تدبیر و اولویت های آقای استاندار

بعد از انتصاب جناب آقای رضایی بابادی بعنوان استاندار کرمانشاه و در ابتدای ورود ایشان به استان از یک سو آنچه که در دیدارهای پرترافیک و جنب و جوش فعالان اجتماعی ، اقتصادی ، سیاسی و فرهنگی با ایشان مورد تاکید استاندار محترم قرار گرفت،ارائه برنامه مدون از جانب آن افراد و گروه ها بوده.
چراکه بنظر میرسد شکاف میان آنچه که هست و آنچه که باید باشد آنقدر عمیق و آشکار بود که دیگر نیازی به توضیح مکررات نداشت ،بلکه باید برنامه هایی ارائه میشد تا راه علاج و درمانی برای واقعیت های ناخوشایند موجود همچون بیکاری ، اعتیاد ، طلاق ، حاشیه نشینی ، تعطیلی اقتصاد شهری ، عدم رونق تولید و تجارت ، نبود سرمایه گذاری کارآفرینی و... تجویز گردد.
چراکه در چنین حالتی قلب و ذهن هر انسان سالمی نمی تواند آرام باشد و او را به تکاپو وادار نسازد و توجه ذهنی او را به این مسائل موجب نشود .این واقعیت های ناخوشایند در استان کرمانشاه به مثابه امراض کشنده ای هستند که میتواند هر جامعه ای را کاملا پژمرده نماید.
از سوی دیگر مردم ، فعالان سیاسی و اجتماعی و هواداران دولت تدبیر وامید نیز همزمان پیگیر و در انتظار بودند تا اولویت ها و تدابیر آقای استاندار را برای اداره ی استان در چارچوب برنامه امید آفرین متوجه شوند .
استاندار محترم در تشخیص موضوع و مسئله اصلی و مشکل آفرین استان که همان بیکاری و آسیب های اجتماعی ناشی از آن بود، موفق نتیجه گیری کرد و به تشخیص صحیح رسید و اعلام نمود که برنامه و اولویت اصلی من در این استان رفع بیکاری و ریشه کنی آن است تا جایی که گفته بود اگر کسی بتواند در این استان حتی یک شغل هم ایجاد کند من دست او را میبوسم.

مریم عبدالحسینی (دانشجوی مدیریت مالی)12

هرکول پوآرو : هر وقت یک واقعیتی از یک
واقعیت دیگه ای پشتیبانی میکنه یعنی هیچ کدوم واقعیت نداره …!!!
راز قطار آبی ….. The Mystery of the Blue Train

لـئـون(ژان رنـو):ایـن گـلـدون تـنـهـا دوسـتـمـه،
هـمـیـشـه سـبـزه، سـاکـتـه، مـثـلـه خـودمـه,ریـشـه نـداره!
مـاتـیـلـدا: اگـه واقـعـن دوسـتـش داری تـو زمـیـن بـکارش تـا ریــشـه داشـتـه بـاشـه…
Léon: The Professional-1994

دوستانت را نزدیک خودت نگه دار اما
دشمنانت را نزدیک تر
"ویتو کرلئونه_ پدرخوانده"

می دونی اشکال زندگی واقعی چیه؟
تو لحظات حساس موسیقی نداره!
دیالوگی ماندگار از فیلم مرد کابلی

روش های صحیح مطالعه

بار‌ها شنیده‌ایم که دانشجو و یا همکاری می‌گوید: دیگرحال و حوصله خواندن این کتاب را ندارم یا هر چقدر میخوانم مثل اینکه کمتر یاد می‌گیریم یا ده بار خواندم و تکرار کردم ولی باز هم یاد نگرفتم. براستی مشکل چیست؟ آیا برای یادگیری درس واقعا باید ۱۰ بار کتاب را خواند؟ مطمئنا اگر چنین باشد، مطالعه کاری سخت و طاقت فرسا است. اما واقعیت چیزی دیگر است. واقعیت آن است که این گروه از فراگیران، روش صحیح مطالعه را نمی‌دانند و متاسفانه در مدرسه و دانشگاه هم چیزی راجع به چگونه درس خواندن نمی‌آموزند. برای داشتن مطالعه‌ای فعال و پویا نوشتن نکات مهم در حین خواندن ضروری است تا برای مرور مطالب، دوباره کتاب را نخوانده و در زمانی کوتاه از روی یادداشتهای خود مطالب را مرور کرد. خواندن بدون یادداشت برداری یک علت مهم فراموشی است. روشهای صحیح مطالعه، مطالعه و یادگیری مزایای شیوه صحیح مطالعه: ۱- زمان مطالعه را کاهش می‌دهد. ۲- میزان یادگیری را افزایش می‌دهد. ۳- مدت نگهداری مطالب در حافظه را طولانی‌تر می‌کند. ۴- بخاطر سپاری اطلاعات را آسان‌تر می‌سازد. ۶ روش صحیح مطالعه ۱- خواندن بدون نوشتن: روش نادرست مطالعه است. مطالعه فرآیندی فعال و پویا است و برای نیل به این هدف باید از تمام حواس خود برای درک صحیح مطالب استفاده کرد. باید با چشمان خود مطالب را...........

زندگی کن حتی با رنج

توّهم تغییر همه ی واقعیت ها و آرزوی سازگار نمودن دور گردون با خوشایندها و مطلوب ها (به تعبیر شاعرانه ی حافظی)، جنباندن حلقه ی نا ممکن است. از این رو حافظ توصیه می کند: "نگر تا حلقه ی ناممکن نجنبانی". اما گویا مسئله بغرتج تر می شود. آدمی وقتی به ضعف ها و سستی هایش پی می برد و آگاه می شود که نمی تواند بر رویدادها اثر بگذارد، آگاهی اش از تغییر ناپذیری واقعیت، چیزی از بار رنجش نمی کاهد. با این همه، آدمی تمایل دارد بزیید و در متن هستی حضوری موثر، شادمانه و امیدوارانه داشته باشد. زیرا در مقابل رنج، جوانه ی "امید" نیز در عمیق ترین لایه های وجودی انسان کاشته شده است. تا جایی که شکوفه های آن به برگ و بار می نشیند و جان آدمی را گلستان می کند. امید، آدمی را به اندیشیدن به شیوه های درست مواجهه ی با واقعیت های ناگوار تشویق می کند.  امید، فرصتی فراهم می کند تا راه ها و شیوه های نو خلق شود.  امید، گشودگی دورن به سوی بیرون است. مجالی برای تمرین است تا آدمی بتواند "زیستن علی رغم رنج" را تجربه کند. چنین است که نحوه ی واکنش و مواجهه ی با واقعیت های ستبر و تغییر ناپذیر، مسئله ای است تاریخی و همیشگی در مسیر زندگی. 

اما هنوز، مسئله این است: با رنج های چاره ناپذیر چگونه می توان برخورد کرد؟ چگونه می توان در طوفان، زندگی آرام و در بی قراری ها، بودنی برقرار داشت؟ چگونه می توان در دریایی از رنج، شنا کرد و چگونه می توان علی رغم رنج زیست؟

می گفتند نمی توانیم

رهبر انقلاب در بازدید از مپنا (۹۳/۰۲/۱۰) خاطره‌ای از دهه ۶۰ تعریف کردند که برخی از مسئولان برای اجرای پروژه‌ها «میگفتند آقا! نمیشود... ما نمیتوانیم» ولی آن کار با اتکا به خداوند و نیروی داخلی انجام شد. در این مطلب به ۷ نمونه از مثال‌های رهبر انقلاب از انجام نشدنی‌ها از نظر برخی صاحب‌نظران داخلی و تحقق آن‌ها اشاره شده است.

 میگفتند پیروزی انقلاب شدنی نیست

  میگفتند نمیتوانیم سیلو بسازیم

 میگفتند نمیتوانیم سد بسازیم

  میگفتند برای ساخت بزرگراه مدیر پروژه نداریم

 میگفتند پیشرفت در سلولهای بنیادین واقعیت ندارد

 میگفتند ساخت سانتریفیوژ واقعیت ندارد

 میگفتند نمیتوانیم نیروگاه بسازیم

 توضیح اینکه فرمایشات حضرت آقا در مورد بحث های فوق در ادامه مطلب می باشد