1)اگر مجوز 6 موسسه ای که در لیست انتظار کسب مجوز هستند صادر نشود چه بر سر 94هزار میلیارد سرمایه مردم که در این موسسات سرمایه گذاری شده است می آید؟
2)چرا با وجود تاکیدات بانک مرکزی،صدا و سیما و رسانه ها باز هم بعضی از موسسات به فعالیت خود ادامه می دهند؟
3)مطابق با قانون خصوصی سازی و قانون اساسی ،نهاد یا بنگاه خصوصی نمی تواند با حمایت "اشخاص حقبقی یا حقوقی دولتی" ادامه فعالیت بدهد. پس چرا بعضی موسسات به اصطلاح خصوصی با دست بردن به بیت المال تشکیل ،اداره و حمایت شده اند؟ در واقع چگونه می توان انتظار داشت که نهاد خصوصی با نهاد شبه دولتی دولتی رقابت کند؟
4)درصد سودی که این موسسات غیر مجاز ارائه می کنند خلاف عرف ،قانون و شرع می باشد اما فعالیت این موسسات ادامه پیدا می کند. به چه علت فعالیت این موسسات غیر مجاز ادامه پیدا می کند؟
*میراث فرهنگی ثروت فرهنگی نیست صلابت فرهنگی است
میراث فرهنگی اگرچه سرمایه عمرطولانی بشراست اما سرمایه و ثروت محسوب نمی شود.سرمایه و ثروت فناپذیرودربازارسود وزیان کارآیی دارند اما میراث فرهنگی نماد صلابت و استواری،هیبت و هویت ملت ها است.میراث مجموعه ارزش هایی است که به عنوان دستآورد بشر درطول تاریخ بحساب می آید. دراین حالت میراث فرهنگی نماد و صلابت مجموع ارزش هایی است که که از بشرگذشته به ما رسیده است.از این منظر میراث فرهنگی را نباید سرمایه ی فرهنگی برشمرد. میراث فرهنگی نبوغ خلاقانه ،ملتها هستند."میراث" اگرچه دردر لغت به معنی آن چیزی است که به ارث رسیده است اما در اصل ارث و سرمایه نیست.میراث فرهنگی متعلق به همه بشر در همه عصرودوران ها است.آثار تاریخی میراث و هویت نه یک ملت که همه ملتها و ملیتها است و باید از آنها حفاظت شود، برای حفظ انسجام اجتماعی ملت ها، میراث فرهنگی یک موضوع جدی است وبه همین دلیل بخش قابل توجهی از تلاش های انسان دوستانه یونسکو در این مسیر انجام می شود.
کشورها سیاست خارجی خود را بر اساس تامین منافع ملی خود تعریف می کنند واین جزء لاینفک دیپلماسی در دنیا است تاریخ نشان می دهد همواره روسیه ایران را قربانی منافع خود کرده است وشاید بتوان گفت شوروی و بریتانیا بیشترین ضربه را برپیکر نحیف ایران وارد کرده اند اما اینکه ما سیاست خارجی خود را بر منافع ملی روسیه گره زده ایم نشان می دهد که از تاریخ درس نیاموخته ایم ودراین درس بسیار ضعیف ایم نمی دانم یک کشور چند بار از کشور دیگر باید لطمه بخورد تامتوجه شود .
ایران برای روسیه یک سرمایه هست برای چین . امارات .قطر. هم همین طور اما آیا انها هم برای ما سرمایه محسوب می شوند در اینکه آمریکا دشمنی خطرناکی برای ما هست حرفی نیست اما سوال این است آیا روسیه یک دوست واقعی است؟!
ما تا زمانی که از ترس وابستگی به آمریکا به روسیه روی آورده ایم برای روسها یک سرمایه وگنجی بزرگ به شمار می آییم و آنها در چانه زنی های خود با دنیا همواره ایران را قربانی کرده اند روسها در مسائل مهمی مثل حقوق دریای خزر و تاخیر در راه اندازی نیروگاه بوشهر و بحث سامانه اس300 و... نشان داده اند که به چه اندازه می توانند خطرناک باشند واین ما هستیم که به خاطر مشکلات داخلی نمی توانیم یک توازن پایدار ایجاد کنیم شاید این ضرب المثل روسی به کار ما بیشتر بیاید :«فقط یک روس میتواند دوست یک روس باشد»
ما باید با دنیا به یک نفاهم پایدار برسیم تا همواره به عنوان یک گاو شیر ده برای بعضی از قدرت ها این قدر بی اهمیت نشویم چین دارد همان بازی سیاسی را با ما بازی می کند که روسیه سالها از قبل آن نان خورده است