ائمه؛ مغفولانِ مشهور در میان شیعه- چهره ی واقعی ائمه پنهان در غبار جهل، خرافه و غلو!!

مختصری از غلو و غالیان!!

"معلم عزیز" در پست "هارون: موسی بن جعفر؛ فتنه گر ِخون ریز!!!- مشابهت ادبیاتِ ظالمان در طولِ تاریخ!!!" نوشته اند که : "ممنونم از پاسخگویی تون. در پاسخ به من فرمودید بیان های غلوآمیز در مورد اهل بیت ... منظورتون اون شان و جایگاهی نیست که به عنوان مثال در زیارت جامعه کبیره آمده ؟؟؟

با توجه به اهمیت موضوع غلو و تفویض و آثار بسیار تاثیر گذار عقاید غالیان و مفوضه در معرفیِ غیر واقعیِ ائمه اطهار  که سیره ی آنان، امروز نیز توسط برخی دنبال می شود ( به نکته ی 4 و5 بیشتر توجه نمایید) و با توجه شرایط امروز جامعه متدینین! که خیلی نمی توان وارد جزییات این موضوع مهم شد و با یاد زحمات حضرت آیت الله صالحی نجف آبادی در این حوزه و دو کتاب" غلو-درآمدی بر افکار و عقاید غالیان در دین " و " عصای موسی"  معظم له،چند نکته ی مختصر را در این  موضوع عرض می کنم:

1- "عقایدی که از ویژگى غالیان شمرده شده عبارتند از:

الف: اعتقاد به الوهیت پیامبر(ص) یا امیرالمؤمنین(ع) یا یکى از اولیاى الهی؛

ب: اعتقاد به این که تدبیر جهان به پیامبر(ص) یا امیرالمؤمنین(ع) یا ائمه اهل بیت(ع) یا افرادى دیگر واگذار شده است؛ به این معنا که خداوند پس از خلقت پیامبر(ص) و ائمه علیهم السلام همه ی امور عالم از جمله خلق و تدبیر و روزی دادن و... را به آنها سپرده است."

"از دوره امام رضا (ع) تمایلات غلو آمیز نسبت به ائمه به اندیشه‌ی تفویض تنزل یافته و در قالب آن ارائه می‌شده است.  از این رو، ترویج عقاید شرک آمیزِ تفویضی بر اعتقادِ کفرآمیز غلو تفوق می‌یابد. بر طبق این اندیشه که در میان غالیان گسترش یافت خداوند پس از خلق پیامبر و یا ائمه، امور خلق، آفرینش، روزی رسانی و مدبریت عالم را به آنها تفویض نموده است. مهمترین ویژگی اعتقادی آنها تفویض امور عالم توسط خداوند به پیامبر و امامان است. طبق این ادعا ائمه حادثند و مخلوق اما پس از خلقتشان توسط خداوند متعال، خلقت و مدبریت عالم را بر عهده دارند."

توجیه اینان تمسک به این نوع از احادیث بود که از امام علی  نقل شده که حضرت فرموده است:

"إیّاکم والغلوّ فینا، قولوا إنّا عبید مربوبون، وقولوا فی فضلنا ماشئتم - مبادا درباره ما غلوّ کنید، بلکه بگویید ما بنده و پرورده خداییم در این صورت هر چه درباره فضیلت ما مى خواهید بگویید."

یا از امام صادق نقل کرده اند که فرمود:

"اجعلونا مخلوقین وقولوا فینا ما شئتم فلن تبلغوا»؛ (ما را مخلوق خدا بدانید و درباره (مناقب) ما هر چه مى خواهید بگویید که به نهایت آن نخواهید رسید) ."

( بنظر می رسد مفوضه و تابعان امروزی آنان! در فهم درست این احادیث و الزامات منطقیِ مفاهیم " بنده" ، "مربوب بودن" و "مخلوق بودنِ" ائمه به خطا رفته اند)

2- "شیخ مفید مفوضه را گروهی از غلات می‌داند که تمایز آنها از بقیه غلات، اعتراف به حدوث و مخلوق بودن امامان است و نفی قدم از ایشان می‌نمایند. علیرغم معترف بودن به حدوث، نِسبَتِ خلق و روزی به امامان می‌دهند و مدعی‌اند که خداوند تنها ایشان را خلق نموده است و آنگاه خلق عالم را به آنان محول نموده است. شیخ مفید آنان را از اصحاب اباحه معرفی و مجوس و نصاری را به شریعت و عبادات نزدیک‌تر از آنان در نظر می‌گیرد."

3-"امام رضا(ع) در رد این فرقه (کسانی که برای ائمه  چنین می فرمایند: کسی که گمان کند خداوند عزوجل کار آفرینش و روزی را به حجت های خود (پیامبر(ص) وائمه علیهم السلام)واگذار کرده است، قائل به تفویض شده و مشرک شده است."

چه نهادی مجوز راهپیمایی می‌دهد؟

بر اساس آنچه روز گذشته توسط نمایندگان مجلس مطرح شده است، ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر مسئول صدور مجوز برای تجمع‌هایی با همین موضوع است. اما این تصمیم از چند منظر باید مورد توجه قرار گیرد. به موجب اصل هشتم قانون اساسی «در جمهوری اسلامی ایران دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر وظیفه‌ای است همگانی و متقابل برعهده مردم نسبت به یکدیگر، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت. شرایط و حدود و کیفیت آن را قانون معین می‌کند». در اصول ۱۹ و ۲۰ قانون اساسی، همه مردم را متساوی‌الحقوق و به‌طور یکسان در حمایت قانون اعلام کرده است، بنابراین واضح است وظیفه و حق امر به معروف و نهی از منکر -نسبت به کل منکرات و محاسن- در انحصار هیچ فرد و گروهی نمی‌تواند باشد و همگان حق دارند بلکه موظف هستند که مفاد اصل هشتم را آنچنان که خود درک می‌کنند اجرا کنند. باید به‌معنای نزدیک و قریب کلمه «تجمع» در متن طرح توجه کرد. مقصود از «تجمع» این است که عده‌ای در جایی جمع شوند و به‌عنوان مثال با سخنرانی و شعاردادن، نظر خود را نسبت به موضوعی اعلام کنند. تجمع‌کنندگان بیش از این هیچ حقی ندارند و چنانچه از این مقدار تجاوز کنند حسب مورد قابل تعقیب و مجازات خواهند بود. تبصره۲ ماده۶ قانون فعالیت احزاب، مقرر می‌دارد که «برگزاری راهپیمایی‌ها با اطلاع وزارت کشور بدون حمل سلاح و درصورتی که به تشخیص کمیسیون ماده ۱۰ مخل به مبانی اسلام نباشد‌ و نیز تشکیل اجتماعات در میادین و پارک‌های عمومی با کسب مجوز از وزارت کشور، آزاد است». بر اساس اصل تفکیک قوا اختیارات وزارت کشور را نمی‌توان به ستاد احیای امر به معروف تفویض کرد. منظور این تبصره آن است که وزارت کشور علاوه بر صدور مجوز، مسئول امنیت و حفظ آزادی بیان و اجتماعات نیز در این موارد هست و چون نیروی انتظامی از جهت اداری تابع وزارت کشور است این وزارتخانه می‌تواند- و باید- امنیت این راهپیمایی‌ها و تجمعات را تأمین و حفظ کند. ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر دارای اختیارات وزارت کشور نیست. چنین اختیاراتی را با توجه به تفکیک قوا، نمی‌توان به آن تفویض کرد، بنابراین از یک‌سو چنانچه این ستاد چنین مجوزی را صادر کند قادر به حفظ امنیت راهپیمایی‌ها و تجمعات نیست. موضوع دیگر آنکه این ستاد به لحاظ در اختیار نداشتن امکانات و نیروی انسانی نمی‌تواند از خروج افراد راهپیما و تجمع‌کننده از حد تعیینی جلوگیری کند. تفویض اختیارات وزارت کشور درباره تجمعات و راهپیمایی‌ها به موجب قانون به ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر، مستلزم تشکیل و برپایی وزارتخانه‌ای در حد وزارت کشور است و از این‌رو هیچ توجیه منطقی ندارد.