السلام علیک یا رسول الله یا خاتم النبیا یا محمد مصطفی!!!

السلام علیک یا رسول الله یا خاتم النبیا یا محمد مصطفی!!!

من میبالم که بعد از 1400سال از بعثت شما میگویم:اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمد رسول الله و می دانم نور حق پر فروغ وبی پایانست ،

یا رسول الله من شرمسارم که به عنوان یک مسلمان نتوانستم ذره ای کوچک از تجلی سنت وآیینتان باشم ،ومن به بزرگی وعظمت خداوند ایمان آوردم و این هم حاصل زحمات شما و اهل بیت شماست، ای رسول خدا می دانم اگر دراین زمان شما حاضر بودید با رافت اسلامی ومهربانیتان که آن هم قدری از ذات حق تعالی است با آن بنده ای از بندگان خدا که دست به قلم شده وبه صاحت مقدس شما اهانت کرد برخورد میکردید . اما چه سود که آن شخص  از جهالت خود دست به این عمل ناپسند زده است.

ومن ازخداوند بزرگ برای تمامی بندگان الخصوص خودم طلب مغفرت دارم  واین اقدام اخیر نشریه چارلی هاب و حامیانشان را محکوم می کنم.

((ید الله فوق ایدیهم))

جانشین فرماندهی پایگاه شهید مطهری

امام زمان (عج) از منظر قران

از دو دسته آیات قرآن، می توان برای وجود حضرت ولی عصر(عج) و ظهور آن حضرت استفاده کرد: البته باید دانست که قرآن به صورت کلی سخن می گوید و برای تشریح و تفسیر آن باید به سراغ آگاهان از حقایق قرآنی ـمعصومان(ع) ـ رفت که “الراسخون فی العلم” (آل عمران۷) هستند. به عبارت دیگر، وظیفه و مسئولیت روشنگری و بیان مقصود آیات قرآن به حجت های الهی واگذار شده است. (حدیث ثقلین، مستدرک حاکم، ج ۳ ، ص ۱۴۸، طبع داردالمعرفه، بیروت)

۱ ـ آیاتی که ضرورت وجود حجت الهی را در زمین بیان می کنند.
از نظر قرآن کریم، در طول تاریخ زندگی بشر، هیچ گاه زمین از حجت خدا خالی نبوده و خداوند برای هر امتی فردی مناسب را برگزیده تا انسان ها را در راه رسیدن به کمال مطلوب رهنمون باشند؛ چنان که خداوند سبحان فرمود: «إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ ۖ وَلِکُلِّ قَوْمٍ هَادٍ» (به درستی که تو بیم دهنده ای و برای هر جامعه راهنمایی هست. رعد/۷)
پس همواره یک بیم دهنده و هدایتگر در جوامع انسانی حضور دارد که از جانب خدا برگزیده شده است. امام صادق(ع) در تفسیر آیه یاد شده فرمود: «در هر زمانی امامی از خاندان ما وجود دارد که مردم را به آنچه رسول الله آورده (دین اسلام) هدایت می کند». («و فی کل زمان امام منا یهدیهم الی ما جاء به رسول الله (ص) » (مجلسی، بحارالانوار، ج ۲۳ ، ص ۵)
از مجموع این آیه و روایت، ضرورت وجود حجت الهی به عنوان هدایت گر در هر عصر، به خوبی فهمیده می شود.
دلیل دیگر بر ضرورت وجود امام معصوم در جامعه این است که قرآن مبین و مفسر لازم دارد و به جز امام معصوم کسی به تمام معانی و خصوصیات آیات قرآن از محکمات و متشابهات آگاه نیست. پس به حکم عقل قطعی پس از رسول، امام معصوم لازم است. (بانوی اصفهانی، سیده نصرت امین، مخزن العرفان در تفسیرقران، ج ۳، ص ۳۹، توضیح آیه ی ۴۴ ،نحل)
امامان معصوم(ع) مایه آرامش و امنیت هستی و واسطه فیض الهی هستند و نعمات و برکات خداوند متعال به واسطه آنها و به یمن حضورشان به انسان ها داده می شود، که اگر لحظه ای برکت وجودشان نباشد، زمین اهلش را فرو می برد. (در بحارالانوار، به مقوله ای لزوم وجود همیشگی رهبر آسمانی بر می خوریم. (مجلسی بحارالانوار، ج ۲۳ ، ص ۵۶))
اما این که مصداق این امام معصوم کیست و چه هویتی دارد،‌روایات فراوانی وارد شده که بیان می دارند این فرد امام مهدی(ع) فرزند امام حسن عسکری(ع) است و … . ( ر.ک: صافی، لطف الله، منتخب الاثر؛ طبرسی نوری، میرزا حسین، النجم الثاقب؛ مجلسی بحارالانوار)

۲ـ آیاتی که بشارت به حکومت صالحان و مومنان بر روی زمین می دهد:
براساس ده ها آیه از قرآن کریم موضوع ظهور حضرت مهدی(عج) قابل استناد است. تمرکز غالب این آیات بر بشارت به بندگان صالح و مستضعف برای بازستادن حق خود و رسیدن به قدرت و ایجاد یک حکومت واحد جهانی مبتنی بر حق و عدل و غلبه اسلام بر تمامی مکاتب و ادیان است. قرآن کریم از یک سو بیان می کند این بشارت در بعضی کتب آسمانی دیگر هم آمده است: «و همانا در زبور بعد از ذکر (تورات) نوشتیم که زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد». («وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ» ، انبیاء /۱۵۰)
از سوی دیگر این بشارت را به اراده خداوند استناد می دهد: «و خواستیم بر مستضعفان روی زمین منت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان گردانیم»(قصص/۵) این آیات بشارت به ظهور می دهند که در تفسیر آنها روایات زیادی وجود دارد.
در آیه ای دیگر خداوند حکومت و جانشینی مومنان و صالحان را به عنوان «وعده ی الهی» بر بندگان با ایمان خود بیان می کند و امنیت و آرامش را مژده می دهد: «خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند، وعده داده است که حتماً آنان را در این زمین جانشین (خود) قرار دهد و آن دینی را که بر ایشان پسندیده است، به سودشان مستقر کند و بیمشان را به امنیت مبدل گرداند تا مرا عبادت کنند و … ». (نور ۵۵)
روایات معصومان (ع) این آیه را بر حضرت حجت ولی عصر‌ (عج) و اصحاب او منطبق نموده اند. (رک: فرزی، محمدعلی، امید سبز، ص ۳۴)
آیات متعددی در شان امام مهدی(عج) هست که امامان معصوم (ع) تفسیر، تاویل و تطبیق این آیات را بر وجود مقدس امام زمان(عج) و حکومت جهانی آن عدالت گستر بیان نموده اند. در زمینه ظهور و قیام آن حضرت و جامعه آرمانى مهدوى، مى‏ توان توصیفات و اشارات زیر را از قرآن به دست آورد:
۱٫ غلبه نهایى حقّ بر باطل و شکست جبهه کفر و فساد و نفاق(۱۲)؛
۲٫ جانشینى و خلافت مستضعفان بر روى زمین و حاکمیت صالحان و نیکان(۱۳)؛
۳٫ گسترش و فراگیرى دین حقّ در برهه‏اى خاص از زمان(۱۴) ؛
۴٫ از آن روز موعود، تحت عناوین ایام اللّه(۱۵)، وقت معلوم(۱۶)، روز نصرت و پیروزى(۱۷) و طلوع فجر و سلامتى(۱۸) و… یاد شده است ؛
۵٫ در آیاتى از آن حضرت با نام‏هاى نعمت باطنى(۱۹)، بقیة اللّه(۲۰)، کلمه باقیه(۲۱)، اولى الامر(۲۲) ؛ مهتدون(۲۳) (مهدى) ؛ اقامه کننده نماز(۲۴)، مضطرّ(۲۵)، جنب اللَّه(۲۶)، حزب اللَّه(۲۷)، فجر(۲۸)، «نهار اذا تجلى»(۲۹) و… نام برده است.
۶٫ خداوند، [با مهدى موعود]، نور خود را کامل مى‏کند(۳۰) ؛
۷٫ در آن عصر، زمین بعد از مرگش، زنده مى‏شود(۳۱) ؛
۸٫ او منصور از جانب خدا و انتقام گیرنده از دشمنان است(۳۲) ؛
۹٫ زمین، به نور پروردگار، روشن خواهد شد(۳۳) ؛
۱۰٫ در روز پیروزى، ایمان آوردن کافران، سودى به حالشان نخواهد داشت(۳۴) ؛
۱۱٫ هر چه در روى زمین است، تسلیم و مطاع او خواهند شد(۳۵) ؛
۱۲٫ حضرت مهدى «یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ یَشاءُ» است(۳۶) ؛
۱۳٫ او تأمین کننده امنیت و آرامش در روى زمین است(۳۷).

برای توضیح بیشتر به چند آیه به طور خلاصه اشاره می شود:
:خداوند در آیه ۵۵ سوره نور می فرماید: «وَعَدَاللهُ الَّذینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصّالحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّنَّهُمْ فی الاَرْضِ کَما اسْتَخْلَفَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دینَهُمُ الِّذی ارْتَضی لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ اَمْناً یَعْبُدُونَنی لا یُشْرِکُونَ بی شَیْئاً وَ مَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ فَاٌولئِکَ هُمُ الْفاسِقُونَ»؛« [خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏اند وعده داده که آنها را به یقین خلیفه روی زمین کند، آن گونه که پیشینیان آنها را خلافت (روی زمین) بخشید، و دین و آیینی را که برای آنها پسندیده است پا برجا و ریشه دار سازد، و بیم و ترس آنها را به آرامش و امنّیت مبدّل کند، آن چنان می‏شود که تنها مرا می‏ پرستند، و چیزی را شریک من نخواهند کرد، و کسانی که بعد از آن کافر شوند آنها فاسقند]» . در این آیه با صراحت به مؤمنان صالح بشارت داده شده است که سرانجام حکومت روی زمین را در دست خواهند گرفت، و دین اسلام فراگیر خواهد شد، و ناامنی ها و وحشت ها به آرامش و امنّیت مبدّل می ‏گردد، شرک از سراسر جهان برچیده می‏ شود، و بندگان خدا با آزادی به پرستش خدای یگانه ادامه می‏ دهند، و نسبت به همگان اتمام حجت می شود، به گونه‏ ای که اگر کسی بعد از آن بخواهد راه کفر را بپوید، مقصر و فاسق خواهد بود. (مخصوصاً در بخش آخر آیه دقت کنید). گرچه این امور مهم که مورد وعده الهی بوده است در عصر پیامبر اکرم(ص) و زمانهای بعد از آن در مقیاس نسبتاً وسیعی برای مسلمین جهان تحقق یافت و اسلام که روزی در چنگال دشمنان چنان گرفتار بود که مجال کمترین ظهور و بروزی به آن نمی‏ دادند، و مسلمانان دائماً در ترس و وحشت به سر می‏بردند، سرانجام نه فقط شبه جزیره عرب، بلکه بخش های عظیمی از جهان را فرا گرفت و دشمنان در تمام جبهه‏ها شکست خوردند؛ ولی با این حال حکومت جهانی اسلام که سراسر دنیا را فرا گیرد و شرک و بت‏پرستی را به کلی ریشه کن سازد، و امنیّت و آرامش و آزادی و توحید خالص را همه جا گسترش دهد، هنوز تحقق نیافته است. پس باید در انتظار تحقق آن بود. این امر مطابق روایت متواتره در عصر قیام مهدی(ع) تحقق خواهد یافت، بنابراین یکی از مصادیق این آیه در عصر پیامبر(ص) و اعصار مقارن آن حاصل شد و شکل وسیع ترش در عصر قیام مهدی(ع) خواهد بود و این دو با هم منافاتی ندارد، و این وعدة در هر دو مرحله باید تحقق یابد. (پیام قرآن ج ۹، حضرت آیت الله مکارم شیرازی).

همچنین در قرآن می‏ فرماید: «وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّّّ الارْضَ یَرِثُها عِبادیَ الصّالِحُونَ» که مفاد ظاهر آن این است که: «و هر آینه ما در زبور بعد از ذکر نوشتیم که البته بندگان صالح من وارث زمین می‏گردند». این آیه از بشارت حتمی الهی خبر می‏دهد که شایستگان و صلحاء، وارث زمین و صاحب آن می‏شوند و چون در آیات قبل از این آیه از زمین خاصی سخنی به میان نیامده است لذا الف و لام «الأرض»، الف و لام عهد نخواهد بود چون ظاهر این است که مراد تمام زمین است. بنابر این، آیه خبر از روزگاری می‏ دهد که زمین و ادارة آن در همة قاره ‏ها و همة مناطق و معادن آن در اختیار بندگان شایسته خدا درآید، چنانکه در آیات دیگر نیز همین وعده را فرموده است. مانند آیة: : «وَ نُریدَ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذینَ اسْتَضْفِوُا فِی الْأَرْضِ وَ َنْجَعَلَهُمْ أَئِمَّهً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ؛قصص/۵ و اراده کرده‏ایم که بر کسانی که در زمین ضعیف و ذلیل نگه داشته شده ‏اند منت گذارده و آنان را پیشوایان و وارثان زمین گردانیم»و… .

---

_{۱۲) ر.ک : اسراء (۱۷)، آیه ۸۱٫
۱۳) قصص (۲۸)، آیه ۵، انبیاء (۲۱)، آیه ۱۰۵٫
۱۴) توبه (۹)، آیه ۲۳٫
۱۵) ر.ک : جاثیه (۴۵)، آیه ۱۴، ابراهیم (۱۴)، آیه ۵٫
۱۶) ر.ک : حجر (۱۵)، آیات ۳۶-۳۸٫
۱۷) عنکبوت (۲۹)، آیه ۱۰٫
۱۸) قدر (۹۷)، آیه ۵۰٫
۱۹) لقمان (۳۱)، آیه ۲۰٫
۲۰) هود (۱۱)، آیه ۸۶٫
۲۱) زخرف (۴۳)، آیه ۲۸٫
۲۲) نساء (۴)، آیه ۵۹٫
۲۳) بقره (۲)، آیه ۹٫
۲۴) حج (۲۲)، آیه ۴۱٫
۲۵) نمل (۲۷)، آیه ۶۲٫
۲۶) زمر (۳۹)، آیه ۵۶٫
۲۷) مجادله (۵۸)، آیه ۲۲٫
۲۸) فجر (۸۹)، آیه ۱٫
۲۹) لیل (۹۲)، آیه ۲٫
۳۰) صف (۶۱)، آیه ۸٫
۳۱) حدید (۵۷)، آیه ۱۷٫
۳۲) شورى (۴۲)، آیه ۴۱٫
۳۳) زمر (۳۹)، آیه ۶۹٫
۳۴) سجده (۳۲)، آیه ۲۹٫
۳۵) آل عمران (۳)، آیه ۸٫
۳۶) نور (۲۴)، آیه ۳۵٫
۳۷) همان، آیه ۵۵٫
۳۸) انبیاء (۲۱)، آیه ۱۰۵٫
۳۹) پرسش‏ها و پاسخ‏ها، ص ۱۸۵٫}

اخلاص

نام نیک را از خداوند بخواه. قلوب مردم را از صاحب قلب خواهش کن با تو باشد. تو کار را براى خدا بکن، خداوند علاوه بر کرامت‌هاى اخروى و نعمتهاى آن عالم، در همین عالم هم به تو کرامتها میکند.تو رامحبوب مینماید.موقعیت تو را در قلوب زیاد میکند .تو را در دو دنیا سربلند میفرماید. ولى اگر بتوانى با مجاهده و زحمت، قلب خود را از این حب هم بکلى خالص نما. باطن را صفا ده تا عمل از این جهت خالص شود، وقلب متوجه حق گردد. روح بی آلایش شود. کدورت نفس برطرف گردد. حب و بغض مردم ضعیف، و شهرت و اسم نزد بندگان ناچیز چه فایدهاىدارد. فرضا فایده داشته باشد، یک فایده ناچیز جزئی چند روزه است. ممکن است این حب، عاقبت کار انسان را به ریا برساند و خداى نخواسته آدم(را) مشرک و منافق و کافر کند. اگر در این عالم رسوا نشود، در آن عالم درمحضر عدل ربوبى پیش بندگان صالح خدا و انبیاء عظام او و ملائکه مقربین رسوا شود،سرافکنده گردد، بیچاره شود. رسوایی آن روز را نمیداند چه رسوایی است. سرشکسته در آن محضر را خدا میداند چه ظلمتها دنبال دارد. آن روز است که به فرموده حق تعالى کافر میگوید:اى کاش خاک بودم، و دیگر فایده ندارد.اى بیچاره! تو به واسطه یک محبت جزئى، یک شهرت بى فایده، پیش بندگان، از آن کرامتهاى گذشتى. رضاى خدا را از دست دادى. خود را مورد غضب خداى تعالى نمودى...

(روح عرفانی روح الله / امام خمینی )

لله

خدا
The Name Of God



رحیم
مهربان
The Mercifull



رحمن
بخشاینده
The Beneficent

ملک
پادشاه
The King



قدوس
مقدس
The Holy



جبار
توانگر
The Compeller



عزیز
باشکوه
The Mighty



مهیمن
نگهدارنده
The Protector



مؤمن
اطمینان دهنده
The Guardian Of Faith



سلام
پاک و سلامتی بخش عالم
The Source Of Peace



غفار
همیشه بخشاینده
The Forgiver



مصور
نگارگر، صورتگر
The Fashioner



بارئ
درست
The Evolver



خالق
آفریننده
The Creator



متکبر
بسیار بزرگ
The Majestic



علیم
دانا
Wise



فتاح
گشاینده (پیروزکننده)
The Opener



رزاق
همیشه روزی دهنده
The Provider



وهاب
نیک بخشاینده
The Bestover



قهار
فروکاهنده
The Subduer



معز
عزیزکننده
The Honourer



رافع
(به سوی خود) بالا برنده
The Exalter



خافض
پست کننده، خوار کننده
The Abaser



باسط
گستراننده، فراخ کننده روزی
The Expender



قابض
می‌راننده، بیرون کشنده جان‌ها
The Constrictor



عدل
بینهایت عادل
The Just



حکم
دادگر
The Judge



بصیر
بیناترین
The All Seeing



سمیع
شنواترین
The All Hearing



مذل
خوارکننده
The Dishonourer



غفور
بسیار بخشاینده
The All-Forgiving



عظیم
بی‌انتها
The Great One



حلیم
بسیار بردبار
The Forbearing One



خبیر
آگاه‌ترین
The Aware



لطیف
آن‌که بر بندگانش لطف دارد
The Subtle One



مغیث
نگاه دارنده، یاور
The Maintainer



حفیظ
نگهدارنده
The Preserver



کبیر
بزرگ‌ترین
The Most Great



عالی
بلند مرتبه
The Most High



شکور
بسیار سپاسگزار (پاداش دهنده بزرگ است عمل کوچک را)
The Appreciative



مجیب
پاسخگو
The Responsive



رقیب
نگهبان، بیننده و آماده
The Watchfull



کریم
بسیار بخشنده
The Generous One



جلیل
بسیار گرانقدر
The Sublime One



حسیب
شمارنده
The Reckoner



باعث
برانگیزنده مردگان
The Resurrector



مجید
بسیار لایق ستایش (در ذات و صفات خود عظیم و نسبت به بندگان بسیار با خیر و احسان است)
The Most Glorious One



ودود
دوست
The Loving



حکیم
فرزانه، بسیار خردمند
The Wise



واسع
گسترده، وسیع
The Far-Reaching



متین
سخت (و نیز پاینده)
The Firm One



قوی
پرزور
The Most Strong



وکیل
عهده دار همه امور بندگان و موجودات
The Trustee



حق
راست، درست
The Truth



شهید
بیننده
The Witness



معید
بازگرداننده، دوباره زنده کننده
The Restorer



مبدئ
نخستین آفریننده
The Originator



محصی
شمارنده
The Reckoner



حمید
ستوده
The Praiseworthy



واجد
یابنده
The Finder



قیوم
قائم به ذات (همه-آفریننده‌ای که کسی او را نیافرید)، پاینده
The Self-subsisting



حی
زنده
The Alive



ممیت
می‌راننده، نابود کننده
The Creator Of Death



محیی
زندگی بخش، هستی بخش
The Giver Of Life



قادر
توانا
The Able



صمد
بی‌نیاز
The Eternal



احد
یگانه (خدایی جز او نیست)
The One



واحد
یکتا سرپرستی که همه ولایتها از اوست
The Unique



ماجد
بزرگوار
The Noble



أخر
واپسین، آخر فناکننده موجود
The Last



اول
نخستین، اول پدیدارکننده وجود
The First



مؤخر
فراپس دارنده، پس گذارنده چیزها و نهنده آن‌ها بجای آن‌ها
The Delayer



مقدم
فراپیش کشنده
The Expediter



مقتدر
تعیین کننده (قضا و قدر)، فراتر
The Powerful



بر
نیکوترین
The Source Of All Goodness



متعالی
خود ستوده
The Most Exalted



ولی
دوست، یار و نگهبان
The Governor



باطن
پنهان، همه دربرگیرنده
The Hiddeen



ظاهر
آشکار(پدیدار، هویدا)، همیشه پیروز
The Manifest



مالک الملک
فرمانروای جهان
The Eternal Owner Of Sovereignty



رؤوف
بسیار دلسوز و مهربان
The Compassionate



عفو
درگذرنده(آمرزنده)، ناپدیدکننده گناهان
The Pardoner



منتقم
انتقام گیر
The Avenger



تواب
همیشه توبه پذیر
The Acceptor Of Repentance



مغنی
بی‌نیاز کننده، بسنده
The Enricher



غنی
توانگر
The Self-Sufficient



جامع
گردآورنده
The Gatherer



مقسط
عادل
The Equitable



ذو الجلال والاکرام
دارای شکوه و بخشش
The Lord Of Majesty and Bounty



هادی
رهنما
The Guide



نور
روشنی
The Light



نافع
سودمند
The Beneficial



ضار
آزار دهنده (این صفت تنها در احادیث یافت می‌شود)
The Distresser



مانع
بازدارنده
The Preventer



صبور
شکیبا
The Patient



رشید
راهنما، آموزگار و دانای بی‌خطا
The Guide To The Right Path



وارث
مالک نهایی تمام مخلوقات
The Supreme Inheritor



باقی
ماندگار و واگردان نشدنی (تغییر ناپذیر)
The Everlasting



بدیع
سنجش ناپذیر، آفریننده
The Incomparable