معنی شعر علی شیر خدا کلاس ششم

علی آن شیرخدا شاه عرب	الفتی داشته با این دل شب
حضرت علی کسی است که در را خدا همچون یک شیر شجاع می جنگید وبرترین مرد عرب بود و با تاریکی شب انس و الفت داشت.
شب ز اسرار علی آگاه است	دل شب محرم سرالله است
شب از رازهای علی باخبر است،تاریکی شب محرم رازهای الهی است.
شب شنفته است مناجات علی	جوشش چشمه ی عشق ازلی
شب صدای دعا و مناجات علی (ع)و همچنین عشق الهی که مانند چشمه ای در وجود او می جوشد شنیده است.
کلماتی چو در آویزه ی گوش	مسجد کوفه هنوزش مدهوش
دعاهایی که علی میکرده هنوز در گوش مسجد کوفه مانده است و او را از خود،بیخود می کند.
فجر تا سینه ی آفاق،شکافت	چشم بیدار علی،خفته نیافت
خورشید از افق بالا آمده است و سینه ی آسمان را شکافت ولی چشم علی هنوز بیدار بود و به خواب نرفته بود.
ناشناسی که به تاریکی شب	می برد شام یتیمان عرب
علی همان کسی است که در تاریکی شب به صورت ناشناس برای یتیمان غذا می برد.
عشق بازی که هم آغوش خطر	خفت در خوابگه پیغمبر
انسان عاشقی که خطر کرد وشب به جای پیامبر در رختخواب او خوابید.
آن دم صبح قیامت تاثیر	حلقه ی در، شد از او دامن گیر
در آن سحرگاه شگفت انگیز، حلقه ی در،دست به دامن علی شد.
دست در دامن مولا زد،در	که علی بگذر  از ما مگذر
در، دست به دامن علی شد که ای علی از رفتن صرف نظر کن .واز من عبور نکن.
شبروان ، مست ولای تو علی	جان عالم به خدای تو
یا علی عارفان مدهوش ولایت تو هستند.جان جهانیان به فدای توباد.

http://bia2sheshom.blogfa.com

درس هایی از مرحوم شیخ رجبعلی خیاط (نکوگویان)

« داد بی کسی بزن »

جناب شیخ می فرمود :

 « وقتی شب ها برای گدایی مؤفق شدی ، داد بی کسی بزن

 و عرضه بدار : خداوندا ، من قدرت و توان مبارزه  با نفس 

 اماره را ندارم ، نفس ، مرا زمین گیر کرده ، به دادم

 برس ، و مرا از شر نفس امّاره رهایی بخش !

و اهل بیت را واسطه کن . »

 «فلسفه توسل به اهل بیت»

جناب شیخ می فرمود :

 « غالب مردم نمی دانند توسل به اهل بیـت برای چیست؟ آنها

 برای رفع مشکلات و گرفتاریهای زندگی به اهل بیت متوسل 

 می شوند ، در صورتیکه ما برای طی کردن مراحل توحید

 و خداشناسی باید در خانه ی اهل بیت برویم . راه

 توحید صعب است و انسان بدون چراغ و راهنما

 قادر به طی کردن این راه نیست . »

 «اول پول نمک را بدهید»

 یکی از ارادتمندان شیخ می گوید: جمعی بودیم که همراه شیخ

 به قصد دعا و مناجات به کوه «بی بی شهربانو» رفتیم. نان

 و خیاری گرفتیم و از کنار بساط خیار فروش، قدری نمک

برداشتیم و بالا رفتیم، آنجا که رسیدیم شیخ گفت:

« برخیزید برویم پایین که ما را برگرداندند .

می گویند: اول پول نمک را بدهید، بعد

بیایید مناجات کنید » !!

مناجات سحر

مناجات سحر

صلا زدند که برگ صبوح ساز کنید
به ساز مرغ سحر ترک خواب ناز کنید
می‌خمار شکن می‌دهند کز سرها
خمار چون شکن زلف یار باز کنید
سرود بدرقه‌ی کاروان شب خوانید
در ای قافله‌ی صبح پیشواز کنید
به ساز زهره، سماوات می‌دهد پیغام
که گوش دل به مناجات اهل راز کنید
وضو به چشمه‌ی صهبای صبحدم سازید
به سوی قبله‌ی میخوارگان نماز کنید
چو بلبلان بهاری به اهتزاز نسیم
هوای شور و نوایی به سوز و ساز کنید
یگانه راز و نیاز قبول اهل دل است
دو گانه‌ای که به درگاه بی‌نیاز کنید
سر نیاز فرود آورید و نذر قبول
به زیر قبه‌ی این بارگاه ناز کنید
نگین خاتم جم در نماز می‌بخشند
نظر به حلقه‌ی رندان پاکباز کنید
یگانه راز عروج مقام قرب اینست
که از گروه عزازیل احتزاز کنید
به زلف یار اگر دست یافت آه سحر
بسا که پرچم عزت به اهتزاز کنید
یکی است نغمه اگر زخمه‌ها به زیر و بم است
به پرده‌های حقیقت رهِ مجاز کنید
اگر به ساز دل شهریار گوش دهید
جهان پر از طرب و شور و شاهناز کنید

مناجات نامه خواجه عبدالله انصاری

 

خواجه عبدالله انصاری

• «الهی!دانایی ده که از راه نیفتیم و بینایی ده که در چاه نیفتیم.»

• «الهی!آفریدی رایگان و روزی دادی رایگان، بیامرز رایگان که تو خدایی نه بازرگان.»

• «الهی!بنیاد توحید ما خراب مکن و باغ امید ما بی‌آب مکن.»

• «الهی!می‌بینی و می‌دانی و برآوردن می‌توانی.»

• «الهی!بود و نابود من تو را یکسان، از غم مرا به‌شادی رسان.»

• «الهی!حاضری چه جویم، ناظری چه گویم.»

ای عزیز! بدان که حرص انسان بر سه جیز است: از وقت پیش میخواهند از قسمت بیش میخواهند و آن دیګران را، از آن خویش میخواهند

در طفلی پستی، در جوانی مستی و در پیری سستی، پس کی خدا را پرستی؟

ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻧﺎﻣﻪ

مناجات 1

الهی! الهی نور تو چراغ معرفت بیفروخت دل من افزونی است. گواهی تو ترجمانی من بکردند ندای من افزونی است. قرب تو چـــراغ وجد بیفروخت. همت من افزونی است. بود تو کار من راست کـــرد بود من افزونی است.

الهی! از بود خود چه دیدم مگر بلا و عنا؟واز بود تــــو همـــه عطاست و وفا! به بر پیدا!و بکرم هویدا. نا کرده گیر کرد رهی. و آن کـــن که از تو سزا.

مناجات 2

الهی! نـــام تو مــا را جواز! و مهــــــر تو ما را جهــاز!

الهی! شنــاخت تو ما را امان! و لطف تو مـــا را عیـــان ـ الهی! فضـــل تـــو ما را لوا,کنف تــــو ما را ماوی !

الهی! ضیعفان را پناهی قاصدان را بـــر سراهی مومنـــــان را گواهی چه بود که افزایی و نکاهی؟

الهــــی! چه عزیز است او که تو او را خواهی! ور بگریزد او را در راه آریی. طوبی آنکس را کـــه تو او رایی! آیا که:تا از ما خــــود کرایی؟

مناجات 3

تو را که داند؟که:تو را((تو))دانی تو را نداند کس. تو را تو دانی بس!ای سزاوار ثنای خویش! و ای شکرکننده عطای خویش! رهی به ذات خود از خدمت تو عاجز و به عقل خود از شناخت منت تو عاجز و به کل خود از شادی به تو عاجز و به توان خود از سزای عقل تو عاجز

کریما! گرفتار آن دردم که تو درمان آنی بنده آن ثنایم که تو سزای آنی من در تو چه دانم؟ تو دانی!تو آنی که گفتی من آنم!آنی.

مناجات 4

الهی! نمی توانیم که این کار بی تو به سر بریم. نه زهره آن داریم که از تو بسر بریم هر گه که پنداریم که رسیدیم از حیرت شما روا سر بریم.

خـــــداوندا! کجا باز یابیم آن روزکه تو ما را بودی و ما نبــودیم تا باز به ان روز رسیم میان آتش و دودیم اگـــر بدو گیتی آن روز یابیم بر سودیم ور بود خود را در یابیم به نبــود خود خشنودیم.

مناجات 5

الهی! از آنچه نخواستی چه آیــــد؟ و آن را که نخواندی کی آیــد؟ تا کشته را از آب چیست؟ و نا بایسته را جواب چیست؟ تلخ را چه سود اگر آب خوش در جوار است؟ و خار را چه حاصل از آن که بوی گل در کنار است؟

مناجات 6

الهی! گر زارم در تو زاریدن خوش است ور نازم به تو نازیدن خوش است. الهی!شاد بدانم که بر درگاه تو می زارم بر آن امیـــد آن که روزی در میـــدان فضل بتو نازم تو!من بپذیری و من با تو پردازم ـ یک نظر در من نگری و دو گیتی به آب انـــدازم.