ویژگی های فیزیولوژیکی کریستیانو رونالدو

فاکتورهایی که در این بخش مورد استفاده قرار می گیرد بسیار متنوع است و هر ورزشی شاخص های ویژه ای برای بررسی دارد. ورزش فوتبال نیز امروزه پا به پای سایر ورزش ها به سمت علمی شدن حرکت می کند. بسیاری از فوتبالیست های مطرح حال حاضر دنیا در آزمایش ها و بررسی های متعددی شرکت می کنند تا فاکتورهای لازم برای بالا بردن کارایی شان را شناخته و آنها ارتقا ببخشند.

 کریستیانو رونالدو در حال حاضر یکی از آماده ترین فوتبالیست های دنیا به شمار می رود. این ستاره پرتغالی از لحاظ آمادگی جسمانی نیز شرایط بسیار ایده آلی دارد. در این مقاله به ویژگی های فیزیولوژیکی منحصر به فردی که این بازیکن دارد می پردازیم. هدف اصلی از این کار آشنایی هر چه بیشتر شما با این علم نوین در فوتبال است.

 یکی از مهم ترین و رایج ترین شاخص هایی که برای تعیین سطح آمادگی ورزشکاران صورت می گیرد اندازه گیری درصد چربی است. محدوده درصد چربی ایده آل برای ورزشکاران الیت و حرفه ای در بازه 7 الی 10 می باشد که به ندرت ورزشکاری را می توان یافت که درصد چربی اش 7 یا کمتر باشد. کریستیانو رونالدو در طی محاسباتی که انجام شده است درصد چربی در حدود 7 دارد و این برای یک فوتبالیست فوق العاده است. در میان ورزشکاران حرفه ای دنیا یوساین بولت درصد چربی برابر با رونالدو دارد که البته با توجه به رشته ای که در آن فعالیت می کند زیاد هم عجیب نیست. داشتن درصد چربی زیر 10 برای هر فوتبالیستی یک آرزو به شمار می رود و رونالدوی پرتغالی با داشتن تنها 7 درصد چربی یک نمونه ایده آل به شمار می رود. داشتن درصد چربی پایین فواید بسیاری برای ورزشکاران دارد. چابکی بالا، قدرت عضلانی بالا، توانایی سوخت و ساز بالا و ... از جمله مزایای این فاکتور برای ورزشکاران است.

 تفکیک عضلانی در ورزشکاران پرورش اندام یک فاکتور اولیه بسیار مهم است. سال ها تمرین برای ساختن عضلاتی برجسته و تفکیک شده کاری است که ورزشکاران این رشته انجام می دهند. با نگاهی به وضعیت بالا تنه و حتی پایین تنه کریستیانو رونالدو به راحتی می تواند به تفکیک عضلانی این بازیکن پی برد. یکی از دلایل این اتفاق همان پایین بودن درصد چربی است. داشتن عضلاتی با این شرایط برای یک فوتبالیست قدرتی بسیار بالا به همراه می آورد چرا که هر چقدر عضلات تفکیک یافته و منسجم تر باشند قابلیت تولید نیرو در آنها افزایش می یاید.

 نکته مهم در این رابطه حفظ شرایط بدنی ایده آل توسط رونالدو است، این بازیکن سال هاست با این تیپ بدنی دیده می شود و هیچ افتی در ساختار عضلانی وی دیده نمی شود. ورزشکاران پرورش اندام به خوبی می دانند که حفظ فرم بدنی در یک ریتم چقدر کار دشواری است که رونالدوی پرتغالی از پس آن بر آمده است. تمرینات بدنسازی منظم در کنار فوتبال و حرفه ای عامل بوجود آمدن چنین عضلاتی در این بازیکن شده است.

 در آزمایشی که متخصصین ورزشی شبکه اسکای اسپورت روی پرش های رونالدو انجام داده بودند این بازیکن موفق به انجام پرشی به ارتفاع 78 سانتی متر شد که عددی بسیار بالا به حساب می آید. قسمت ران این بازیکن 61.7 سانتی متر است و قدرت بالای پرش وی از این ناحیه و عضلات چهار سر و همسترینگ نشات می گیرد. البته نباید از قدرت ساق ها و عضله دو قلوی وی نیز غافل شویم. پرش 78 سانتی متری پرشی است که بسکتبالیست های NBA آنرا انجام می دهند و انجام آن توسط یک فوتبالیست کار بسیار شگفت انگیزی است که رونالدو توان انجام آنرا دارد. ضربات سر رونالدو با پروازهای دیدنی، قدرت پرش غیر قابل مقایسه این بازیکن را با سایر بازیکنان به خوبی نشان می دهد.
یکی از مهم ترین ویژگی های این ستاره پرتغالی سرعت بالایش است. تمرینات ویژه او در کنار بولت قهرمان صد متر جهان باعث شده تا سبک دویدنش حرفه ای تر از قبل شود. استارت به یاد ماندنی این بازیکن در بازی فصل پیش رئال برابر اتلتیکو مادرید نمونه خوبی برای اثبات سرعت بی نظیر این بازیکن است. رونالدو در این صحنه موفق شد با استارتی خارق العاده 96 متر را در 10 ثانیه طی کند. اشاره به همین صحنه می تواند برای همه کافی باشد. بدون شک داشتن چنین سرعتی آرزوی هر بازیکن فوتبال است و رونالدو در کنار توانایی های بالایش این توانایی را نیز داراست. از نظر فیزیولوژیکی داشتن تارهای عضلانی تند انقباض که یک عامل ژنتیکی به شمار می رود مهم ترین نقش را در سرعت بالای ورزشکاران دارد. البته به کار گیری مفید این تارها زمانی عملی است که بخوبی آنها را در تمرینات به کار گرفته باشیم. آمادگی بالای قلبی تنفسی رونالدو در این مورد از دلایل دیگر موفقیتش به شمار می رود چرا که با این سطح بالای آمادگی توان لازم برای زدن چنین استارت هایی در هر لحظه از بازی را داراست. نداشتن آمادگی قلبی تنفسی یکی از مهم ترین عوامل بازدارنده فوتبالیست ها برای دویدن و حفظ سرعت در طول 90 دقیقه به شمار می رود.
در قسمت پرش که به قدرت عضلات چهار سر و دو قلوی رونالدو اشاره شد، باید به این نکته نیز اشاره شود که داشتن عضلات قوی در این ناحیه عامل اصلی شوت های سهمگین این بازیکن است. با بررسی هایی که متخصصین علم تمرین روی شوت فوتبال انجام داده اند مشخص شده است علاوه بر قدرت پاها و عضلات درگیر در آن، عوامل دیگری نیز برای یک شوت قدرتمند و دقیق نیاز است. عضلات شکمی قدرتمند برای تثبیت تنه و همچنین بالا تنه ای قدرتمند برای حفظ تعادل فاکتورهایی هستند که برای یک شوت خوب لازم هستند. تمامی این جزئیات در کریستیانو رونالدو مشاهده می شود و داشتن شرایط بدنی منحصر به فرد باعث شده است تا شوت های این بازیکن زبانزد اهالی فوتبال باشد. ایجاد قوس های عجیب و فرودهای ناگهانی شوت جزو مهارت هایی است که واسطه داشتن عضلات قوی در ناحیه پای وی صورت می گیرد. 

مطالب بالا قسمت هایی از فاکتورهای لازم برای تبدیل شدن به یک فوتبالیست موفق بود که در بازیکن بزرگی چون کریستیانو رونالدو آنها را بررسی کردیم. به امید روزی که کاربرد این علم در ورزش کشور ما بخصوص فوتبال رایج شود.

آموزش کلی فیگور گیری

بخش زیادی از موفقیت یک پرورش اندام کار به فیگورهای او بستگی دارد . فیگور نمایش قدرتمندانه و افتخارآمیز عضلات به حساب می آید . طبیعی است هر قدر عضلاتی بزرگ و زیباتر داشته باشید در ارایه فیگور موفق تر خواهید بود . اما از طرف دیگر هنر و توانایی های شما در ارایه فیگور نیز در قدرت نمایی و نمایش زیبایی و حجم عضلات موثر است .

ناهنجاری اسکلتی گودی کمر

حرکات اصلاحی ودرمانی ناهنجاری اسکلتی گودی کمر (پشت گود یا لوردوز)

-مانند شکل زیر فرد به حالت چهار دست و پا روی زمین قرار می گیرد وبا انقباض عضلات شکم سعی می کند

گودی کمر را از بین ببرد ، در این حالت سر را به سمت پایین می برد.

2-بر عکس حالت قبل فرد سر  و کمر را به حالت اولیه بر می گردد .

3- فرد مطابق شکل در حالی که به پشت خوابیده ،با آرامی یکی از پاها را بالا آورده سپس پا را با آرامی پایین

آورده وحرکت را با پای مخالف نیز انجام دهد .

 4- فرد به پشت در خوابیده  وزانوی خود را خم  کرده و در حالی که دستها از روی زمین بلند نمی شود ،آنها را به

سمت پاشنه پاها کشیده و به مدت 3 ثانیه در همان حالت می ماند در این تمرین عضله شکم به خوبی منقبض

می شود و تمرین بسیار خوبی برای تقویت عضلات شکم است

5- این حرکت مانند تمرین قبلی است با این تفاوت که دستها روی زانو قرار گیرد  در این تمرین تا حدی از زمین بلند

شوید که فشار روی عضلات شکم را احساس کنید

6- انجام حرکت درازو نشست

برچسب‌ها: گودی کمر, حرکات اصلاحی گودی کمر, پشت گود یا لوردوز, قوس کمر, درمان گودی کمر

پیشگیری از ساییدگی کشکک زانو

شایع ترین مفصلی که دچار ساییدگی می شود زانو است. درد زانو در میان مردم بسیار شایع است. به ویژه در بین افراد چاق و سن بالا بیشتر مشاهده می شود

 علل

    استفاده بیش از حد از مفصل زانو که در بعضی مشاغل وجود دارد.

اختلال محوری مفصل زانو که باعث کشیدگی استخوان کشکک روی استخوان ران می شود، که این اختلال می تواند ناشی از عدم رشد استخوان یا عدم هماهنگی عضلات اطراف مفصل باشد

در افراد سالم ممکن است این اختلال در نتیجه سیر پیری ایجاد شود که باعث پارگی غضروف می شود.

توارث : بطوریکه در بعضی از خانواده ها احتمال بروز ساییدگی کشکک زانو زیاد است.

وزن زیاد

ضرباتی که در حین ورزش یا آسیب هایی که بدنبال ضربات زانو ایجاد می شوند (مانند شکستگی، دررفتگی، پارگی منیسک و رباط های زانو) می توانند در دراز مدت موجب ساییدگی کشکک شوند.

 پیشگیری

انجام اقدامات زیر در پیشگیری از کندرومالاسی کشکک مفید و موثر است:

باید سعی کرد جلوی افزایش وزن گرفته شود.

قبل از هر فعالیت ورزشی باید حدود پنج دقیقه بدن را به اصطلاح گرم کرده و سپس نرمش های کششی را انجام داد.

هر ورزشی را که انجام می دهیم باید شدت و مدت آن را بتدریج افزایش داده و از تغییر ناگهانی شدت و مدت ورزش باید اجتناب کرد.

برای دویدن باید از کفش هایی استفاده کرد که کفی آن توانایی جذب ضربات و شوک های وارده را داشته باشد.

عضلات چهارسر ران خود را قوی نگه دارید.

سعی کنید کمتر دوزانو و چهارزانو بنشینید و در صورت امکان کمتر از توالت های سنتی استفاده کنید.

بهترین عمل آب درمانی است به این صورت که در قسمت کم‌عمق آب استخر راه رفته، به شرطی که زانوها در آب نشکند که به توصیه تمام پزشکان بهترین راه درمان و پیشگیری  از کندرومالاسی است.

درمان ساییدگی کشکک زانو

داروهای ضد درد : استامینوفن یا داروهای ضد التهاب مانند ایبو پروفن

فیزیوتراپی:  جهت افزایش قدرت عضلات اطراف مفصل زانو که باعث کاهش استرس مفصل زانو خواهد شد.

بانداژ استخوان کشکک : بانداژ محکم و چسبنده روی استخوان کشکک جهت اصلاح محور استخوان توصیه می شود که در بعضی از بیمارن اثرات مفیدی خواهد داشت

حرکات اصلاحی کف پای صاف



حرکات اصلاحی کف پای صاف

حرکات اصلاحی کف پای صاف
اگر زمانی که فرد ایستاده است، پا دارای قوس طبیعی نباشد، آن فرد دارای صافی کف پا می باشد.

حرکات اصلاحی و درمان کف پای صاف
* اگر کودک‌تان، درد و یا مشکلی در راه رفتن ندارد، هیچ درمانی لازم نیست.
* کودک ممکن است پابرهنه راه برود، بدود و یا بپرد، بدون آن که کف پای صافش بدتر شود.
* در کودکان بزرگ تر و بالغین، کف پای صاف انعطاف پذیری که درد و یا مشکلی در راه رفتن ندارد، نیازی به درمان ندارد.

اگر شما دارای کف پای صاف انعطاف پذیر هستید و درد دارید، نکات زیر را مد نظر قرار دهید:
* کفش های مخصوص و کفش هایی که قوس پا را حفظ می کنند، بپوشید.
* اگر کف پا سفت شده و دردناک می باشد، نیاز به درمان دارد. درمان هم بستگی به علت کف پای صاف دارد.
* برای پیوستگی قوزک پا، درمان شامل استراحت می باشد.

* اگر با استراحت، درد کاهش نیابد، عمل جراحی مورد نیاز است. جراحی، آخرین مرحله درمانی برای این افراد می باشد. افرادی که جراحی می کنند، غالبا درد پایشان بهبود می یابد.
* در موارد شدید، عمل جراحی ممکن است به صورت ترمیم تاندون و یا پیوستگی برخی مفاصل پا در موقعیت مناسب انجام شود.
* کف پای صاف در بالغین با استفاده از داروهای ضد درد، اورتوتیک ها (وسایل و تجهیزات حفاظت کننده استخوان) و در بعضی مواقع با عمل جراحی درمان می شود
* ورزش های کششی نیز از آنجایی که تاندون ها را می کشند، ممکن است مفید باشند.

تمرین های ورزشی برای اصلاح کف پای صاف :
ارائه برنامه ی تمرین اصلاحی برای کف پای صاف باید به گونه ای باشد که اهداف زیر را تأمین کند:
- عضله درشت نی قدامی تقویت شود.
- عضلات درون گرداننده تقویت شوند.
- عضلات برون گرداننده تحت کشش قرار گیرند (نازک نی بلند،کوتاه و طرفی)
- تاندون آشیل و عضله ی دو قلو پشت ساق تحت کشش قرار گیرد.
- تمرینات ورزشی زیر را حداقل دوبار در روز انجام دهید تا فرایند ترمیم و بهبودی شما تسریع شده و درد با سرعت بیشتری کاهش پیدا کند.

تمرین ۱ :
نرمش کششی تاندون آشیل و فاشیای کف پا :
اولین کاری که در آغاز صبح انجام می دهید می تواند این تمرین باشد. مطابق شکل یک باند الاستیک یا یک حوله را دور قسمت برجسته ی پا که کمی پایینتر از انگشتان است قرار دهید،‌ زانو را مستقیم نگه دارید و پنجه پا را به سمت صورت بکشید و این حالت را به مدت ۳۰ ثانیه حفظ کنید. این تمرین را سه مرتبه برای هر پا تکرار کنید.

تمرین ۲ :
شنا روی دیوار برای کشش تاندون آشیل:
تاندون آشیل یک بافت فیبری است که از انتهای عضلات پشت ران و ساق منشا می گیرد و به استخوان پاشنه متصل می شود. بنابرین این تمرین را ابتدا با زانوی مستقیم و سپس با زانوی خمیده انجام دهید تا هر دو قسمت تاندون آشیل تحت کشش قرار گیرند. این تمرین را دوبار در روز انجام دهید.

در حالت اول روبروی دیوار بایستید و کف دست ها را در مقابل شانه روی دیوار قرار داده و پاها را مطابق شکل و یکی را در جلوی دیگری قرار دهید. پای جلویی باید حدود ۳۰ سانتیمتر از دیوار فاصله داشته باشد. زانوی جلو را فقط کمی خم کنید ، زانوی عقب را مستقیم نگه دارید و با کف دست ها به دیوار تکیه کنید تا در ساق پای عقب کشش احساس کنید. چند ثانیه صبر کنید و بعد رها کنید. این تمرین را ۱۰ مرتبه تکرار کنید.

حالت دوم مشابه قبلی است اما در اینجا باید کمی پای عقبی را جلوتر بیاورید تا زانوی عقب کمی خم شود. تمریت را ۱۰ مرتبه تکرار کنید.

 تمرین ۳ :
کشش تاندون آشیل و فاشیای کف پا با پله :
در ابتدا برای حمایت کافی ، نرده پله ها را بگیرید ، با پنجه ی پا روی پله ی اول بایستید و پاها را کمی از هم باز نگه دارید. مطابق شکل طوری بایستید که پاشنه ها بیرون قرار بگیرند. زانوها را مستقیم نگه دارید و کمی پاشنه ها را پایین بیاورید تا کششی در ساق پا حس کنید. این حالت را به مدت ۱۰ تا ۲۰ ثانیه حفظ کنید و سپس پاشنه ها را بالا و به حالت اول بیاورید. تمرین را حداقل دو بار در روز و هر بار ۶ مرتبه انجام دهید.

تمرین ۴ :
جمع کردن حوله یا پارچه با انگشتان پا:
این حرکت موجب تقویت عضلات خم کننده انگشتان می شود.یک حوله را صاف پهن کنید، پا را روی آن بگذارید بدین شکل که پای شما روی قسمت جلو حوله باشد،حال با انگشتان حوله را به زیر پا جمع کنید.این تمرین را دو بار در روز و هر بار ۷ تا ۱۰ تکرار

تمرین۵:
کشش فعال فاشیای کف پا :
 برای این تمرین بایستید و تکیه گاه مناسبی مانند پشت یک صندلی را با دست نگه دارید و یا اینکه بنشینید. در این حرکت شما می توانید قوس کف پا را بر روی یک شئ غلطان مانند وردنه ، بطری یا قوطی های نوشیدنی که مقاومت کافی داشته باشند ،  یا بر روی توپ تنیس قرار دهید.  پا و مچ پا را در جهت های مختلف روی شئ غلطان حرکت دهید.

این حرکت را چند دقیقه انجام دهید و زمانی که احساس ناراحتی در کف پا داشتید آنرا متوقف کنید. این تمرین را حداقل دوبار در روز تکرار کنید. در صورتی که حرکت را روی جسم غلطان سرد مانند قوطی نوشیدنی که در یخچال بوده انجام دهید احساس ناراحتی کف پا کمتر خواهد شد.

تمرین۶:
این حرکت برای تقویت عضلات کف پا  و خم کننده انگشتان مناسب است .

صافی کف پا و درد در ناحیه کف پا
بعضی اوقات به دنبال فعالیت هایی چون دویدن، پیاده روی و پرش  و همچنین اسکیت بازانی که کفش اسکیت جدید به پا می کنند قوس کف پا دچار درد و آسیب می شود. افرادی که کف پای صاف دارند بیشتر دچار این مشکل می شوند.

درد قوس کف پا معمولا به آهستگی ظاهر می شود ولی گاهی اوقات پس از پرش یا دوی سرعت و یا فشار کفی کف اسکیت، فرد به طورناگهانی دچار چنین حالتی می شود و در قوس کف پایی احساس درد شدیدی می کند. قرار دادن کمپرس سرد روی این ناحیه می تواند به بهبود درد کمک کند. برای پیشگیری از درد قوس کف پا کفش های مناسب به پا کنید و از حرکات زیر برای جلوگیری یا رفع درد استفاده کنید.

حرکت اول: روی یک سطح سخت بنشینید و یک پای خود را به سمت جلو دراز کنید یک حوله یا پارچه را از زیر پنجه خود رد کنید و با دو دست به سمت خود بکشید طوری که زانو شما خم نشود. این وضعیت را برای ۳۰ تا 15 ثانیه حفظ کنید و سپس به حالت استراحت بازگردید. این حرکت را ۳ مرتبه تکرار کنید.

حرکت دوم: روی یک صندلی نشسته و یک پای خود را روی زانوی پای دیگر قرار دهید. با دست انگشتان پای خود را گرفته و به سمت عقب بکشید تا وقتی کشش مناسبی را احساس کنی ۱۵ ثانیه در همین حال بمانید و ۳ بار این حرکت را تکرار کنید.

حرکت سوم: پنجه پای خود را روی لبه یک سکو قرار دهید و درهمین حال پاشنه همان پا را به سمت پایین حرکت داده تا کشش کافی در کف پای خود احساس کنید. ۳۰ تا 15 ثانیه در وضعیت کشش بمانید. این حرکت را ۳ بار تکرار کنید.

عوارض جراحی در صافی کف پا
ممکن است بعد از جراحی، مشکلات زیر را داشته باشید:
* عدم پیوستگی استخوان ها
* بد شکلی و تغییر شکل پا که برطرف نمی شود
* عفونت
* کاهش حرکات قوزک پا
* دردی که متوقف نمی شود
* التهاب تاندون آشیل
* التهاب عضلات کف پا