهد ...شنبه بازاری برای حراج حضوری مواریث کهن این سرزمین می بودیم.انتظار ما برای تدوین قانونی جامع و مانع ناظر به میراث فرهنگی کشور و تدبیر اندیشی های مسولین برای وقوف مردم به ارزش های فرهنگی و تاریخی آثار تاریخی لااقل تا کنون سودی نبخشیده است.میراث فرهنگی براساس ماده 2 قانون اساسنامه میراث بتاریخ  28/4/67 هدف را عبرت ازحرکت فرهنگی انسان و بقاء و رقاء هویت و شخصیت فرهنگی جامعه بیان داشته است.آنچه امروزخاطر مبارک میراث را می رنجاند حلقه مفقوده این هدف ،بی تحرکی و عدم بقاء مواریث فرهنگی و محو هویت های تاریخی است. کافر گنبد قزوین تنها یک نمونه از هزاران اثر درحال محو و نابودی در این سرزمین است.قزوینی که ادعا می شود بیشترین آثار ثبت شده درفهرست میراث درکشور را به خود اختصاص داده است.اما این بنای برجی 8ضلعی با ازاره سنگی و دیوارهای آجری بر روی صفه‌ای وسیع  که در شمال روستای نیاق شهر قزوین واقع شده است. ما را مایوس ساخته است.این برج دارای سه ورودی در شمال، شرق و غرب می‌باشد. در ضلع جنوبی این بنا محراب ساده‌ای ایجاد شده است.در وسط هر ضلع از داخل بنا طاق‌نمایی به شکل قوس تیزه‌دار ساخته شده که نسبت به سطح اضلاع 8ضلعی برجسته‌تر می‌باشند. بقایای پوشش گنبد مدوری که به کمک طاق‌نماها و پاباریک‌ها شکل گرفته، دیده می‌شود که احتمالاً پوشش دوم آن مخروطی بوده است.به نظر می‌رسد این بنا از آثار دوره سلجوقی و مدفن یکی از بزرگان فرقه اسماعیلیه باشد.شماره ثبت این اثر 5487 و تاریخ ثبت درفهرست ملی 25 اسفند سال 1380 می باشد.