همه چیز از همه جا
جدیدترین اخبار روز ، دانلود آهنگ جدید ، دانلود جدیدترین فیلم ها و سریال ها ، دانلود عکس و مقاله ، دانلود نرم افزارهمه چیز از همه جا
جدیدترین اخبار روز ، دانلود آهنگ جدید ، دانلود جدیدترین فیلم ها و سریال ها ، دانلود عکس و مقاله ، دانلود نرم افزارابوعلی حسین بن عبدالله بن سینا، مشهور به ابوعلی سینا از مشهورترین فیلسوفان و دانشمندانایرانیاسلامی است وی ۴۵۰ کتاب در زمینه‌های گوناگون نوشته‌است که شمار زیادی از آنها در مورد پزشکی و فلسفه است.
مهم‌ترین کتابهای او عبارت‌اند از شفا در فلسفه و منطق، و قانون در پزشکی.
پدرم عبدالله از مردم بلخ بود. بخارا در آن عهد از شهرهای بزرگ بود. نام مادرم ستاره بود من در ماه صفر سال ۳۷۰ از مادر زاده شدم. نام مرا حسین گذاشتند
. دهمین سال عمر خود را به پایان می‌بردم که در قرآن و ادب تبحر پیدا کردم آنچنان‌که آموزگارانم از دانسته‌های من شگفتی می‌نمودند.
در آن هنگام مردی به نام ابو عبدالله به بخارا آمد او از دانش‌های روزگار خود چیزهایی می‌دانست پدرم او را به خانه آورد تا شاید بتوانم از وی دانش بیشتری بیاموزم وقتی که به خانه ما آمد من نزد آموزگاری به نام اسماعیل زاهد فقه می‌آموختم و بهترین شاگرد او بودم و در بحث و جدل که شیوه دانشمندان آن زمان بود تخصصی داشتم.
اوبه من منطق و هندسه آموخت و چون مرا در دانش اندوزی بسیار توانا دید به پدرم سفارش کرد که مبادا مرا جز به کسب علم به کاری دیگر وادار سازد و به من نیز تاکید کرد جز دانش آموزی شغل دیگر برنگزینم.
چون اواز بخارا رفت من به تحقیق و مطالعه در علم الهی و طبیعی پرداختم اندکی بعد رغبتی در فراگرفتن علمطب در من پدیدار گشت
آنچه را پزشکان قدیم نوشته بودند همه را به دقت خواندم ودر کوتاه‌ترین زمان در این رشته موفقیت‌های بزرگ بدست آوردم تا آنجا که دانشمندان بزرگ علم طب به من روی آوردند و در نزد من به تحصیل اشتغال ورزیدند. من بیماران را درمان می‌کردم و در همان حال از علوم دیگر نیز غافل نبودم
وقتی من وارد سال ۱۸ زندگی خود می‌شدم نوح پسر منصور سخت بیمار شد، اطباء از درمان وی درماندند و چون من در پزشکی آوازه و نام یافته بودم مرا به درگاه بردند. من نوح را درمان کردم و اجازه یافتم تا در کتابخانه او به مطالعه پردازم. کتابهای بسیاری در آنجا دیدم که اغلب مردم حتی نام آنها را نمی‌دانستند. از مطالعه آنها بسیار سود جستم
پس از مدتی به ری رفتم و به خدمت مجدالدوله از فرمانروایان دیلمی درآمدم و وی را که به بیماری سودا دچار شده بود درمان کرد م و از آنجا به قزوین و از قزوین به همدان و مدتی دراز در این شهر ماندم و در همین شهر بود که به وزارت شمس‌الدوله دیلمی فرمانروای همدان رسید.م در همین اوقات کتاب قانون را و تالیف کتاب عظیم شفا را آغاز کردم و مدتی طول کشیدتا آن را تمام کنم و بعد بیمار شدم.
ابن سینا در همدان در گذشت و در همان جا به خاک سپرده شد .
گفتگو با همه ی هم وطنانم
سلام من نوید طاهرخانی هستم من در استان قزوین. شهرستان تاکستان زندگی میکنم در اینجا کشاورزی رونق زیادی دارد اما بی آبی بیداد میکند و دشت سرسبز قزوین در حال نابودی است ولی در چند ماهه اخیر طرح قطره ای کردن باغات اجرا شد تنها خواهشی که از همه شما دارم ان است که قدر آب را بدانید و انشاالله با خواندن مطلب های من کمی بیشتر به مسایل کمبود آب بپردازیم.مبانی صعودهای مشترک و یک پیشنهاد
تقریباً 7 سال پیش به ابتکار باشگاه فلات قزوین -اگر اشتباه نکرده باشم- بحث صعودهای مشترک گروهها و باشگاههای استان قزوین مطرح شد و اولین صعود هم یک صعود به قلۀ رامند بویین زهرا تعیین و اجرا شد (در آینده عکسهای این صعود در وبلاگ بارگذاری خواهد شد). قرار بر این شد که ابتدای هر فصل یک صعود مشترک به میزبانی یکی از گروهها یا باشگاهها انجام گیرد. متاسفانه طبق روالی که در ایران مرسوم است، و در آن کارهایی با شور و شوق آغاز شده و بدلایلی ناقص می‌ماند، این صعودهای مشترک هم دچار این سرنوشت شد. بنده همینجا فی المجلس یک پیشنهاد برای هیاتهای کوهنوردی کل کشور دارم و آن این است که در اولین هفته بعد از تعطیلات نوروز، یک صعود مشترک بین تمام گروهها و باشگاههای تابعه آن هیات در یک قله شاخص آن منطقه، بعنوان حسن شروع برنامه‌های کوهنوردی هیات، گروهها و باشگاهها و نیز مثلاً دو هفته مانده به پایان سال یک صعود مشترک هم به آن قله برای حسن ختام برنامه‌ها در نظر گرفته شود. البته در این صعودهای مشترک می‌توان برنامه‌های مختلفی مانند جمع‌آوری زباله، درختکاری، آشنایی افراد، آموزش عمومی و ... در نظر گرفت. به هرحال در آن تاریخ، مطلب کوچکی تحت عنوان صعودهای مشترک توسط روابط عمومی باشگاه فلات منتشر شد که عیناً جهت اطلاع خوانندگان در ادامۀ مطلب آورده می‌شود:
شهر خودم عشق من
اِقْبالیّه شهری است در بخش مرکزی شهرستان قزوین استان قزوین ایران. این شهر قبلا به سلطان‌آباد بعدها به اسلام‌آباد معروف شد واکنون این شهر را با نام اقبالیه می‌شناسند. این شهر که جمعیتی حدود 60هزار نفر را دارا می‌باشد یکی از شهرهای قدیمی استان قزوین می‌باشد. مردم این شهر اکثرا به شغل کشاورزی و خدماتی مشغول می‌باشند و بیشتر جمعیت این شهر راافراد غیر بومی تشکیل می‌دهد. اقبالیه شهری کوچک است که در 36 و 14 عرض شمالی و 49 و 55 طول شرقی واقع شده‌است و حدود 47/3 کیلومتر مربع وسعت دارد. اقبالیه دارای موقعیتی دشتی است و در دهستان اقبال غربی از بخش مرکزی شهرستان قزوین و 10 کیلومتری جنوب غربی شهر قزوین، بر سر راه اصلی این شهر به همدان و زنجان قرار دارد. اهالی اقبالیه شیعی مذهب و زبان رایج آنان فارسی و ترکی است. پیشینه و اقتصاد این شهر که یکی از شهرهای 12 گانه استان قزوین به‌شمار می‌رود پیش از این سلطان‌آباد خوانده می‌شد که از 1370ش با نام اقبالیه به صورت شهر درآمد. جمعیت سلطان‌آباد در اواخر دهه 1320ش، 1270 نفر بود، اما جمعیت اقبالیه مطابق آخرین سرشماری (1375ش)، به 31469 نفر (154، 6خانوار) رسیده‌است (سرشماری، 1375ش، هفتاد و شش) که 4/6? از کل جمعیت شهری شهرستان قزوین را تشکیل می‌دهد. فعالیت اقتصادی ساکنان این شهر تا یک دهه پیش عمدتاً و به ترتیب اهمیت عبارت بود از کشاورزی، باغداری و دامداری. زمینهای کشاورزی این محل برابر 207، 1هکتار بود که حدود 61? آن (736 هکتار) آبی و مابقی به صورت دیم بود. محصولات عمده کشاورزی عبارت بود از گندم (384 هکتار)، جو (192 هکتار)، چغندرقند (24 هکتار)، نباتات علوفه‌ای (48 هکتار)، حبوبات (29 هکتار) و سیب‌زمینی (24 هکتار). سیب و انگور از دیگر محصولات این آبادی بود. این آبادی در 1367ش دارای 454 خانوار بهره‌بردار کشاورزی بود که از یک رشته قنات و 7 چاه عمیق به عمق متوسط 100 متر استفاده می‌کردند. امروزه بخش قابل توجهی از اهالی اقبالیه در فعالیتهای صنعتی و خدماتی شرکت دارند. در این شهر تپه‌ای تاریخی وجود دارد که سفالهای یافت شده در آن را به حدود سده 8 تا 10ق نسبت داده‌اند. اقبالیه دارای کاروانسرای متروکی است، به شکل 4 گوش که در هر گوشة آن طاق‌نمایی وجود دارد و نهایتاً طرح بنا به صورت 8 ضلعی جلوه میکند. این شهر ضمناً دارای قلعه خرابه‌ای است که در کنار کاروانسرای محل واقع است. اقبالیه دارای 4 پارک عمومی جمعاً به مساحت 12 هزار متر مربع است.
9 دی؛ روز فهم جایگاه ولایت فقیه است
حجت‌الاسلام و المسلمین ماندگاری: بچّه‌های دیروز برای ولایت جان می‌دادند؛ یکی از شهدا گفته بود مهم نیست که دشمن کجا ما را از پای درمی‌آورد، مهم این است که به امام بگویند بچّه‌ها نگذاشتند حرف امام زمین بماند.
وبگاه "قزوین خبر" نوشت:
به گزارش سرویس فرهنگی قزوین خبر؛ شب گذشته یادواره غواصان و 120 شهید گردان های محمد رسول الله، امام رضا و حضرت زهرا در عملیات کربلای 4 با سخنرانی حجت الاسلام محمد مهدی ماندگاری و مدیحه سرایی و خاطره گویی رزمندگان این عملیات در مسجد امام خمینی (ره) برگزار شد.