طرز تهیه حلوای شیر عربی

طرز تهیه حلوای شیر عربی

مواد لازم:
شیر یک لیتر
شکر  نصف لیوان
پودر نارگیل  نصف لیوان
پودر پسته یا بادام  به میزان دلخواه


طرز تهیه :
شکر را در شیر حل کنید و روی حرارت ملایم قرار دهید. شیر را مرتب هم بزنید تا جایی که رنگ شیری (کرم) پیدا کند و تا حدودی غلیظ شود. بعد از آن پودر نارگیل را به شیر اضافه کنید و بعد از کمی هم زدن آن را از روی حرارت بردارید.اگر می خواهید حلوای سفت تر یا خوشمزه تری داشته باشید، می توانید مقدار بیشتری پودر نارگیل به آن اضافه کنید.برای تزئین حلوای شیر می توانید از پودر پسته یا بادام استفاده کنید.
 

 

راز و رمز( حلوا )

 راز و رمز( حلوا ) 
     
 

مواد لازم برای 40 تا 50 نفر:
آرد گندم 600 گرم
روغن مایع 350 گرم
کره (یا روغن حیوانی) 100 گرم
شکر 450 تا 500 گرم
محلول زعفران نیم مثقال
آب 3 لیوان (750 میلی‌لیتر)
گلاب غلیظ 100 میلی‌لیتر

طرز تهیه:
آب، شکر، محلول زعفران و گلاب را در قابلمهای مخلوط کرده و بجوشانید تا شکر حل شود. روغن را در قابلمه بریزید و بعد از داغ شدن آن کره را نیز اضافه کنید تا کره آب شود آرد را الک کنید و در روغن بریزید و روی حرارت ملایم مرتب آرد را هم بزنید تا سرخ شود و بوی آرد سرخ شده به مشام برسد و آرد کاملاً قهوه ای شود. در این زمان ظرف آرد را از روی حرارت بردارید تا کمی سرد شود و شربت که باید داغ باشد را روی آرد بریزید و مرتب هم بزنید تا شربت جذب آرد شود و روغن بیندازد اگر حلوا شل بود یک لحظه روی حرارت ملایم بگذارید تا شربت جذب آرد و حلوا شود. بعد دو طرف قابلمه‌ی حلوا را با دستگیره بگیرید و حلوا را در ظرف بغلطانید تا بهتر روغن بیندازد و بلافاصله در ظرف مناسب بریزید و با خلال بادام یا پسته تزیین کنید.

 

راز و رمز
1ـ آرد حلوای گندم بهتر است آرد نان سنگک باشد در این صورت حلوا خوش‌رنگ‌تر و بهتر می‌شود.
2ـ روغن جامد به تنهایی برای درست کردن حلوا مناسب نیست، چون می‌بندد و منظره و مزه بدی پیدا می‌کند. (خصوصاً در زمستان)
3ـ آرد را باید با ملایمت سرخ کنید تا نسوزد چون اگر آرد بسوزد مزه‌ی حلوا تلخ می‌شود و شکل ظاهری آن نیز یک‌رنگ و یک‌دست نمی‌شود.
4ـ با آرد برنج می‌توانید حلوا درست کنید که باید آرد کمتر سرخ شود و به آن ترحلوا می‌گویند.
5ـ آرد حلوا را باید حتماً الک کنید.
6ـ موقع مخلوط کردن آرد سرخ شده با شربت باید خیلی مراقب بود و برای این منظور دستکش آشپزخانه بپوشید. تا احتمال پریدن حلوا و سوختن دست کاهش یابد.
7ـ بهتر است از قاشق چوبی برای هم زدن آرد و شربت استفاده کنید.
8ـ زعفران حلوا را باید کاملاً سایید و درشت‌ نباشد چون در حلوا دیده می‌شود.
9ـ برای صرفه‌جویی در مصرف زعفران می‌توانید مقدار یک‌دوم لیوان از آب حلوا را کم کنید و گلاب اضافه کنید و به جای یک‌دوم زعفران نیز از گلرنگ زعفران استفاده کنید.
10ـ برای تزیین روی حلوا می‌توانید از ترحلوا که رنگ روشنتری دارد نیز استفاده کنید.
11ـ از کنجد و خشخاش نیز می‌توانید برای تزیین روی حلوا استفاده کنید.
12ـ سرخ کردن به اندازه‌ی آرد نکته مهم در پختن حلوا می‌باشد.
13ـ به جای هر یک از مواد حلوا می‌توانید موادی را جایگزین کنید که نام حلوا و مزه‌ی آن تغییر می‌کند که یا در گذشته دستور پخت آن داده شده است و یا دستور آن را در آینده خواهیم گفت.
14ـ از حلوا معمولاً در مناسبت‌های نذری و یا ایام سوگواری استفاده می‌شود به شکل‌های مختلف می‌توان حلوا را برای پذیرایی آماده کرد.
1ـ در ظرف مناسب بریزید و تزیین کنید.
2ـ در میان دو نان بستنی به اندازه‌‌های دلخواه، بگذارید.
3ـ می‌توانید در نان میکادو بگذارید و برش بزنید.
4ـ در نان شیرینی خامه‌ای پر کنید.
5ـ در نان ولوان پر کنید.
6ـ در کیک رولت بچینید.
7ـ در کاغذ شکلات بگذارید.
8ـ در نان‌های سنتی (مانند: لواش سنگک و یا تافتون) سرو کنید و...
15ـ اصطلاحاً به غلتاندن حلوا در قابلمه بقچه کردن و یا گهواره کردن می‌گویند.
 

قابلمه تفلون سرطان زاست؟

برای شمایی که هم به سلامت غذای تان اهمیت می دهید و هم می خواهید ظاهر غذایی که ساعت ها برای پختنش وقت گذاشته اید زیبا باشد، انتخاب قابلمه مناسب به سادگی شنیدن این توصیه ها نیست. هانیه جباریان: اگر برای خرید قابلمه ماه ها وقت بگذارید و با سردرگمی ده ها نوع قابلمه موجود در بازار را بررسی کنید، به شما خرده ای نمی گیریم. بعضی ها به شما استفاده از قابلمه های سنتی مسی را توصیه می کنند و احتمالا بعضی دیگر می گویند وقت مدرن شدن و استفاده از قابلمه های تازه وارد سرامیکی رسیده است.
اما برای شمایی که هم به سلامت غذای تان اهمیت می دهید و هم می خواهید ظاهر غذایی که ساعت ها برای پختنش وقت گذاشته اید زیبا باشد، انتخاب قابلمه مناسب به سادگی شنیدن این توصیه ها نیست.
برای انتخاب بهترین گزینه ای که نیاز شما را تامین می کند، پیشنهاد می کنیم راهنمای ما را بخوانید. در این مطلب به شما می گوییم بهتر است هر قابلمه را در چه شرایطی و به چه شکلی استفاده کنید.
قابلمه تفلون سرطان زاست؟
گرچه زمانی قابلمه های تفلون محبوب ترین نوع قابلمه به شمار می رفتند، اما با سر زبان افتادن شایعه سرطان زا بودن شان خیلی زود طرفداران خود را از دست دادند. از آنجا که ظروف تفلون نچسب هستند، کار کردن با آنها بسیار راحت است همچنین شست وشو و تمیز کردن شان هم دردسری ایجاد نمی کند و برخلاف قابلمه های چدنی و مسی، وزن سبکی هم دارند؛ همین بهانه ها به اضافه سبکی این قابلمه ها و قیمت مناسب شان باعث شده هنوز هم بسیاری از خانم ها سراغ قابلمه های تفلون بروند.
اما قابلمه های تفلون در مقایسه با قابلمه های استیل، آلومینیومی و... انتخاب های مطمئنی محسوب نمی شوند، چراکه معمولا در تهیه ظروف تفلون از کادمیوم استفاده می شود که از فلزات سنگین است به ویژه در ظروفی که استاندارد نباشند، میزان این فلز بیشتر است. این ماده به مرور وارد غذا می شود و احتمال سرطان، کوتاهی قد و ضایعات پوستی را افزایش می دهد. همچنین در سنتز هموگلوبین دخالت می کند و کم خونی را به همراه می آورد.
ازسوی دیگر بعضی مردم بعد از اینکه می بینند کف نچسب قابلمه های تفلون بر اثر استفاده نامناسب خراب شده، با مراجعه به مراکزی این قابلمه ها را دوباره بازسازی می کنند اما بازسازی تفلون، ایمنی چندانی ندارد. قابلمه های تعمیر شده، هیچ وقت مانند روز اول نمی شوند و از آنجا که زودتر از قبل آسیب می بینند، مواد مضرشان را هم زودتر به غذای شما وارد می کنند. باید بدانید امروزه استفاده از ظروف تفلون در بسیاری از کشورهای اروپایی تقریبا منسوخ شده است.
اگر قابلمه تفلون کاملا سالم و بدون خش باشد:
در برابر حرارت های متوسط تا بالا مقاوم است.
برای پخت وپزهای طولانی و سرخ کردن مناسب است.
شست وشو و استفاده از آن آسان است.
به دلیل سطح نچسبش مصرف روغن را پایین می آورد.
قابلمه چدن زود خراب می شود؟
چدنی ها (که ترکیبی از آهن و کربن هستند)، عمر بالایی دارند. این ظروف مناسب برای پخت طولانی با دمای متوسط تا بالا هستند و اگر فاقد آلومینیوم باشند، گزینه مناسبی برای پخت وپز محسوب می شوند. این قابلمه ها به طور یکسان حرارت را پخش می کنند و به دلیل مقاومت شان در برابر دمای بالا برای سرخ کردن، پختن یا حتی در فر قرار دادن بسیار مناسب هستند. البته باید بدانید که اکثر قابلمه هایی که امروزه با نام قابلمه چدن در بازار به فروش می رسند، در واقع چدن نیستند بلکه از جنس آلومینیوم خشکند که با دستگاه هایی خاص در قالب تزریق می شوند و روی آنها تفلون یا سرامیک می کشند که تشخیص این قابلمه های تقلبی کار سختی نیست و آنها برخلاف چدن های واقعی که بسیار سنگین هستند، وزن سبکی دارند.
یک تابه بزرگ چدن حدود چهار کیلوگرم وزن دارد اما اگر بخواهید یک سرویس استیل یا تفلون را به خانه بیاورید، احتمالا باید چنین وزنی را تحمل کنید. قابلمه هایی که آلومینیومی و روکش شده اند، از نظر سلامت با ظروف تفلون تفاوتی ندارند و باید همان ملاحظاتی که درمورد قابلمه های تفلون وجود دارد، درمورد آنها هم رعایت کرد. در زمان استفاده از ظروف چدنی، باید ریزه کاری هایی را رعایت کنید تا دوام قابلمه های تان بیشتر شود. اول اینکه قبل از استفاده باید چند دقیقه ای آنها را روی حرارت بگذارید تا گرم شوند. برای آنکه از گرم شدن کافی ظرف مطمئن شوید، می توانید قطره ای آب داخل آن بریزید و اگر به سرعت تبخیر شد، یعنی ظرف گرم شده است. درصورتی که ظروف چدنی اول گرم شوند، موادغذایی به آنها نخواهد چسبید.
دوم اینکه در ظرف چدنی ای که هنوز استفاده نشده، نباید آب به مدت طولانی بماند زیرا باعث می شود زنگ بزند. سوم، برای شست وشوی چدن از ابر استفاده کنید زیرا سیم ظرفشویی باعث خراشیدگی و آسیب آن می شود و چهارم اینکه بعد از اتمام پخت، ماده غذایی را از درون ظروف چدنی خارج کنید تا اکسید نشود. در ضمن در ظروف چدنی فاقد روکش نباید مواد اسیدی مثل آبلیمو یا سس گوجه فرنگی ریخت.
اگر قابلمه چدن تان اصل باشد:
عمر طولانی دارد و در برابر حرارت مقاوم است.
شست وشویش آسان است.
بیشتر از بسیاری از قابلمه ها سلامت شما را تامین می کند.
با محیط زیست سازگار است.
کمی گران است.
قابلمه های استیل غذا را می سوزانند؟
قابلمه های استیل از همه قابلمه های دیگر بهداشتی ترند و دوست دار سلامت هستند چراکه ظروف استیل زنگ نمی زنند و هیچ گونه واکنشی به مواد غذایی نمی دهند اما یک مشکل اساسی دارند؛ اینکه حرارت را مستقیم انتقال می دهند. یعنی وقتی یک قابلمه استیل روی حرارت قرار می گیرد، غذا سریع در آن می سوزد چون بلافاصله حرارت آتش را منتقل می کند به طوری که دمای این سوی قابلمه که روی آتش قرار گرفته و آن سو که غذا درونش قرار دارد، سریع یکی می شود. در نسل های جدید ظروف استیل برای اینکه این مشکل را حل کنند از ترکیبات آلومینیوم یا مس در جدار خارجی کف ظروف استفاده کرده اند تا مشکل انتقال حرارت حل شود.
قابلمه های استیل بیشتر برای پخت انواع خورش و غذاهای آبدار مناسبند. البته در نسل های جدید این قابلمه که در بالا به آنها اشاره شد، می توانید برنج یا حتی ماکارونی هم بپزید و ته دیگ هم داشته باشید. نکته مهم هنگام استفاده از قابلمه های استیل تنظیم درجه حرارت است. اگر عجله نکنید و با حوصله شعله گاز را در حد کم نگه دارید نتیجه کارتان خوب می شود. از طرف دیگر، مرغوبیت قابلمه ای که انتخاب می کنید هم در این موضوع تاثیر خواهد گذاشت. قابلمه هایی که برندی معتبرتر و البته قیمتی بالاتر دارند، کفی چند لایه دارند و به همین دلیل دیرتر غذا در آنها ته می گیرد. با این وجود اگر غذای شما ته گرفت و قابلمه تغییر رنگ داد با کمی سرکه می توانید آن را مثل روز اولش تمیز کنید.
اگر قابلمه استیل تان مرغوب باشد:
سالم ترین نوع قابلمه است.
سبک بوده و استفاده از آن آسان است.
مواد شیمیایی را به غذای شما وارد نمی کند.
عمر طولانی دارد، رویه آن کنده نمی شود و زنگ نمی زند.
قابلمه سرامیک مسموم تان می کند؟
شاید بتوان گفت که ظروف سرامیکی جدیدترین، پیشرفته ترین و بهترین نوع ظروف آشپزخانه هستند و تا زمانی که کاملا سالم و بدون خراشیدگی و ساییدگی باشند، می توان بدون هیچ نگرانی ای از آنها استفاده کرد. علاوه بر آن مقاومت این ظروف و ویژگی های انتقال حرارت شان، آنها را در گروه یکی از برترین ظروف آشپزخانه قرار می دهد.
به ظروف سرامیکی، ظروف اکولوژیک یا سبز گفته می شود. این روکش نچسب، دقیقا مثل تفلون است با این تفاوت که حاوی ترکیبات مضر موجود در تفلون نیست. روکش های سرامیکی در مقابل فرسایش و خوردگی، خراشیدگی و ساییدگی تا حدی مقاوم هستند اما وقتی آسیب دیدند، چون جنس زیرین آنها آلومینیوم است، احتمال آلوده و مسموم شدن موادغذایی پخته شده درون آنها بالاست و باید کنار گذاشته شوند. قیمت ظروف سرامیکی بالاتر از سایر ظروف پخت است به همین دلیل باید در نگهداری آنها دقت فراوان داشت تا آسیب نبینند. البته طول عمر روکش سرامیکی به نحوه استفاده از ظرف، میزان استفاده و نحوه شست وشوی آن هم بستگی دارد.
قابلمه های سرامیک:
مواد سرطان زا را به بدن تان وارد نمی کنند
در استفاده از آنها باید کمی ظرافت به خرج دهید.
حرارت را به بهترین شکل پخش و منتقل می کنند.
کمی گران هستند و عمرشان هم کوتاه است.
قابلمه آلومینیومی همان قابلمه رویی است؟
برخلاف تصور عموم و اسم ظروف رویی به طور عمده جنس این قابلمه ها از آلومینیوم است و برای سلامت انسان ضرر دارد.
۱. اگر جنس این ظروف از روی بود که جای خوشبختی بود، چون در آن صورت کمی از آن وارد غذا و جذب بدن می شد.
۲. روی برای بدن بسیار مفید است اما نگهداری مواد غذایی ترش اسیدی یا شور در ظروف آلومینیومی یا طبخ غذا در این ظروف موجب خروج آلومینیوم از ظرف و ورود آن به غذا می شود
۳. یبوست، اختلالات گوارشی، پوکی استخوان و آلزایمر از مهم ترین عوارض ناشی از مصرف آلومینیوم هستند
۴. استفاده از اسیدهای خوراکی مثل سرکه، آبلیمو و آبغوره در غذا موجب افزایش آزاد شدن یون ها می شود
۵. قابلمه های آلومینیومی ارزان و سبک هستند و حرارت را یکنواخت و سریع پخش می کنند، اما در برابر ضربه حساس اند و به سرعت تغییر شکل می دهند
۶. در مجموع اگر برای سلامت خود ارزش قائل هستید، ظروف آلومینیومی یا چدن های حاوی آلومینیوم تهیه نکنید
قابلمه های مسی هنوز هم قابل استفاده هستند؟
مس یکی از گران ترین فلزاتی است که در ساخت ظروف مورد استفاده قرار می گیرد. مهم ترین ویژگی ظروف مسی آن است که حرارت را به خوبی و به طور یکسان پخش می کند. معمولا از ظروف مسی برای تهیه مربا استفاده می کنند. مس قرمز به مرور زمان در مجاورت هوا اکسید می شود (رطوبت موجود در هوا یکی از عوامل تسریع کننده اکسید مس است) و به سبز خاکستری می گراید. مسی که به این رنگ درآمده، برای سلامت مضر است.
ورود مقادیر بالای مس به بدن خطرناک است به همین دلیل معمولا داخل مس را با فلز دیگری ازجمله قلع یا نیکل می پوشانند تا از ورود مس به داخل غذا جلوگیری شود. مس به راحتی به مواد غذایی اسیدی مانند آبلیمو، آبغوره، سرکه همچنین مواد غذایی شور واکنششان می دهد و می تواند سبب ایجاد طعم فلزی در غذا شود. به تازگی ظروف مسی با اینوکس روکش می شوند که نگهداری اش ساده تر و استفاده آن سالم تر است.
قابلمه لعابی به چه درد می خورد؟
روکش های لعابی معمولا روی ظروفی از جنس سرامیک یا چدن کشیده می شوند. نگهداری این ظروف راحت است و می توان برای پخت غذاهایی که به حرارت بالا نیاز دارند، از آنها استفاده کرد. متاسفانه لعاب هم مانند تفلون اگر در شرایط استاندارد تهیه نشود، می تواند حاوی ترکیب های سمی ازجمله سرب، کادمیوم ، آرسنیک و پیگمنت های رنگی شیمیایی باشد. طول عمر روکش لعابی محدود است و بر اثر ضربه و تغییر حرارت ناگهانی از بین می رود.
هنگام شست وشوی این ظرف ها نباید از سیم استفاده کرد و اگر ترک بردارند، باید کنارشان گذاشت. این قابلمه ها بیشتر برای طبخ غذهای آبدار به کار می روند و نمی توانید داخل این قابلمه ها برنج بپزید یا حتی غذاهای جامد را دوباره گرم کنید. این قابلمه ها می توانند برای نگهداری انواع مواد غذایی (البته به جز مواد اسیدی) در یخچال مناسب باشند.
نکاتی که قبل تهیه قابلمه باید بدانید
قابلمه های تفلون در مقایسه با قابلمه های استیل، آلومینیومی و. . . انتخاب های مطمئنی محسوب نمی شوند چراکه معمولا در تهیه ظروف تفلون از کادمیوم استفاده می شود که از فلزات سنگین است. این ماده به مرور وارد غذا می شود و احتمال سرطان، کوتاهی قد و ضایعات پوستی را افزایش می دهد.
قابلمه های چدن عمر بالایی دارند. این ظروف مناسب برای پخت طولانی با دمای متوسط تا بالا هستند و اگر فاقد آلومینیوم باشند، گزینه مناسبی برای پخت و پز محسوب می شوند. این قابلمه ها به طور یکسان حرارت را پخش می کنند و به دلیل مقاومت شان در برابر دمای بالا برای سرخ کردن، پختن یا حتی در فر قرار دادن بسیار مناسب هستند.
قابلمه های استیل از همه قابلمه های دیگر بهداشتی ترند چراکه زنگ نمی زنند و هیچ گونه واکنشی نسبت به مواد غذایی نشان نمی دهند اما یک مشکل اساسی دارند؛ اینکه حرارت را مستقیم انتقال می دهند؛ یعنی وقتی یک قابلمه استیل روی حرارت قرار می گیرد، غذا سریع در آن می سوزد. قابلمه های استیل بیشتر برای پخت انواع خورش و غذاهای آبدار مناسبند.
قابلمه های سرامیکی جدیدترین، پیشرفته ترین و بهترین نوع ظروف آشپزخانه هستند که تا زمانی که کاملا سالم و بدون خراشیدگی و ساییدگی باشند، می توان با خیال راحت و بدون هیچ نگرانی از آنها استفاده کرد.
قابلمه های آلومینیومی برای سلامت انسان ضرر دارند. نگهداری مواد غذایی ترش اسیدی یا شور در ظروف آلومینیومی یا طبخ غذا در این ظروف موجب خروج آلومینیوم از ظرف و ورود آن به غذا می شود. یبوست، اختلالات گوارشی، پوکی استخوان و آلزایمر از مهم ترین عوارض ناشی از مصرف آلومینیوم است.
قابلمه های مسی حرارت را به خوبی و به طور یکسان پخش می کند و معمولا از آنها برای تهیه مربا استفاده می شود.
قابلمه های لعابی بیشتر برای طبخ غذهای آبدار به کار می روند و نمی توان داخل آنها برنج پخت. این قابلمه ها می توانند برای نگهداری انواع مواد غذایی (البته به جز مواد اسیدی) در یخچال مناسب باشند.

پایان نامه انتخاب یک سیستم خنک سازی توربین گازی

بخشی از متن:
در این تحقیق عمدتاً روی موضوعات انتقال جرم و حرارت تمرکز می یابیم چون آنها برای خنک سازی اجزا ی دستگاه توربین بکار می روند. عملکرد یک موتور توربین گازی تا حد زیادی تحت تاثیر دمای ورودی توربین می باشد و افزایش عملکرد قابل توجهی را می توان با حداکثر دمای ورودی مجاز توربین بدست آورد. از نقطه نظر عملکردی، احتراق با دمای ورودی توربین در حدود ....

فهرست مطالب:
مقدمه
خنک سازی توربین بعنوان یک تکنولوژی کلیدی برای بهینه سازی موتورهای توربین گازی
چالش های خنک سازی برای دماهای پیوسته در حال افزایش گاز و نسبت فشار کمپرسور
تکنیک های خنک سازی استفاده شده متداول
تاثیر خنک سازی
مشکلات خنک سازی
ترکیب پوشش های حصار حرارتی و خنک سازی
فرایند بهبود خنک سازی ایرفویل
تعریف پارامترهای شباهت انتقال جرم و حرارت اصلی
کنش متقابل انتقال جرم – حرارت در لایه مرزی ایرفویل
نقش تشابه در رقابت تجربی حرارت ایرفویل توربین و انتقال جرم
دمای فلز و تاثیر آن روی عمر اجزای توربین
موضوعات مربوط به تغییر مکان  های دمایی گذرای روتور به استاتور و کنترل فاصله نوک آزاد
خنک سازی نازل توربین
تقابل با محفظه احتراق
 اغتشاش
خنک سازی فیلم پره
نسبت دمش
انحنای سطح
گرادیان فشار
آشفتگی جریان اصلی
تاثیر تزریق هوای خنک سازی فیلم روی انتقال حرارت سطح
موضوعات خنک سازی دیواره نهایی
خنک سازی تیغه توربین
پروفایل دمای گاز شعاعی
تاثیرات ناپیوستگی
تکنیک های خنک سازی درونی تیغه
گذرگاههای درونی هموار
پین فین ها
تاثیر جت
جریان گردابی
خنک سازی فیلم
موضوعات خنک سازی سکو و راس
خنک سازی ساختارهای روتور و استاتور
منبع خنک سازی و سیستم های هوای ثانویه
بافر کردن مجموعه دیسک و روشهای خنک سازی دیسک
خنک سازی ساختار حفاظتی نازل و جایگاه توربین
خنک سازی  محفظه احتراق
تاثیر تحول طراحی  محفظه احتراق روی تکنیک های خنک سازی
خنک سازی تعریق
خنک سازی نشتی
همرفتی بخش پشتی افزوده
انتقال حرارت تجربی پیشرفته و معتبر سازی خنک سازی
ارزیابی انتقال حرارت بیرونی و تکنیک های معتبر سازی خنک سازی
ارزیابی غیر مستقیم آشفتگی
شرایط مرزی تجربی دیسک توربین
تائید خنک سازی در یک آزمون موتور
ابزار بندی متعارف
پیرومتر درج شده درگاه بروسکوب
رنگ های حرارتی دما بالا
مراجع

دانلود

ازمایشهای تولید ماکارونی

آزمایش خاکستر:برای اندازه گیری خاکستراز درجه حرارت 600 درجه یسانتیگراد استفاده میشو.د بدین شکل تمامی آبی نمونه مورد آزمون تبخیر شده ومواد آلی موجود سوخته میشود. که باقیمانده موجود خاکستر را نشان میدهد. سپس با استفاده از فرمول توزین خاکستر میزان آن را میتوان تعیین نمود.

خاکستر ئدر مقایسه با نمونه وزن بسیار کمی داشته و به همین جهت برای اندازه گیری آن بایستی از ترازوهای حساس و دقیق استفاده کرد. کورههای الکتریکی کوچکی که در این زمینه بکار برده میشوند گرمای آن توسط نیروی برق تأمین شده و دتارای یک ترموالکتریک میباشد که که بسطور اتوماتیک عمل کرده و گرما را کنترل میکند.

درجه حرارت کوره بین 1200-80 درجةسانتیگراد میباشد. میانگین درجه حرارت کوره 600 درجه میباشد که نمونه را به مدت 6-4 ساعت در این درجه حرارت در آن قرار میدهند.آزمایش پخت :

با انجام این آزمایش اطلاعات مهمی به شرح زیر بدست میآید:

الف.مدت زمانی که فرآورده شکل و ثبات خود را حفظ مینماید

ب.فرآورده چه میزان آب به خود جذب میکند.

د.میزان ترکیباتی که توسط آب مورد استفاده جهت پخت از فراورده خارج و از بین میرود.

اطلاعات برشمرده بالا با استفاده از ظروف ساده آشپزخانهای و بدون احتیاج به هیچ گونه دستگاه مخصوص به آسانی بدست می آید.

پروفسور ایتالیایی اظهار داشت با استفاده از شعله چراغهای موجود در آشپزخانه معمولی نمیتوان درجه جوش را ثابت نگه داشت همچنین معتقدد است که 5راورده شدیداً به حرکت در آمده که شدت حرکت بستگی به شصدت درجه جوش دار.

این امر سبب میشود نتایج حاصله یکسان نباشد . به این خاطر پروفسور پیشنهاد کرد که ظوف مورد استفاده جهت پخت فراوردهها بایستی در یک حمام روغن در حرارت حدود 102 درجه سانتیگراد که توسط نیروی برق کار میکند، حرارت داده شوند.بالنتیجه فراوردههه در یک درجه حرارت ثابت حدود 98 درجه سانتیگراد در سطح دریا پخته میگردند. لازم به ذکر است که زمان پخت در این روش به طور متوسط 2 دقیقه بیش از زمان پخت در روش استفاده از ظروف سرباز و جوشانیدن آب به طور آزاد میباشد 7 در کنترل مداوم برای انجام آزمون پخت مقداری مساوی از فراوردهها را در دوظرف ریخته که یک ظرف به مدت 18 دقیقه و دیگری 28 دقیقه پخت میگردند.نمونههای پخته شده را روی یک صافی ریخته و به مدت 5 دقیقه گذاشته مانده و آب کشی شود. بعد آن را توزین میکنند. اختلاف وزن بلین نمونه اولیه و نمونهد پخته شده میزان آب جذب شده در طول پخت ذرا نشان میدهد.حجم نمونه اولیه و نمونه پخته شده توسط حجم سنج اندازهگیری میگردد و افزایش حجم به آسانی فابل تعیین میباشد. برای تعیین مواد جامد آب نمونه پخته شده ، این آب را در یک لوله شیشهای مدرج ریخته و به مدت نیم ساعت گذاشته ثابت باقی بماند که پس از این مدت آب به دو قسمت که رویب آن شفاف و زیر آن شیری میباشد تقسیم میگردد. ارتفاع قسمت شیری که موادی در آن ته نشین شده است معیار تعیین کیفیت مواد جامد از دست رفته در طول پخت ار فرآورده میباشد.

تعیین مواد جامد آب توسط اندازه گیری رسوب و لایههای موجود در آب مورد استفاده جهت پخت انجام میگردد. برای آزمایش بصری اولیه این روش کافی خواهد بود. لیکن برای پی بردن به اندازه صحیح تر 50 گرم آبل حاصل از پخت را در یک ظرف کوچک ریختهذ و گذاشته تا کاملاً تبخیر گردد که پس از این مواد جامد توزین و درصد آن را میتوان تعیین نمود.

ارقام بدست آمده برای فرآوردهها معمولی و یکنواخت به میزان کمتر از 6% خیلی خوب تا8% متوسط و 10% یا بیشتر نامناسب میباشد.چنانچه از آب نمک جهت آزمون استفاده گردد، چون رقم بدست آمده را بالاتر برده لذا در محاسبه مقدار مساوی باید از ارقام بدست آمده کسر گردد.

یکنواخت خشک نشدن محصولات کیفیت نگهداری آنها را پایین میاورد .برای تولید و عرضه یک محصول مناسب به بازار اندازهگیری رطوبت فرآورذدههای نهایی کافی نبوده بلکه بایستی در فواصل زمانی معین بلفرض هر دو ساعت یک مرتبه در طول خشکانیدن رطوبت اندازه گیری شود تا خشک کردن طبق برنامه پیش رفته و چنانچه نقصی در کار باشد 7 بتوان آن را برطرف و کنترل کرد. لذا هر واحد تولیدی باید دستگاه مجهز آزمایشگاهی جهت اندازه گیری سریع میزان رطوبت داشته باشد.

تجهیزات مورد استفاده برای آزمایش سمولینا و فراوره نهایی آزمایش رطوبت:

روشهای مختلفی جهت اندازه گیری رطوبت آرد و محصول نهایی وجود دارد که از بین آنها دو رو.ش بیشتر حائز اهمیت میباشند. سادهترین روش استفاده از نمونهای که در درجه حرارت استاندارد و زمان معین حرارت داده شده و وزن آن نیز مشخص میباشد.درجه حرارت و زمان به دستگاههای مورزد استفاده بستگی دارد و فبراورده در طول حرارت دادن بواسطه گرما مقدار مشخصی از آب خود را از دست میدهد.

اگر A وزن نمونه قبل از حرارت داده و B وزن نمونه بعد از حرارت دادن و تبخیر فرض گردد:B-A= میزان آب موجود در نمونه میباشدAثابت باشد میتوان پس از خشکانیدن رطوبت محصول نهتایی را اندازه گیری نمود و بعد درصد رطوبت نمونه را حساب کرد.

چنانچه

دستگاههای صنعتی ویژهای جهت اندازه گیری رطوبت در صنعت ساخت ماکارونی ابداع شده است. یکی دیگر از این دستگاهها که ساخت میباشد. یک سینی با حدود 300 میلیمتر و قطر 12 میلی متر عمق مجهز میباشد. که این سینی روی یک نگهدارده قرار گرفته و بطور معلق بوسیله بازویی از تراز آویزان میباشد. برای انجام آزمون نمونه توسط یک آسیاب بصورت دانههای زبر خورد میشوند

.100 گرم از این نمونه را به درون سینی ریخته که وزن آن صحیح از سوی صفحه مدرج خوانده میشود.

بدین ترتیب نمونه را وزن کرده و به مدت 15-12 دقیقه در حرارت 130 درجه سانتیگراد در دستگاه آون برقی گذاشته تا خشک گردد. بعد از اتمام این مدت وزن سینی قرار داده شده در آون توسط عقربه ترازو نشان داده میشود. و کیفیت خمیر را بوسیله یک فشار سنج عقربهای که به یک موتور متصل بوده و بوسیله یک لوله مارپیچ که تحت فشار هوا کار میکندمیتوان کنترل و بررسی کرد. زمانی که پرس تحت شرایط نرمال باشد عقربه فشار سنج تقریباً فاقد حرکت بوده هرچه خمیر خشک تر و سخت تر گردد فشار لازم افزایش یافته و اگر خمیر نرمتر باشد فشار لازم کاهش یافته که در هر دو صورت فشار سنج آن را نشان میدهد..برای تهیه خمیر خوب باید بطور منظم و دائم توسط فشار سنج کنترل گردد.

ارقام روی صفحه فشار سنج نیروی مصرفی را که بطور مداوم تحت فشار هوا تولید میگرددنشان دادهکه ثبت میگردد. در نتیجه میتوان با بررسی نتایج بدست آمده که ثبت شده با توجه به تاریخ ثبت روی صفحه فشار سنج بهترین نسبت آرد و آب را پ1یدا کرد. چنانچه نقصی در فراورده نهایی مشاهده گردد بالفرض اگر سطح فراورده زبر باشد از طریق مشاهده صفحه فشار سنج و بررسی زمان تولید میتون نواقص عمل را مشاهده و آن را جهت تولید برطرف نمود که در این حالت عامل ایجاد نقص خمیر خشک بوده که تولید محصولی زبر نموده است .اگر فراورده صاف و یکنواخت بوده لیکن اسیدیته آن زیاد باشد و صفحات فشار سنج بار کمی را نشان دهند محصول نهایی احتمالاً نرم باقی خواهد ماند و خشکانیدن آن نیز قادر به قبرطرف کردن نرمی نمیباشد.چون فراوردهها به میزان کافی و بسرعت خشک نمیگردند نتیجه اسیدیته محصول افزایش مییابد . فشار سنج بایستی به یک زنگ نیز مجهز باشد تا زمانی که خمیر زیاد سخت یا زیاد نرم نشود ، آن را با اوپراتور دستگاه اعلام نماید. همچنین فشار سنج بایستی به بازویی که در تماس با موتور دستگاه مخلوط کننده میباشد اتصال داشته تا کنترل مربوطه آسانتر انجام گیرد. برای کنترل حالات مختلف و طبیعی خمیر باید میزان فشار وارده توسط خمیر برقالب اندازه گیری گردد که این عمل توسط یک دستگاه مخصوص مجهز الکتریک انجام میگردد. بایادداشت کردن میزان فشار ازر آن به عنوان یک مأخذ اطلاعات جهت استفاده در تولید آینده میتوان استفاده کرد.

جهت انجام کنترل کیفیت میتوان خارج شده از قالب ، فراوردههای بلند گسترانیده شده برروسی میلهها مخصوص و همچنین محصولات موجود در خشک کن اولیه و نهایی را بازرسی نمود.میزان رطوبت ماکارونی توسط روشهای مختلف اندازه گیری میگردد که یک روش آن بدین ترتیب است که ماکارونی را سائیده تا آرد زبری بدست آید آرد حاصله در کوره الکتریکی در درجه حرارت ثابت برای مدت زمان معین قرار داده که طبعاً مدت زمان فوق بستگی به نوع دستگاه و درجه حرارت مورد استفاده دارد. اختلاف وزن قبل از خشک کردن و بعد از آن مقدار آب موجود در ماکارونی را نشان میدهد. روشهای دیگری نیز وجود دارد که در عرض چندد دقیقه میزان آب محصول را مشخص میکنند.

هرچند که این روشها هدف مورد نظر را میرسانند لیکن دقت کافی را به اندازه روش توضیح داده شده قبلی ندارند.

میزان رطوبت فراورده در طول مدت زمان خشکانیدن بایستی به شکل منظم در فواصل زمانی مشخصی کمترل کردد. میزان رطوبت در محصول نهایی خشک شده بایستی تقریباً -+2% حد استاندارد باشد. چنانچه محصولاتی با درصدهای مختلف رطوبت تولید شده باشند بایستی همه آنها اطاقهای خشک کن مانده تا رطوبت آنها به حد استاندارد برسد.

نتایج حاصله برای دو نمونه که یکی در 18 دقیقه و دیگری در 28 دقیقه پخت شده یکی نبوده و متفاوت میباشد متوسط اعداد بدست آمده به عنوان نتیجه معتبر بوده که کیفیت فرآورده را مشخص میکند.