راهکارهای طب سنتی برای کاهش فشار خون

به گزارش کردستان وب به نقل از وبلاگ سبک زندگی بهداشتی:

یکی از شایع‌ترین بیماری عصر ما فشار خون است، بنا بر آمار منتشر شده از هر سه نفر یک نفر در امریکا به این بیماری مبتلا است. البته شرایط در دیگر مناطق جهان نیز تقریباً به همین شکل است و هر روز تعداد مبتلایان به فشار خون افزایش می‌یابد. یکی از مواردی که می‌تواند از افزایش فشار خون جلوگیری کند یک برنامه غذایی صحیح است.

یکی از شایع‌ترین بیماری عصر ما فشار خون است، بنا بر آمار منتشر شده از هر سه نفر یک نفر در امریکا به این بیماری مبتلا است. البته شرایط در دیگر مناطق جهان نیز تقریباً به همین شکل است و هر روز تعداد مبتلایان به فشار خون افزایش می‌یابد. یکی از مواردی که می‌تواند از افزایش فشار خون جلوگیری کند یک برنامه غذایی صحیح است.

بیشتر بخوانید

تغذیه در ارتروز

 

 آرتروز یک بیماری پیشرونده و مزمن است که درمان قطعی ندارد این بیماری در سن بالا دیده می شود ولی در افراد 20 – 30 سال هم دیده می شود در بیماری آرتروز ابتدا غضروف مفصل ناهموار و فرسوده می شود

بعد از تخریب غضروف، در استخوان های مجاور ( سخت شدن استخوان، بوجود آمدن حفره خالی در استخوان، تیزی نوک استخوان، سفت شدن مایع مفصل و کپسول مفصل ایجاد می شود. آرتروز بیشتر مفاصلی که وزن بدن را تحمل می کنند مانند ( ران، زانو، ستون فقرات ) را در گیر می کند. 

علائم آرتروز

اولین علامت آرتروز درد مفصل است که با فعالیت بدنی بدتر و با استراحت بهتر می شود بعد از استراحت شبانه، هنگام بیدار شدن از خواب بیمار احساس می کند مفصلش سفت شده است که بعد از چند دقیقه این حالت از بین می رود. با پیشرفت بیماری دامنه حرکت مفصل کاهش یافته و مفصل خشک و بی حرکت می شود. فیزیوتراپی در پیشگیری از این مشکل موثر است 

تغذیه مناسب در آرتروز 

رژیم غذایی مناسب می تواند آرتروز ستون فقرات را کنترل و درمان کند.

اگر اضافه وزن دارید وزنتان را کاهش دهید.

غذاهایی که حاوی اسید های چرب امگا 3 هستند مانند ( انواع ماهی، روغن گردو، کتان و سویا ) در پیشگیری از آرتروز موثر است.

آفتاب اثر مهمی در کاهش آرتروز دارد زیرا منبع تامین ویتامین D است.

غذاهای حاوی آنتی اکسیدان نظیر ویتامین های D' C' E'  و بتا کاروتن و ریز مغزی هایی مانند ( سلنیوم، روی ، منیزیم، کلسیم و فسفر ) که در دانه ها و مغز ها یافت می شود مصرف کنید. ویتامین ای در آجیل ها وجود دارد. غذاهای با ویتامین ای بالا مصرف کنید.

شیر و لبنیات کم چربی مصرف کنید.

گیلاس و آلبالو برای کاهش درد بسیار مفید است.

روزانه یک لیوان آب پرتغال مصرف کنید. ویتامین C در کیوی، هلو، سیب و پرتغال وجود دارد.

 چای سبز، غلات، زنجبیل، زعفران، عسل  بخورید. زردچوبه و زنجبیل خاصیت ضد التهابی دارند.

از انواع توت ها، سبزیجات برگدار مصرف کنید.

سبزیجات برگ سبز مانند ( جعفری، شاهی، کرفس، کلم پیچ، هویج، جو دو سر )، ماهی های آبهای سرد و چرب مانند ماهی ( تن، آزاد، ساردین، قزل آلا، شاه ماهی ) مصرف کنید.

مرغ کبابی، ماکارونی گندم کامل، غلات مانند گندم، سبزیجات مخلوط شده، انواع توت ها برای دسر، برنج قهوه ای، کلم بروکلی و سالاد میوه مصرف کنید.

مصرف انگور در درمان آرتروز موثر است.

روزانه 6 – 8 لیوان آب مصرف کنید.

گوشتهای پر چرب، مارگارین، کره، کافئین، تخم مرغ، الکل، شکر سفید، تنباکو، محصولات لبنی پر چرب باید از رژیم غذایی حذف شود.

غذاهای دارای اگزالات بالا مانند ( اسفناج، کنگر، آلوها، زغال اخته، ریواس ) را از رژیم غذایی خود حذف کنید

بعضی افراد به سیب زمینی، فلفل ها، بادمجان، گوجه فرنگی، تنباکو حساس هستند که باید به هر کدام از این مواد که حساسیت دارند آنرا از غذای خود حذف کنند.

مهار کننده های جذب کلسیم مانند ( گوشت قرمز، تخم مرغ، جوجه، الکل، قهوه، شکرتصفیه نشده، اکثر شیرینی جات، نمک اضافی ) را از غذای خود حذف کنید.

مصرف غذاهای باددار مانند ( گندم سیاه، چربیهای حیوانی، لبنیات پر چرب ) را کاهش دهید.

فست فود ( سوسیس، کالباس، جگر ) و نوشابه مصرف نکنید.

از مصرف غذاهای چرب، شکر، سرخ کردنی پرهیز کنید

نیازهای تغذیه ای نوجوانان

نیازهای تغذیه ای نوجوانان

دوران نوجوانی یکی از حساس ترین دوره های زندگی انسان است که در آ ن یک دوره جهش رشد، تغییرات سریع هورمونی، رفتاری و تکاملی رخ می دهد و در نتیجه از نظر کمبودهای غذایی و عاطفی دوره ای آسیب پذیر محسوب می شود.

سه دلیل عمده برای این آسیب پذیری وجود دارد:

1)     روند سریع رشد و تکامل که میزان نیاز به مواد مغذی را افزایش می دهد.

2)     تغییرات شیوه زندگی و عادات غذایی نوجوانان که میزان دریافت مواد مغذی آنان را تحت تاثیر قرار می دهد.

3)     شرایطی مانند فعالیت های شدید ورزشی یا بی حرکتی های طولانی و سایر شرایط که سبب تغییر میزان نیاز آنان به مواد مغذی می شود.

نیازهای تغذیه ای نوجوانان:

چون در این دوره رشد استخوان ها و ماهیچه ها در پسران بیش از دختران است، بنابراین نیازهای غذایی آنان هم بیش از دختران خواهد بود. در این زمان چگالی استخوانی به سرعت افزایش می یابد و نیاز بدن به املاح معدنی به ویژه کلسیم و فسفر بیش از سال های قبل می شود. حدود 25 درصد توده استخوانی در دوره نوجوانی تشکیل می شود و حدود 40 درصد از حداکثر رشد استخوانی در این دوران است. نیاز دختران به مواد غذایی حاوی آهن بیشتر از پسران است و فقر آهن و عوارض ناشی از آن در هر دو جنس شایع است. در دنیا این میزان از 6 درصد (کشورهای توسعه یافته) تا 55 درصد (در برخی مناطق هندوستان) گزارش شده است.

نیاز به انرژی:

گرچه میزان انرژی مورد نیاز نوجوانان و جوانان را براساس جنس و گروه سنی آنان تعیین می کنند ولی با توجه به تفاوت های موجود در رشد که در سال های متعدد نوجوانی اتفاق می افتد بهترین معیار، برای تعیین کالری مورد نیاز در این سنین، براساس کالری بر حسب واحد قد است.

پروتئین:

نیاز به پروتئین هم مانند انرژی، با چگونگی رشد ارتباط دارد و میزان آن نسبت به قد معیار دقیق تری است. اگر چه دریافت ناکافی پروتئین می تواند در کاهش سرعت رشد و تاخیر بلوغ جنسی نقش داشته باشد ولی زیاده روی در مصرف آن هم جایز نیست چون عوارضی از قبیل اختلال سوخت و ساز کلسیوم، افزایش نیاز به آب و ... به همراه دارد.

کربوهیدرات ها:

کربوهیدرات ها منابع اولیه تامین انرژی هستند که 50 درصد یا بیشتر از کل انرژی مورد نیاز بدن باید از کربوهیدرات ها تامین شود ولی بهتر است فقط 10 تا 25 درصد این کالری از شیرینی و شربت های حاوی فروکتوز یا ساکارز باشد.

چربی ها:

نوجوانان باید حداکثر 30 درصد کالری مورد نیاز خود را از چربی تامین کنند که تنها 10 درصد آن مربوط به چربی های اشباع شده باشد، RDA مصرف اسیدهای چرب غیراشباع حاوی اسید لینولنیک (امگا3 و امگا6) را توصیه می کند.

مواد معدنی:

کلسیم:

نیاز به کلسیوم در دوره نوجوانی بیشتر از زمان کودکی و بزرگسالی است و دلیل آن افزایش رشد چشم گیر سیستم اسکلتی در این دوره است.

اگر نوجوان نتواند کلسیوم را از مواد غذایی دریافت کند باید به صورت مکمل صورت نماید.

آهن:

نوجوانان دختر و پسر به علت رشد سریع و افزایش حجم خون و توده های ماهیچه ای، نیازشان به آهن افزایش پیدا می کند.

در پسران این افزایش نیاز، به دلیل توسعه رگ های خونی و افزایش حجم و افزایش سطح هموگلوبین خون است. پس از جهش رشد و تکامل مراحل بلوغ، نیاز پسران به آهن کاهش می یابد.

در دختران با شروع عادت ماهیانه نیازشان به آهن افزایش می یابد و در زمان جهش رشد نیاز به آهن به حداکثر می رسد و پس از آن نیز به دلیل از دست دادن خون در عادت های ماهیانه هم چنان این نیاز در حد بالا باقی می ماند.

به دلایل فوق، خطر کمبود آهن همچنین کم خونی فقر آهن در دوران نوجوانی زیاد است. کمبود آهن سبب کاهش قدرت ایمنی بدن و افزایش احتمال ابتلا به بیماری ها همچنین اختلالات خلق و خو و کاهش حافظه به ویژه حافظه نزدیک می شود.

روی:

روی با داشتن بیش از 100 آنزیم خاص، در رشد جسمی و تکامل جنسی نقش مهمی دارد. شواهدی نیز موجود است که نشان می دهد پایین بودن سطح روی در سرم ممکن است با بروز جوش های صورت در دوران بلوغ همراه باشد.

پسرانی که کمبود روی دارند، اختلال رشد و تاخیر در بلوغ جنسی پیدا می کنند. بدیهی است که مقدار روی سرم در واکنش به رشد سریع و تغییرات هورمونی در دوران نوجوانی کاهش می یابد. روی به مقدار زیاد در گوشت قرمز، صدف و تمام غلات و مغزها وجود دارد.

فیبرهای غیرقابل هضم در منابع گیاهی، جذب روی را مهار می کنند.

روی و آهن برای جذب با هم رقابت می کنند بنابراین افزایش دریافت روی سبب کاهش جذب آهن می شود. خطر ابتلا به کمبود روی در نوجوانانی که مکمل آ هن دریافت می کنند ممکن است افزایش یابد و این مساله موقعی اتفاق می افتد که میزان آهن دریافتی دو برابر مقدار روی باشد.

ویتامین ها:

ویتامین A: اهمیت ویتامین A نه فقط در بینایی بلکه در تولیدمثل و رشد سیستم ایمنی نیز شناخته شده است. پنج نوع ماده غذایی سرشار از ویتامین A که باید در رژیم غذایی نوجوانان قرار بگیرد عبارت اند از غلات، شیر، هویج، مارگارین و پنیر.

بتاکاروتن (پیش ساز ویتامین A) به مقدار زیاد در هویج، گوجه فرنگی، اسفناج و سایر سبزی ها، سیب زمینی و شیر وجود دارد.

کاهش دریافت میوه ها و سبزی ها و شیر و یا سایر محصولات لبنی در دوره نوجوانی سبب دریافت کمتر از حد نیاز ویتامین A می شود.

ویتامین E: به عنوان منبع آنتی اکسیدان در افزایش توده بدنی در دوران نوجوانی مصرف زیادی دارد.

ویتامین C: برای رشد و تکامل دوران نوجوانی ضروری است.

فولات: نقش فولات در سنتز پروتئین، تشکیل DNA و RNA ضروری است بنابراین مقدار نیاز به فولات در طول دوران بلوغ افزایش می یابد.

راهنمای میزان توصیه شده مصرف غذایی برای نوجوانان:

 گروه نان و غلات: روزانه 11-6 واحد نان، سیب زمینی، غلات (دانه کامل با جوانه و سبوس باشد)

 گروه سبزی ها و میوه ها: حداقل 5 واحد میوه و سبزی با رنگ زرد و سبز تیره، نارنجی و یا قرمز که بتاکاروتن بیشتری دارند.

 گروه گوشت و جانشین های آن: روزانه دو واحد (60 تا 90 گرم از انواع گوشت کم چربی و یا سایر مواد پروتئینی مانند سویا، حبوبات، مغزها و ...

 گروه شیر و لبنیات: روزانه 3 تا 4 لیوان لبنیات مانند شیر، ماست، پنیر و یا کشک (تامین کننده نیاز نوجوانان به کلسیم، ویتامین D، ریبوفلاوین و پروتئین)

 گروه قندها و چربی ها- حداکثر یک بار در روز از قبیل شیرینی دسر و ...

ارائه شده در همایش تغذیه نوجوانان 

 نویسنده:  دکتر ناهید عزالدین زنجانی 

اختلالات غذایی و دارویی در کوه‌نوردان:

 اختلالات غذایی و دارویی در کوه‌نوردان:

 

انجمن پزشکی کوهستان ایران: مصرف بی‌رویه دارو و نداشتن برنامه غذایی سالم و مناسب ممکن است باعث ایجاد اختلال‌هایی برای کوهنوردان شود و در نهایت سلامت آنها را به خطر بیندازد. به گزارش ایسنا، تحقیقاتی درباره شرایط سلامت و تغذیه کوهنوردان در دانشگاه باسک اسپانیا انجام شده است. در این بررسی‌ها مشخص شد اثر داروها و غذاهایی که کوهنوردان مصرف می‌کنند بر یکدیگر می‌تواند سلامت آنها را به خطر بیندازد. بنابراین استفاده کوهنوردان باید شدیدا زیر کنترل قرار داشته باشد. 

به گفته محققان باید فعل و انفعالات بین داروهای مصرفی کوهنوردان و مواد غذایی مورد استفاده آنها کنترل و بررسی شود. مواردی که معمولا باعث کاهش کارایی کوهنوردان می‌شوند عبارتند از کاهش گلیکوژن در عضلات، افزایش تغییرات پروتئین‌ها، عدم تعادل در وجود هیدروالکترولیت‌ها و کوه‌زدگی. تغذیه مناسب یکی از موارد مهم برای برقراری سلامت کوهنوردی بوده و مصرف دارو برای جلوگیری از این مشکلات اجتناب‌ناپذیر است. با این حال مصرف این داروها باید تحت کنترل باشد تا با غذاهایی که کوهنوردان مصرف می‌کنند اختلال ایجاد نکند.

بسیاری از افرادی که در کوهنوردی تجربه کمی دارند این مسئله را رعایت نمی‌کنند و مشکلاتی از جمله افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون، کاهش هموگلوبین، افزایش تنفس و غیره برای آنها پیش می‌آید.

در ارتفاع بالاتر از ۴ هزار متر این مسئله عادی است که اشتها کم شود و وزن کوهنورد کاهش یابد. در این ارتفاع کوه‌زدگی پیش می‌آید که نشانه‌های آن سردرد، سرگیجه، بی‌خوابی، حالت تهوع، خستگی و کم شدن اشتهاست. این نشانه‌ها غالبا در ۶ تا ۱۰ ساعت اولیه صعود به ارتفاع ایجاد می‌شود و در دومین یا سومین روز در کوهستان به اوج خود می‌رسد. در ارتفاع بین ۴ هزار تا ۵ هزار و ۸۰۰ متر، ۶۷ درصد کوهنوردان دچار این مشکل می‌شوند. کنترل نکردن کوه‌زدگی باعث تورم مغزی می‌شود که بسیار خطرناک است. تحقیقات اخیر نشان داده است که انجام ۱۲ جلسه (۲ تا ۴ جلسه در هفته) فعالیت هوازی – غیر هوازی در ارتفاع ۴ هزار متر باعث جلوگیری از کوه‌زدگی می‌شود.

محققان با توجه به مصرف دارو در کوهنوردان فعل و انفعالات بین مواد غذایی و داروها را بررسی کردند در این بررسی‌ها نتایج زیر به دست آمده است:

- در ارتفاع بالا اشتها کم می‌شود. باید به مصرف داروی کوه‌زدگی در این حالت توجه کرد زیرا مصرف این داروها ممکن است نشانه‌ها را پنهان کنند و کوهنورد به حرکت خود ادامه می‌دهد اما در ارتفاع بالاتر بدن او نتواند به شرایط عادت کند.

- مصرف مکمل‌های غذایی همچون ویتامین E قبل از رفتن به کوهنوردی و مصرف آهن و ویتامین C و هنگام کوهنوردی مهم هستند. مکمل‌های غذایی همچون گلیسرول، کافئین، امگا ۳ و غیره می‌توانند مفید باشند.

- استوزولامید موثرترین دارو برای جلوگیری از کوه‌زدگی است. داروهای مدر، مسکن، کرتیکوستروئیدها و داروهای افزایش دهنده ایمنی بدن بیشتر برای جلوگیری از کوه‌زدگی استفاده می‌شوند. در صورتی که کوهنورد دچار سوء تغذیه شود. فعل و انفعالات بین این داروها و مواد غذایی نیروزا (به خصوص موادی که عروق را باز می‌کنند) بیشتر می‌شود و این انفعالات خطرناک هستند.

- استفاده همزمان از مواد دارویی مدر و کورتیکوستروئیدها همراه با هم توصیه نمی‌شود.

منبع: ایسنا

بهداشت مواد غذایی کنسرو شده

بهداشت مواد غذایی کنسرو شده

بهداشت مواد غذایی کنسرو شده :

یکی از روشهای نگهداری مواد غذایی برای مدت طولانی کنسرو نمودن (قوطی کردن) آنها با  بهره گیری از حرارت است . این روش اقدام موثری در جهت نابودی کلیه عواملی است که ممکن است در حین نگهداری و حمل و نقل به طریقی مواد غذایی را فاسد نمایند .

بطور کلی در عمل کنسرو سازی جهت نگهداری مواد غذایی :   

1- عوامل بیماری زای احتمالی موجود در مواد غذایی توسط حرارت از بین رفته ویا غیر فعال می شوند .

2- با قوطی کردن مواد غذایی (بسته بندی ماده غذایی) از آلودگی ثانوی آنها جلوگیری می شود بطوریکه:  

الف) از قرار گرفتن ماده غذایی در معرض میکرو ارگانیسم ها و آلودگی در اثر حشرات مگس ، موش پرندگان و حیوانات خانگی جلوگیری می شود .

ب) از قرار گرفتن ماده غذایی در معرض عوامل فیزیکی از جمله نور ، گرد و غبار تبخیر و در نتیجه خشک کردن سطحی و آسیب دیدن دراثر ضربه محفوظ می ماند .

ج) از مجاورت ماده غذایی با هوا و گازهای دیگر جلوگیری می شود .