اهانت به پیامبر(ص) چیزی نیست جزء میوه شجره خبیثه جاهلیت‌

اهانت به پیامبر(ص) چیزی نیست جزء میوه شجره خبیثه جاهلیت 

‌

اهانت به مقام والا و جلیل شخصیتی که در هدایت مردم از خودشان نسبت به آنها بیشتر می کوشید، چیزی نیست جز تراوشات نحس شجره خبیثه جاهلیت، از کوزه همان برون تراود که در اوست.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج، در پی اهانت نشریه فرانسوی به صاحت مقدس رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم یادداشتی به همین مناسب توسط یکی از دوستداران حضرتش آمده سازی شد که تقدیم می‌شود.

بسم الله الرحمن الرحیم

همه هستند، خود را باور دارند، به خود بالیده و سر به آسمان می‌سایند، چه جلالی، چه شکوهی، همه را مبهوت خود کردند. چنان گام بر می‌دارند که گویی می‌خواهند زمین را بشکافند، باد در گلو انداخته سخن می‌گویند، تافته ای جدا بافته اند. همه چز برای ایشان خلق شده است؛ زمین، آسمان، حیوان ها، گیاهان و عجب و عجب، انسان‌ها نیز برای آنها خلق شده اند.

چه عطشی است قدرت، قدرت، قدرت. انا ربکم الاعلی شعار نهادینه شان است و تا شعار این است همه عبدند و کار عبد جز کرنش در مقابل رب نیست. بر نمی‌تابند کسی این معادله را برهم ریزد. معادله دو طرفه است؛ طرف برتر و طرف فروتر و برهم خوردن این سیاق خوش آیند نیست.

البته شتربان برای آنکه شتر سرکشی و عصیان نکند به اجبار علف و آبی هم برایش می‌گذارد البته این نه بدان معناست که او را ارج نهد، هرگز، بلکه از آن جهت است که به او نیاز دارد. برای نفس خودش او را اطعام می‌کند نه از باب ارزش و منزلت حیوان. این نیز قاعده ای است که ارباب در برابر عبد بکار می‌برد؛ ارباب به سه عنصر عبد توجه می‌کند تا طاغی نشود.

عنصر اول شکم است، عنصر دیگر شهوت است و پایانش تفرج و استراحت. اینها را می‌دهد برای ادامه حیات خود نه برای منزلت انسانی عبد. همه اش همین است و سوای از این برایش هیچ جایگاهی ندارد. اخلاق؟ شعور؟ خدا؟ پیامبر؟ بزرگان دین؟ این عناوین ارزشی برای معادلات شان ندارد که هیچ، بلکه آسیب زاست و سبب برهم خوردن معادلاتشان است.

همه آنچه گفته شد ترسیم جاهلیت بود، فرقی هم بین جاهلیت اولی و مدرن در مبنا نیست اما تا دلت بخواهد در ظاهر چرا، تفاوت بسیار است و این تفاوت حاصل نشد مگر به اجبار. نه اینکه پدر جاهلیت بخواهد این به ظاهر زیبای دنیا را برای عبد زیبا کند، تا عبد لذت ببرد، هرگز اینگونه نیست، بلکه مجبور به این کار شد، چرا؟ پاسخ یک کلمه است: محمّد

محمد (ص) معادله جاهلیت را بر هم زد، معادله «اَنا ربّکم الاعلى» را در هم شکست و پوشش چند هزار ساله بر زخرف جاهلیت را پرده برداری کرد. پرده برداشت تا فطرت دست نخورده انسانی و پاک بشریت بیابد که پشت این به نما استوار جاهلیت چه ستون‌های سستی بنا شده است. آنقدر سست است که تنها با نمایش ظاهر حقیقی اش همه از آن، روی باز می‌گردانند، نیاز به تخریب به با دستان نیست.

آری نمایش این چهره واقعی هنری بود که محمد (ص) آن را به ارمغان آورد و نشان داد. معادله جاهلیت همیشه یک طرف برتر به نام رب و یک سوی فروتر به نام عبد دارد و این خلاف معادله محمد (ص) بود معادله او برادری، برابری، نیک خلقی، یتیم نوازی، دستگیری، اکرام، احسان و هزار و یک خلق عظیم دیگر که همه اش او را الگوی بشریت کرد، می‌باشد.

حال، جهان دو قطب شد؛ قطب محمد (ص) و قطب جاهلیت و هنوز این دو قطبی ادامه دارد؛ چراکه پاک ضمیران تاریخ بشریت، سخن محمد (ص) را دریافتند و همچنان سینه به سینه این پیام را می‌چرخانند و اکنون نیز پرچم دار این شجره طیبه هستند در مقابل شجره خبیثه جاهلیت که میوه ای جز زقوم و شیره ای جز حمیم ندارد و چه بد مطاعی است.

اهانت به مقام والا و جلیل شخصیتی که در هدایت مردم از خودشان نسبت به آنها بیشتر می‌کوشید، چیزی نیست جز تراوشات نحس همان شجره خبیثه جاهلیت. از کوزه همان برون تراود که در اوست؛ چه توقعی است از مکتبی که انسانیت را به اضمحلال کشانده و با ارضای خور و خواب و شهوت بشر، او را به بردگی برده است، آیا ثمره چنین تفکری چیز دیگری است. گندم از گندم بروید جو ز جو، نباید از بذر نحس جهل، میوه عقلانیت و اخلاق را توقع داشت. بذر جهل ثمره اش، بی اخلاقی و بی ادبی و بی عفتی است.

وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ الْعَنکَبُوتِ، جاهلیت مدرن که طلایه دار آن غرب و در صدر آن امریکای خبیث است، بداند که بنا نهادن مبانی و مبادی جهان بینی بر محوریت انسان و حذف بعد الهی و در واقع حذف خدا از این محوریت، همان بیت عنکبوت است که سست‌ترین خانه هاست و خانه سست هر چقدر هم جلال و جبروت در ظاهرش باشد، از بنیان سست است و به کوچکترین تلاطم درهم خواهد ریخت انشاءالله.

مسلمین حقیقی نیز اگر به واقع و با ایمان راسخ به این مسئله، دست به دست هم دهند به کوچکترین همتی می‌توانند این خانه سست بنیان را ویران کرده و جهان را از لوس وجود این شجره خبیثه پاک نمایند، اما صد حیف که مسلمان نماهایی که همه شان ثمره همین شجره خبیثه هستند در جهان اسلام رخنه کرده و از جهالت برخی از مسلمین بهترین بهره‌ها رامی برند.

به امید روز نابودی و قطع و ریشه کنی شجره خبیثه.

نویسنده: دوستدار محمد (ص) رحمة للعالمین

چهارشنبه/۲۹ ربیع الاول ۱۴۳۶

بهترین پارتی

بسم الله الرحمن الرحیم

اغلبِ ما فکر می کنیم پیشامدهای که اتفاق می افتند اگر خوب باشند،دست رنج خودمان بوده و اگر هم خدایی ناکرده بد باشند، نتیجه بد شانسی و گاهاً لج بازی خداست. خداوند در قرآن کریم فرموده : **وشاوِرهُم فِی الاَمرِ فاذا عَزمتَ فَتَوَکَّل عَلی اللهِ** یعنی (ای پیامبر) در کارهای آنان مشورت نما و زمانی که عزم انجام کار نمودی(تصمیم گرفتی) بر خداوند توکل کن ... بنده بارها به این واقعیت پی برده ام اگر برخدا توکل کنم وبهترین تلاش خود را ارائه دهم به زیباترین نتیجه خواهم رسید البته ممکن است صرفا پیروزی در کارها زیباترین نتیجه نباشد.مثلا در میان آشنایان ما شخصی دریک رشته ی دانشگاه کرمان پذیرفته نشد و قاعدتا چند وقتی به خاطر این قضیه ناراحت بود درهمان روزها به طور غافلگیر کننده ای اتوبوسی با 30-40 نفر از دانشجویان همان رشته ی دانشگاه کرمان واژگون شد وهمگی به دیار باقی شتافتند. در واقع خداوند تقدیر برتر را در قبول نشدن این شخص قرار داده بود .این آیه بسیار ارزشمند نیز حقایق زیادی را برای ما بیان می کند:**اِن اَرادَنی اللهُ بِضُرٍّ هَل هُنَّ کاشِفاتُ ضُرِّه ی اَو اَرادَنی بِرَحمَتهٍ هَل هُنَّ مُمسِکاتُ رَحمَتِه ی** یعنی اگر خدا بخواهد به من گزندی برسد آیا آنان دور کننده گزند او هستند ؟و اگر خدا رحمتی برای من بخواهد آیا آنان بازدارنده رحمت او هستند؟. در واقع خداوند با پرسیدن سوالاتی که قطعاً جوابشان منفی است (استفهام انکاری) خواسته به انسان بفهماند همه خوب و بد شدن ها به دست خودش است . این آیه با صراحت تمام می گوید خداوند بهترین پارتی شماست دنبال پارتی های دیگر نباشید! شخصی را می شناسم که با مدرک سیکل به عنوان آبدار چی در یکی از ادارات دادگستری کشوراستخدام شده بود این شخص به خاطر سخت گیری های مافوق خود تصمیم به ادامه تحصیل گرفت، با توکل به خدا و به هر ضرب و زوری که بود لیسانس و فوق لیسانسش را گرفت والان دانشجوی دکتری حقوق است و همان مافوق حالا باید جلویش لنگ پهن کند،اگرما آدم های سطحی نگربفهمیم که هیچکس جز خدا کارمان را راه نمی اندازد و توکل به اومنشا و مبدا رسیدن به بهترین سرنوشت است هیچ گاه حاضر نمی شویم جلوی یک شخص تا انگشتان پا خم شویم به امید آنکه روزی پارتی ما درفلان جا باشد. 

خوشبختی..

انعکاس چیزی باش که میخواهی در دیگران ببینی……اگر عشق میخواهی،عشق بورز…….اگرصداقت میخواهی،راستگو باش….. اگر احترام میخواهی،احترام بگذار!

پادشاهی پس از اینکه بیمار شد گفت:” نصف قلمرو پادشاهی ام را به کسی می دهم که بتواند مرا درمان کند.” تمام آدم های دانا دور هم جمع شدند تا ببیند چگونه می شود شاه را معالجه کرد، اما هیچ یک ندانست. تنها یکی از مردان دانا گفت:” فکر کنم می توانم شاه را معالجه کنم. اگر یک آدم خوشبخت را پیدا کنید، پیراهنش را بردارید و تن شاه کنید، شاه معالجه می شود.” شاه پیک هایش را برای پیدا کردن یک آدم خوشبخت فرستاد. آنها در سرتا سر مملکت سفر کردند، ولی نتوانستند آدم خوشبخت پیدا کنند. حتی یک نفر پیدا نشد که کاملا راضی باشد. آنکه ثروت داشت، بیمار بود. آنکه سالم بود در فقر دست و پا می زد، یا اگر سالم و ثروتمند بود، زن و زندگی بدی داشت. یا اگر فرزندی داشت، فرزندانش بد بودند. خلاصه هر آدمی چیزی داشت که از آن گله و شکایت کند. آخرهای یک شب، پسر شاه از کنار کلبه ای محقر و فقیرانه رد می شد که شنید یک نفر دارد چیزهایی می گوید. ” شکر خدا که کارم را تمام کرده ام. سیر و پر غذا خورده ام و می توانم دراز بکشم و بخوابم! چه چیز دیگری می توانم بخواهم؟” پسر شاه خوشحال شد و دستور داد که پیراهن مرد را بگیرند و پیش شاه بیاورند و به مرد هم هر چقدر بخواهد بخواهد بدهند. پیک ها برای بیرون آوردن پیراهن مرد توی کلبه رفتند، اما مرد خوشبخت آنقدر فقیر بود که پیراهن هم نداشت.

منبع اصلی:داستان های کوتاه از نویسندگان بزرگ و ناشناس/ حمید رضا غیوری/ انتشارات غیوری

زن و مرد جوانی به محله جدیدی اسباب کشی کردند. روز بعد ضمن صرف صبحانه، زن متوجه شد که همسایه اش درحال آویزان کردن رخت های شسته است و گفت:

«لباسها چندان تمیز نیست. انگار نمیداند چطور لباس بشوید. احتمالآ باید پودر لباس شویی بهتری بخرد.»همسرش نگاهی کرد اما چیزی نگفت. هربار که زن همسایه لباس های شسته اش را برای خشک شدن آویزان می کرد زن جوان همان حرف را تکرار می کرد تا اینکه حدود یک ماه بعد، روزی از دیدن لباس های تمیز روی بند رخت تعجب کرد و به همسرش گفت:«یاد گرفته چطور لباس بشوید. مانده ام که چه کسی درست لباس شستن را یادش داده!»

مرد پاسخ داد: «من امروز صبح زود بیدار شدم و پنجره هایمان را تمیز کردم!»

مرا نبوس ..

اشکال کار اینجاست که یادمان می رود آدم یک شبه چاق نمی شود .. روزها و ماه ها به بدنت کالری ِ اضافه می رسانی و چند سال بعد می شوی یک آدم تپل .. آدمی هم که چاق شد ، یک شبه لاغر نمی شود .. روزها و ماه ها باید کالری بسوزانی تا برسی به وزن اولی ات .

اشکال کار اینجاست که یادمان می رود و همین است که هی سعی می کنیم به دیگری نزدیک شویم .. برایش لحظات خاص خلق کنیم .. خاطره بسازیم .. در حالی که خوب می دانیم روزی بهش خواهیم گفت : " فراموشم کن " .. و خیال می کنیم که شدنی ست !

اشکال کار اینجاست که یادمان می رود او هر چه هم که بخواهد فراموشمان کند .. هر جه هم که بخواهد تمام چیزهایی را که از ما روزها و شب های متمادی کنج قلبش جمع کرده است ؛ یک شبه دور بریزد .. نمی شود که نمی شود .. یادمان می رود آدم چاق یک شبه لاغر نمی شود ..

تندیس ناپیرآسو همسر اونتاش گال

تندیس برنزی ناپیرآسو همسر اونتاش گال - سده13 پ م - یافته شده از پرستشگاه نینهورساگ در شوش - موزه لوور
دور جامه ، نواری پهن و شرابه ای دیده میشود و در جلوی آن شالی زردوزی شده افتاده که بالا تنه را پوشانده است و در سر شانه با سنجاقی به شکل نخل به پیراهن وصل شده است. در نوشته پشت تندیس ، نام او و نفرین نسبت به کسی که به تندیس دُژاندیشی داشته باشد وجود دارد .

برگردان نوشته ایلامی : 

« من ناپیرآسو همسر اونتاش ناپیریشا هستم. هر کس که بخواهد تندیس مرا بدست آورد ، هر کس که بخواهد آن را درهم بشکند ، هر کس که این سنگنبشته را تباه سازد و یا نام مرا پاک کند، باشد که مورد خشم خدایان اینشوشیناک ، نپ ایریشا و کیریریشا قرار گیرد و نام و دودمانش از میان برداشته شود . » 

در ویکیپدیا درباره این تندیس چنین می خوانیم:
تندیس ناپیرآسو یکی از آثار به جا مانده از تمدن عیلام است. ملکه ناپیرآسو همسر اونتاش ناپیریشا پادشاه عیلام می‌باشد. قدمت اثر به ۱۲۵۰ سال پیش از میلاد باز می‌گردد. این تندیس که با لایه‌ای از مس و طلا روی قالب برنزی ساخته شده، حدود ۱۳۰ سانتی‌متر ارتفاع، ۷۰ سانتی‌متر عرض و ۱۷۵۰ کیلوگرم وزن دارد. به گفته دکتر پی یر آمیه، متخصص تمدن عیلامی درموزه لوور درباره این مجسمه چنین گفته است:
این تندیس نه تنها اثری هنری بلکه نقطه اوجی در هنر ریخته گری مفرغ است که حضور صنعتگرانی فوق العاده ماهر و چیره دست را در سرزمین عیلام نشان می دهد. این مجسمه بزرگ ترین اثر فلزی متعلق به شرق باستان است که حتی در مصر، بابل وآناتولی هم نظیر آن دیده نشده است. این تندیس اثر هنری بسیار با اهمیتی است که به قصد بزرگداشت و تکریم شهبانوی عیلامی ساخته شده و در واقع ارزش و اعتبار زن را در تمدن باستانی عیلامی نشان می دهد. 
روی دامن حاشیه‌دار این مجسمه، نام ملکه و خدایان بزرگ شوش به خط میخی عیلامی حک شده‌است. در دست چپ ملکه انگشتری وجود دارد که احتمالا حلقه عروسی او می‌باشد. تندیس ناپیرآسو در موزه لوور نگهداری می‌شود. تندیس توسط ژاکوب دو مورگان، باستان‌شناس فرانسوی، در سال ۱۹۰۳ کشف گردید. بر حاشیه دامن این تندیس و از زبان ملکه چنین آمده‌است:
من ناپیرآسو همسر اونتاش ناپیریشا هستم. هر کس که بخواهد مجسمهٔ مرا تصرف کند، هر کس که بخواهد آن را درهم بشکند، هر کس که این کتیبه را خراب کند و یا نام مرا پاک کند، باشد که مورد غضب خدایان اینشوشیناک، نپ ایریشا و کیریریشا قرار گیرد و نام و نسلش از میان برداشته شود.